Al reeds geruime tijd is via de diverse media te vernemen dat de regering werkt aan een anticorruptiewet. Ook bij het naderen van een verkiezing, zoals dat het geval in 2015 zal zijn, wordt door diverse politieke partijen breed uitgemeten hoe zij het best corruptie gaan bestrijden middels een anticorruptiewet. Echter is er tot de dag van vandaag geen anticorruptiewet van de grond gekomen. Bij het doen van een terugblik over het jaar 2013 heeft de voorzitter van De Nationale Assemblee weliswaar aangegeven dat het een van de voornemens is om in 2014 te werken aan een anticorruptiewet. Corruptie is het politieke, sociale of economische verschijnsel waarbij iemand in een machtspositie ongeoorloofde gunsten verleent in ruil voor wederdiensten of als vriendendienst.
Politiek analist, mr. drs. Guillermo Samson, noemt in gesprek met Dagblad Suriname de namen van vier personen uit de huidige regering die het niet zo nauw hebben genomen met de administratie van de overheid. De mensen hebben geld erop los uitgegeven en hebben geen prudent beleid gevoerd. Het gaat om de volgende vier personen: Ramon Abrahams (ex-minister van Openbare Werken en thans raadsadviseur van de president), Ivan Graanoogst (ex-chef Presidentiële Secretarie), Robert Ameerali (vicepresident van de Republiek Suriname) en Eddy Jozefzoon (staatsadviseur en voorzitter van de Task Force Voorbereiding Onderwijsinnovatie).
‘De aanstelling van Abrahams als raadsadviseur is een grote klap in het gezicht van het volk’, geeft Samson aan. ‘Het is een vorm van miskenning en geen respect hebben voor het Surinaamse volk. Abrahams heeft tijdens zijn ministerschap wanbeleid gevoerd door de vele gelden die hij heeft uitgegeven. Bij zijn aantreden in 2010 liet hij zijn auto voor een bedrag van SRD 154.000 ‘pimpen’. Verder liet hij voor een bedrag van ruim SRD 600.000 zijn werkkamer herinrichten. Dit zijn enkele van de zaken die onder het wanbeleid van Abrahams vallen.’
Samson geeft aan dat een regering voor het eerst zoveel middelen heeft gehad bij haar aantreden. ‘Bij het aantreden van deze regering was er direct sprake van 20% devaluatie’. Vanwege de hoge olie- en goudprijzen heeft deze regering veel geld weten te innen. Hierdoor heeft Suriname het weg komen te vallen van de ontwikkelingshulp niet als zodanig gevoeld. Samson benadrukt dat vanwege de hoge olie- en goudprijzen deze regering bij haar aantreden grootse plannen kon maken. Als econoom en volgens de leer van Maslow moet altijd eerst voorzien worden in de fysiologische behoefte en dan kan gekeken worden naar het sociaal beleid dat gevoerd wordt. Met fysiologische behoefte wordt bedoeld de sterkste behoefte, waaronder eten en drinken die de mens kent. Het ziet ernaar uit dat deze regering juist het tegenovergesteld beleid voert. Samson is van mening dat minister Rabin Parmessar van Openbare Werken de enige is die zonder middelen aardig wat problemen heeft weten op te lossen. Hij ziet deze minister dan ook als een van de weinige ministers die op dit moment echt werken.
Het Staatsziekenfonds is zo goed als failliet
Volgens Samson heeft de huidige vicepresident het Staatsziekenfonds (SZF) kapot gemaakt. Het SZF heeft de meeste ervaring als zorgverzekeraar en dan wordt er een deal aangegaan met een particulier bedrijf. Hij doelt hiermee op de deal van het Basis Zorgstelsel, die werd gesloten met Self Reliance (BZSR). ‘Je kunt je eigen bedrijf niet van voldoende financiën voorzien, hoe ga je Self Reliance dan betalen?’ Samson geeft aan dat de premies die worden ingehouden van de ambtenaren niet worden overgedragen aan het SZF, waardoor het bedrijf niet van voldoende financiële middelen is voorzien. Volgens Samson moet het SZF steeds een voorschot nemen bij de regering om te kunnen voorzien in haar financiële behoefte. Als econoom weet hij dat het SZF een grandioos probleem heeft. ‘Het is slechts een kwestie van maanden’, voert hij aan. Hij vindt het vreemd dat de vicepresident het Basis Zorgverzekeringsstelsel, dat in eerste instantie niet onder hem viel, naar zich heeft toegetrokken. ‘Mij bekruipt het gevoel dat hij met corruptieve handelingen bezig is.’
Ivan Graanoogts is onder andere belast geweest met de het Carifesta-gebeuren in Suriname, waarvan bekend is dat een deel van de werkers nog steeds niet is uitbetaald. Samson geeft ook aan dat Eddy Jozefzoon als voorzitter van de Task Force onnodig een investering heeft laten plegen in schoolboeken van ongeveer 25 miljoen euro, waarbij dezelfde boeken thans liggen te rotten in containers.
