‘De mysterieuze handelingen waarmee beleidsmakers in het land reeds geruime tijd bezig zijn roepen vraagtekens op bij het volk’, geeft Hardeo Ramadhin te kennen tegenover Dagblad Suriname. Tegen dit licht plaatst hij ook de herhaaldelijke verzoeken van de voorzitter van de VHP, Chandrikapersad Santokhi, voor het houden van eerlijke verkiezingen. Zo is thans een commissie aan het beraadslagen over het voorbereiden van een ander kiesstelsel. ‘Maar dit alles gebeurt in een waas van geheimzinnigheid. De buitenwereld weet er totaal niets van. Hier en daar vangen wij slechts enkele geluiden op.’ Ramadhin wijst erop dat deze zwaarwichtige zaken eerst het parlement moeten passeren alvorens het op het bord komt van een commissie.
Zo haalt Ramadhin het voorbeeld aan van de Amnestiewet ‘die in de nachtelijke uren is voorbereid en ingediend bij het parlement’. ‘Eerst werd gezegd, wat bij de rechter is, moet met rust gelaten worden. Totdat we op een blauwe maandag verrast werden met een Amnestiewet.’ Deze is aangenomen door het parlement. Coalitiepartners die hebben tegengesputterd, zijn op een zijspoor geplaatst. ‘Er zijn enkele acties geweest van personen die ertegen waren en inmiddels is alles weer in rustig vaarwater en gaat het leven normaal zijn gangetje alsof er nooit een Amnestiewet is aangenomen door het parlement.’ Ramadhin wijst op het gevaar dat schuilt achter het mysterieuze bekokstoven van de huidige beleidsmakers.
Wij hebben eerlijke verkiezingen gehad
Ramadhin ontkent te beweren dat de verkiezingen in Suriname niet op een eerlijke wijze hebben plaatsgevonden. ‘Er zijn veel controlemechanismen, we hebben integendeel eerlijke verkiezingen gehad. We hebben ook waarnemers van de OAS.’ Maar de politiek-analist legt met klem de nadruk op dat indien een politieke leider indicaties opvangt dat men bezig is te sleutelen aan het kiesstelsel, het zijn goed recht is om een vinger op de pols te houden. ‘Overal in de wereld is het zo. Het is niet door ons uitgevonden dat de zittende regeerders er alles aan zullen doen om zo lang mogelijk aan de macht te blijven.’
Wanneer Ramadhin verwijzingen naar een verbod op blokvorming bij de komende verkiezing door politieke partijen en op pre-electorale samenwerking opvangt, dan fronst hij wel zijn wenkbrauwen op. Dan bekruipt hem wel het beangstigend gevoel waarmee de beleidsmakers bezig zijn. ‘Ik wil het volk niet bang maken, ik zeg ook niet dat we geen oneerlijke verkiezingen hebben gehad’, herhaalt de politiek-analist.
Guyana: “daar ging het ook zogenaamd goed”
De geschiedenis heeft uitgewezen dat dicht bij huis, in ons buurland Guyana, de politieke partij PNC, onder voorzitterschap van Forbes Burnham, 28 jaar lang aan de macht heeft gezeten. Gedurende zijn presidentschap is Burnham in 1985 komen te overlijden. Vanaf 1964 tot 1985 was hij de president van Guyana. Vijf termijnen lang zijn er verkiezingen uitgeschreven en Forbes heeft al deze 5 keer gewonnen. ‘De verkiezingen vonden op gepaste wijze plaats. Met waarnemers van de OAS. Deze trend zette zich voort tot 1992 toen er andere verkiezingen werden uitgeschreven.’
De toenmalige oppositieleider Cheddi Jagan heeft meerdere malen het verzoek gericht aan het Carter Instituut voor het doen van een onderzoek. En toen kwam de aap uit de mouw. De telling van de stembussen vonden namelijk op één locatie plaats. En tijdens het vervoeren werden deze verwisseld zonder dat iemand het in de gaten had. Ook is naar voren gekomen dat bijkans 20 tot 30% van de kiezers van wie men vermoedde dat ze van de oppositie waren, niet opgebracht was op de kiezerslijsten. ‘Op de een of andere manier werd aan hen voorgehouden dat ze laat waren en niet konden deelnemen aan de verkiezingen.’ Ook is ontmaskerd dat een kant en klare stembus met een aantal stemmen in de rivier was gedumpt.
Gedurende zeven termijnen zou men in Guyana totaal niet weten dat de verkiezingen niet eerlijk hadden plaatsgevonden. ‘Alles ging goed en normaal en heel rustig zijn gang. Met ook waarnemers van de OAS, je zou niet durven denken dat er iets mis was.’
Asha Gajadien-Bhagwat
