Eindelijk weer eens goed nieuws gehoord. Er zijn investeerders gevonden in Nederland voor de palm-olie en afvalverwerking.
Fijn, dat is nodig voor ons geliefd land maar de investeerders nemen hopelijk ook direkt het personeel mee want als ze verwachten die te kunnen aantrekken in Suriname dan zal dat een zware tegenvaller zijn.
In Suriname hebben we alleen “deskundigen” en “ondernemers”. Even afkijken en dan zelf doen want dan houden ze al dat geld zelf, zo simpel is dat! Totdat ze na een paar maanden er achter komen dat er ook kosten zijn. Vanaf dat moment vallen de dollartekens uit de ogen en raken de mensen gedeprimeerd.
Dat is het resultaat van kortetermijndenkers. In Suriname werken ze het liefst allemaal bij de overheid want dat is ook de opvang-instelling voor luie mensen. Al het werk dat ze doen is al heel snel te zwaar, behalve als ze een dagloon krijgen voor een uurtje werken. Dan valt het plotseling wel mee.
Ondernemers betalen zich blauw aan het plaatsen van vacatures in de dagbladen en als je de reakties ziet, dan weet je al hoe het is gesteld met de wil om te werken.
Leg je de mensen uit dat ze een dagloon zullen ontvangen dan krijg je antwoorden als: Moet ik dan de hele dag werken?
Laatst had ik iemand in dienst die het heel erg prettig vond om te werken en een loon van 1200 was ook prettig. Ik maakte toen de grote fout om er vanuit te gaan dat ik een goede had gevonden. Ik mocht dus van geluk spreken maar helaas, ……… na 5 dagen werd ik ’s morgens gebeld dat haar moeder van de trap was gevallen en dat ze dus…….. niet meer kwam werken. Ik was nog geneigd te vragen hoe hoog ze al was op de trap maar ik vermoedde dat ze vanaf de eerste trede moest zijn gevallen en vroeg dus niets meer.
Had ik weer zo’n geluk want ik had een dame die het erg naar haar zin had maar na twee weken ook weer in de ochtend belde dat ze niet meer kwam. De reden was: haar vriend wil niet dat ze buiten moest werken. Op mijn vraag wat het salaris was van haar vriend, zei ze: 820 Srd. Maar de vriend wil niet dat zij gaat werken voor 1230 srd.
Zo worden vele vrouwen hier zelfstandig. Of ze mogen juist niet zelfstandig worden natuurlijk!
Ik vind het dus fijn dat we investeerders krijgen maar ik hoop dat ze er rekening mee hebben gehouden dat ze het mogelijk alleen zullen moeten doen.
Als ik met ondernemers praat omtrent deze situatie dan krijg ik van die reakties dat ik vroeger erg vond maar nu denk…. Ze hadden en hebben dus gelijk. Ook al doe je nog zo veel voor het personeel, als het er op aan komt om hun verantwoordelijkheid te nemen dan laten ze het in 85% van de gevallen, afweten.
Ik krijg soms sollicitanten aan wie ik vertel wat ze gaan verdienen. Als reaktie krijg ik dan… en wat vraagt u aan de klant? In dat geval vraag ik dan direkt of ze als personeel komen of als aandeelhouder.
Jammergenoeg hoor je regelmatig dat dames een relatie hebben met “rijke mannen” ondanks dat ze weten dat ze de vijfde in de rij zijn maar dat maakt niets uit, als ze maar geld krijgen zonder te moeten werken.
Hoogst onverantwoordelijk gedrag, zou ik moeten zeggen. Natuurlijk zijn er wel mensen die weten wat verantwoordelijkheid is maar die kom je maar zelden tegen.
Werken willen ze wel maar dan alleen als het ze goed uitkomt en zo komen we in feite geen stap verder. Wel klagen dat het niet goed gaat in het land maar helpen het land op te bouwen? Ho maar!
Rebien.
