Na jaren van praten is het eindelijk zover. De Wet PSA is aangenomen en het is nu dus, zogenaamd, extra gemakkelijk om als Surinamer in diaspora terug te keren naar ons land en hier te komen wonen en werken. Het lijkt erop dat, na jaren te worden gezien als de verraders, Suriname eindelijk de armen opent voor de broeders en zusters die terug willen keren naar huis.
PSA of Chinees?
Stel nu eens dat al die mensen in diaspora hier gehoor aan geven. Wat doen we dan? Waar gaan deze mensen wonen bijvoorbeeld? Het is voor de huidige bevolking al lastig om een woning te vinden en nog lastiger is het om deze te kunnen betalen. Daarnaast is het voor mensen met een PSA-status niet toegestaan om grond te kopen of te huren, dat mogen alleen mensen met de Surinaamse nationaliteit (of de Chinese?!). Volgens Harish Monorath is de Wet PSA een interessante wet, maar zitten er nog wat haken en ogen aan. ‘Mensen met de PSA-status mogen wel investeringen doen in Suriname!’ Het lijkt erop dat net als de mensen op straat die Eurotekens zien bij het horen van een Nederlands accent zo ook de staat dat heeft bedacht met de nieuwe wet.
NRI-status
In India is een soortgelijke wet die beter is uitgewerkt. Daar krijgt men de NRI-status, Non Residential Indian-status. ‘Die hebben veel meer bevoegdheden’, aldus Monorath. ‘Ik denk dat het ook het uitgangspunt is geweest voor onze PSA. Inhoudelijk zit er dus nog een beetje mee, want je mag investeren, je hoeft geen visum meer te hebben maar je mag dus geen grond kopen of huren op jouw naam. Maar met deze status hebben we in ieder geval laten zien dat we niet meer discrimineren.’ De NRI mogen wel grond kopen in India. Daar is bij wet ook vastgesteld dat buitenlanders geen grond mogen kopen. ‘Daar hebben wij in Suriname niet goed over nagedacht!’
Geen woonruimte, wel supermarkten en ‘hotels’
Er is momenteel een groeiende groep Surinamers die terugkeert, al voordat de Wet PSA was aangenomen. Een deel kan nog terecht in het ouderlijk huis van pa of ma, maar een groter deel moet zelf op zoek gaan naar een woonruimte. En dan blijkt dat het allergrootste obstakel niet is weggenomen. Want wil je mensen stimuleren in je land te komen wonen, dan moet er wel voor worden gezorgd dat ze betaalbaar en prettig kunnen wonen. In ons land worden er in rap tempo supermarkten gebouwd met meerdere verdiepingen erboven op. Er worden alsmaar meer casino’s gebouwd met zogenaamde hotels erboven. Waarom worden er op de loze verdiepingen geen appartementen gebouwd? Betaalbare appartementen!
Krishan Vinodsingh