‘The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.’ Mooie woorden waarmee Anwar Hassankhan, directeur van Openbare Werken, zijn toespraak begon bij de officiële sleuteloverdracht aan de nieuwe bewoners van het nieuwe, uit 103 huizen bestaande, project te Leiding 10A. Want, volgens hem was op die dag een droom uitgekomen voor de 103 mensen die jarenlang hebben gewacht. “U krijgt vandaag een huis maar u moet er een thuis van maken!”, drukte hij de nieuwe huiseigenaren op het hart.
“U heeft rechten, maar u heeft ook plichten”
Zoals we inmiddels wel gewend zijn, werd de daadwerkelijke sleuteloverdracht voorgegaan door een serie toespraken. De parade van speeches begon deze keer met enkele woorden van dc Rawien Jiawan die vertelde dat het doel van de regering de woningnood terug te dringen, als onderdeel van het ontwikkelingsplan 2012-2016, deels was bereikt met de realisatie van deze woningen. De microfoon werd vervolgens overgedragen aan Hassankhan die naast zijn mooie woorden ook nog aangaf dat ze “klaar zijn om de volgende projecten aan te pakken zodat de continuïteit gewaarborgd kan worden”. Hij werd gevolgd door Charles Pahlad die stil stond bij het stukje zekerheid dat de mensen nu werd geboden, ‘door deze regering’. “Zekerheid is van onschatbare waarde, dus ga er goed mee om! U krijgt nu de gelegenheid om uw kinderen op te voeden in een mooie en rustige omgeving.” Hij drukte de mensen op het hart de nieuwe woonwijk schoon te houden. “U heeft rechten, maar u heeft ook plichten”, en stak de wachtenden die nog geen woning hadden een hart onder de riem. “Geef niet op, heb geduld, want ook u komt aan de beurt!”
Nieuwe politiepost
De vierde spreker was de minister van Justitie en Politie, Edward Belfort, wiens opkomst de zaal een beetje deed grinniken. Waarschijnlijk door zijn mooie pantalon, blijkbaar tot plezier van de vele dames in de zaal wier harten hij nog meer won door zijn toespraak die niet ging over hoe geweldig deze regering wel niet was, maar over zaken die van belang waren voor de nieuwe bewoners van een nieuwe woonwijk. Zo vertelde hij dat hij die dag de toezegging had gekregen een politiepost te bouwen op het terrein voor het nieuwe project. “Maakt u goed gebruik van de politiepost!”, zei Belfort, die daarmee de hulp vroeg van de mensen om zaken als kindermisbruik en huiselijk geweld tegen te gaan. In zijn toespraak doelde hij een beetje op sociale controle onder de buurtbewoners waarvan hij hoopte dat ze in vrede met elkaar zouden samenleven en kinderen zouden opvoeden die een goede bijdrage konden leveren aan de toekomst van het land.
‘Zij die kritiek leveren zijn gewaarschuwd’
De voorlaatste spreker betrof de onlangs geïnstalleerde minister van Financiën, Andy Rusland, die zowaar ‘dreigende taal’ uitsloeg naar hen die kritiek zouden leveren. “Er zijn velen die misbruik maken van concrete dingen die zijn gezegd, zij moeten gestraft worden”, aldus Rusland. Naar alle waarschijnlijkheid doelend op de belofte van de regering duizenden woningen te bouwen, waarbij de 103 die met zoveel bombarie werden gepresenteerd natuurlijk als een druppeltje op een hete plaat kunnen worden beschouwd. De toespraak van Rusland gaf de plechtigheid een beetje de sfeer van een traditionele ‘doe’, zoals beschreven in de boeken van Cynthia Mc Leod, waarbij de slavinnen van de bigi misies uit naam van hun meesteres diverse odo’s ten gehore brachten. Zo ook onze minister van Financiën die een mooie opsomming maakte van het geld dat al was uitgegeven door de regering aan sociale projecten en woningbouwactiviteiten, respectievelijk SRD 1 miljard en SRD 90 miljoen. In het vierde en laatste jaar van de regeringstermijn verkondigde Rusland vol trots dat de basis (eindelijk?) was gelegd! “En we gaan door! Het is niet eenvoudig om dat wat men wilt doen in drie jaar voor elkaar te krijgen, maar de basis is in ieder geval gelegd.”
‘We hebben nog vijf jaar nodig’
De laatste spreker was natuurlijk onze president, Desi Bouterse, en het was een welkome afwisseling met zijn nuchtere uitspraken. “Eigenlijk ben ik gekomen om sleutels te overhandigen, dus mi n’o tak’ tumsi langa!”, waren de woorden waarmee hij zijn toespraak begon. De president maakte een zeer energieke, vrolijke indruk en dankte de mensen voor het vertrouwen ondanks de antipropaganda. “Er is nog heel veel te doen, maar laten we ons vooral niet storen aan wat de mensen zeggen. U zult zien dat de aanvallen bijzonder groot gaan worden, maar hoe meer ze ons zullen aanvallen, hoe harder we gaan werken!” Hij deelde onder andere mede dat de fabriek, die zou gaan zorgen voor prefab onderdelen van nieuw te bouwen huizen, in zicht was. “We zullen niet alles op tijd af hebben, er zijn nog veel zaken op stapel”, aldus president Bouterse, “waar we zeker nog eens vijf jaar voor nodig zullen hebben om die te realiseren”.
“Dit is onze plicht”
Toen was het moment aangebroken waar de 103 nieuwe bewoners zo lang op hadden gewacht. De sleutels werden overhandigd en de eerste persoon die zijn sleutels in ontvangst mocht nemen uit handen van president Bouterse, was Chester Lioe A Joe. Een emotioneel moment voor Lioe A Joe die de president meerdere malen dankte en van hem, naast een schouderklop, de nuchtere en ware woorden meekreeg: “Nee, nee, dit is onze plicht!”.
Krishan Vinodsingh
