Sinds jaren komen Filippijnse gezondheidswerkers naar Suriname. Medici en verpleegkundigen doen al jaren het land aan. “Bekende Filippijnse artsen in de Surinaamse maatschappij zijn onder andere dokter Agbulos, die jarenlang op de Spoedeisende Hulp (SEH) bij het Academisch Ziekenhuis heeft gewerkt of dokter Romulo die in Wageningen als huisarts actief was.” Volgens drs. Maltie Mohan-Algoe, waarnemend directeur van het ministerie van Volksgezondheid, is het niet de bedoeling van het ministerie van Volksgezondheid om de gezondheidsector van Suriname te overspoelen met Filippijnse medici en paramedici. “Het is de bedoeling om daar waar er een tekort is binnen de gezondheidszorg, dit tijdelijk op te vullen met goed opgeleid personeel met werkervaring. Er zijn reeds dialyseverpleegkundigen, verloskundigen en apothekers werkzaam in Suriname.” De positie van Surinaamse artsen komt niet in gedrang aangezien er een enorme vraag is naar speciale gezondheidszorg. Het Surinaamse gezondheidspotentieel kan het niet invullen. Er is een toename van de vraag naar gespecialiseerde diensten zoals nierdialyse en spoedeisende hulp. Deze diensten moeten ook bemenst worden met kundig personeel. Het is niet de bedoeling van gezondheidsinstellingen om personeel van elkaar af te romen. Dan zou de dienstverlening in gedrang komen. Het zou niet wenselijk zijn om personeel van AZ af te romen en deze bij SVZ op de SEH te plaatsen.
Gedegen toelatingsprocedure
“De procedure voor het aannemen van Filippijns personeel is hetzelfde als voor alle andere buitenlandse medici”, aldus Mohan-Algoe. “Ze moeten hun CV en diploma indienen op het ministerie. Indien ze voldoen aan onze eisen, dan volgt er een stage in Suriname en bij een positieve beoordeling worden ze beëdigd.” Niet alle ingediende aanvragen worden gehonoreerd. “Indien hun opleiding niet voldoet, worden ze niet toegelaten.”
In de Verenigde Staten moeten Filippijnse artsen vaak als verplegers werken. De vraag rijst dan of het academische niveau van deze medici en paramedici wel voldoende is om als arts op te treden. Mohan-Algoe: “Degenen die opgeleid zijn als medici en die zijn geaccepteerd, hebben voldoende academisch niveau. Het ministerie doet een gedegen onderzoek voordat toestemming verleend wordt.”
In de Verenigde Staten heeft men met andere factoren te maken om niet direct toestemming te krijgen om als arts of specialist ingeschreven te worden. Men kan al in de Verenigde Staten aanwezig zijn, maar de procedure is dan nog niet afgerond. Of ze mogen alleen onder supervisie werken, dus geen recepten uitschrijven of labaanvragen doen op eigen initiatief. Daarnaast is de procedure in de Verenigde Staten, dat een ziekenhuis veel gemakkelijk aangeklaagd kan worden door ontevreden patiënten. Hoe vaker dit voorkomt, met hoe meer problemen het ziekenhuis zichzelf opzadelt.
