‘We hebben nooit een korrel kunstmest van de Staat gehad’, zegt de voorzitter van de Landbouw Coöperatie Kwatta, Wim Bajnath, tegenover Dagblad Suriname. Dat de Staat vanuit diverse ministeries steun biedt aan de 5 gezinnen die te Winti Wai getroffen zijn door brand, gaat zijn verstand te boven. ‘Ik heb persoonlijk niets tegen de mensen, maar het is altijd goed als het gelijkheidsbeginsel bij een ieder geldt. Recht voor één, recht voor een ander.’ Al jaren pleit de voorzitter voor het opzetten van een calamiteitenfonds voor de landbouwers door de Staat. Als spelregel geldt dat ook de landbouwers per maand of per kwartaal hun bijdrage leveren naast het basisbedrag dat door de regering is gelegd.
Bajnath herinnert eraan dat de landbouwers te Weg naar Zee het afgelopen jaar enorme schade hebben geleden aan hun aanplant, omdat de dijk die het overtollig zeewater moet tegenhouden het had begeven. Er is toen wel een parlementaire delegatie met als hoofd parlementsvoorzitter Jenny Simons geweest voor oriëntatie. In het navolgend traject werd een spoedvergadering uitgeschreven waar de toenmalige OW-minister Ramon Abrahams verantwoording moest afleggen over de verdere afbouw van de dam. ‘En daarmee was de kous ook af. Het is slechts daarbij gebleven en einde verhaal.’
Volgens Bajnath bestaat er beslist geen twijfel over dat er altijd met twee maten is gemeten. Hiermee bedoelt hij ook de opeenvolgende regeringen die nimmer de moeite hebben genomen om serieus te luisteren naar de noden van de landbouwers. ‘Dan zien wij dat vandaag de dag slachtoffers van brand zo uitgemeten worden geholpen met onze belastingcenten. Want wij landbouwers zijn ook belastingbetalers.’
Door de Staat wordt de nadruk gelegd dat president Desi Bouterse een sociaal contract heeft gesloten met het volk. Volgens Bajnath zou het goed zijn indien dit contract geen karakter heeft van brandjes blussen, maar dat er een structureel aspect daaraan wordt verbonden. ‘Waarom geef je geen voorlichting dat burgers een brandverzekering moeten aansluiten? Ook kunnen er mogelijkheden bekeken worden dat een verzekeringsstelsel in het leven wordt geroepen om personen te verzekeren ten tijde van ernstige calamiteiten, bijvoorbeeld wanneer een boom valt op een woning. We moeten niet vergeten dat Suriname ook de effecten van klimaatsveranderingen sterk zal voelen. Rukwinden zullen een normaal verschijnsel zijn. Maar wij doen altijd alsof een rukwind voor de eerste maal is voorgekomen in Suriname.’
Asha Gajadien-Bhagwat