Dat we veel moeten leren op het gebied van toerisme, wordt soms pijnlijk duidelijk. Wie hier op vakantie is en naar Leonsberg moet om een bootje te pakken voor een tour over de Commewijnerivier of op weg gaat naar Nieuw Amsterdam, komt terecht in een vuilnisbelt. De pier bij Leonsberg is een geliefde plek voor stelletjes die er in de avond elkaar, soms in het geheim, ontmoeten. Er zijn overal vuilnisbakken geplaatst en er zijn in het parkje allemaal bankjes, die ooit heel waren maar die nu praktisch uit elkaar vallen.
Wat vertellen ze thuis?
In theorie is het een mooie plek! Dat er een houten pier staat, heeft haar charme maar wie op de pier wil staan om te genieten van het uitzicht over de Surinamerivier kan dat beter in het donker doen. Bij daglicht kan men namelijk maar al te goed zien dat aan weerszijden wel honderden PET-flessen in het water drijven. Welk verhaal nemen de toeristen mee terug naar huis als hen, nadat ze bij Leonsberg op een bootje zijn gestapt en die vuilnisbelt hebben gezien, even later wordt verteld dat onze president enkele meters verder woont?
Krishan Vinodsingh