Om de twee weken bespreekt kunstcriticus Rob Perrée een kunstwerk uit de collectie van Readytex Art Gallery. Vandaag een werk zonder titel, mahonie-extract op handgeschept bananenpapier, 30 cm breed x 30 cm hoog, 2013, van Kenneth Flijders. Kenneth Flijders (1956) is een kunstenaar die zich laat inspireren door zijn dagelijkse omgeving. Door de landschappen die hem omgeven, door de mensen die om wat voor reden dan ook bijeenkomen, op de markt of bij hun woning. Die gewone, alledaagse gebeurtenissen roepen herinneringen op die op hun beurt als inspiratiebron fungeren. In die herinneringen lijken vrouwen een prominente plaats in te nemen. Vrouwen die zich in traditionele Creoolse kleding (kotomisi) beschermd weten, maar ook naakte vrouwen. Veel taferelen zijn realistisch verbeeld, maar vaak beperkt Flijders zich tot een suggestie van de werkelijkheid. Hij laat details achterwege en de menselijke figuren brengt hij terug tot een schimmige verzameling van vormen. Dit titelloze werk uit 2013 is daar een goed voorbeeld van. Eigenlijk zijn het niet meer dan twee schaduwen op een ruwe ondergrond. Het zou een verliefd paar kunnen zijn. Jong? Wie weet. Een vage herinnering? Het zou kunnen. Hun houding geeft het paar kleur en lokt fantasieën uit over een mogelijke inhoud. Met minimale middelen zorgt Flijders voor maximale interpretatiemogelijkheden. Dit schilderij is nog op een andere manier typerend voor deze kunstenaar. Gedurende zijn hele carrière al experimenteert hij met verf en andere materialen. Dit werk wordt bijzonder omdat het op ongebruikelijk materiaal is aangebracht: een grove, tegenwerkende soort papier van bananenvezel. Het elementaire beeld wordt versterkt door de ongepolijste ondergrond. Andere werken krijgen een extra lading omdat Flijders gebruik maakt van hout dat al een heel leven achter zich heeft: deuren of andere panelen die eens in een huis dienst deden. Daarmee vergroot hij de geloofwaardigheid van een historische inhoud. Over historie gesproken: mijn eerste associatie bij dit werk waren prehistorische rotstekeningen. Die associatie laat me niet los.
