Het Brokopondomeer stroomt vol met rivierwater dat bevuild is door kwik. Kwik is een metaal dat gebruikt wordt in de kleinschalige goudwinningsindustrie en schade brengt aan de gezondheid. Al jaren trekt men aan de bel over de situatie in Suriname. De uitstoot van verdampte kwik ligt in Paramaribo op sommige plaatsen zes keer hoger dan in de meest vervuilde steden in China. De vervuiling is gemakkelijk te stoppen, namelijk door goud te winnen zonder gebruik te maken van kwik. Dit kan heel eenvoudig en het rendement van ontginning wordt dan ook vergroot van 35% (wanneer men kwik gebruikt) tot 50% zonder gebruik te maken van kwik. Het meest alarmerende zijn de metingen rond de goudhuizen zelf, die in Paramaribo staan. Daar zijn metingen verricht waar de waarden soms zelfs 60 maal boven de internationale norm liggen, zo heeft Dennis Wip, verbonden aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname, al eerder laten weten.
De overheid heeft eerder aangegeven om het gebruik van kwik te stoppen. Dit is nog niet gelukt, omdat Suriname open grenzen heeft. Hierdoor kan kwik gemakkelijk het land in gesmokkeld worden. De grenzen van Suriname zijn voor de kwikhandel een open doorloop. In veel gevallen is het niet mogelijk om de grenzen te controleren. Wel is het mogelijk om de goudwinning te controleren en de arbeiders die er werken. Vanuit de overheid hoeft men geen vooruitgang te verwachten. De regering erkent dat kwik gevaarlijk is, maar ondanks de vele metingen die anders uitwijzen, houdt de overheid vol dat voor de gemiddelde Surinamer een vergiftiging niet waarschijnlijk is. De overheid ziet het als een beroepsgevaar wanneer men blootgesteld wordt aan kwik. Om de blootstelling tegen te gaan, geeft dezelfde overheid advies om een apparaat te gebruiken wat de kwikdampen wegneemt. In plaats van het verbieden van het onnodige gebruik van kwik, wil de regering vooral door blijven gaan, maar met een nieuw systeem. Er wordt door het ministerie van Volksgezondheid een beleid geformuleerd over het gecontroleerd omgaan met deze gevaarlijke stof, die de algemene gezondheid ernstig kan beschadigen. Hetzelfde ministerie onderhoudt internationale contacten op dit vakgebied, zodat Suriname kwik kan blijven gebruiken en zichzelf kan blijven vergiftigen.
Kwik via water, lucht en voedsel in het lichaam
Voor het produceren van goud op kleinschalig niveau moet er een groot areaal aan bos opengekapt worden. De grond die eronder zit, wordt dan vermengd met water zodat uit deze modder het goud gehaald kan worden. In het proces wordt kwik gebruikt, omdat deze zich bindt aan goud en het makkelijker uit het water gehaald kan worden. Door verhitting verdampt de kwik en blijft goud over. Deze vorm van roofbouw, levert water- en luchtvervuiling op. Er wordt maar ongeveer een derde van het kwik en goud uit het water gehaald, wat betekent dat de rest in de rivieren richting kust stroomt. Vissen nemen het kwik op en dragen het bij zich totdat deze ook op hun beurt weer gevangen worden door mensen. Op deze manier krijgt men zowel via de lucht, het water als door middel van het voedsel, kwik binnen. Dit stapelt in het lichaam op en kan leiden tot ernstige gezondheidsklachten. Nieren kunnen stoppen met werken en soms sterven delen af, longen worden aangetast en kinderen worden met zenuwaantastingen geboren zoals blind- en doofheid. Met name aan de Suriname- en Marowijnerivier komt dit regelmatig voor en is het te linken aan de (illegale) kleinschalige goudwinningsindustrie.
