‘Noren miljonair door staatsfonds’
Enkele weken geleden werd het bericht gepubliceerd dat de hele Noorse bevolking stuk voor stuk miljonair is geworden. Dit komt door een Nationaal Spaarfonds dat meer dan 25 jaar geleden werd opgericht en zodanig uit de kluiten is gegroeid dat er meer dan voldoende in zit om dus alle Noren van een welvarend leven te voorzien. Nog mooier is het feit dat de Noren het geld niet uitgeven maar bewaren voor de magere jaren. Ze hebben zichzelf dus van een flinke buffer voorzien, mede door het beleid van hun minister van Financiën.
Gebakken lucht
Hoe mooi zou het zijn als wij hier ook zo een financieel beleid zouden hebben gehad. Helaas worden hier onze ministers van Financiën met vage redenen, als die al worden gegeven, de laan uitgestuurd als ze maar enige blijk geven van enig inzicht en zijn we nu opgescheept met iemand die eigenlijk gezellig aan het familiediner van het kabinet mag aanschuiven waarbij wij blij mogen zijn dat we de gebakken lucht mogen opsnuiven die hun lichamen produceren, terwijl zij hun buikjes volvreten. Men hoopt dat ze ons een afgekloven botje toewerpen, wetende dat het echter niet zal gebeuren tenzij men kan bewijzen te hebben gestemd op de betreffende partij van de persoon die het botje in de hand houdt.
Een kwartjesfonds
Wij Surinamers moeten genoegen nemen met het slappe aftreksel dat de Centrale Bank van Suriname heeft gemaakt. Namelijk een fonds waar een deel van de goudopbrengsten zou moeten worden ondergebracht. Met de dalende goudprijs zou het nog wel kunnen, minder dan de bedoeling dan moet zijn geweest, maar als we kijken naar de stand van zaken in ons land is de kans groot dat het juist die dalende goudprijs zal zijn die het excuus gaat worden als over een paar jaar blijkt dat er maar een kwartje in het fonds zit.
‘Göra livsmedel’
Hoe mooi zou het wel niet zijn geweest als bij de oprichting van Staatsolie of andere staatsbedrijven hetzelfde was gedaan? Voor zover bekend is er nooit iets gespaard van het uitgekeerde dividend en is het geld op zeer inventieve wijze als water langs diverse kanalen van een irrigatiesysteem naar de zakken van een klein groepje mensen gesluisd. Het ‘meki nyang’ geldt in Suriname alleen voor de kleine kring van uitverkorenen, terwijl de Scandinaviërs het ‘göra livsmedel’ als een volk doen!
Krishan Vinodsingh
