Elke dag lezen, horen en of zien we allerlei kritische passages over het functioneren van Bouterse als voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP) en president van Suriname die hem nauwelijks raken. Hij lapt deze “verzinsels” aan zijn vroegere militaire laars louter en alleen maar omdat hij weet hoe hij met zijn mooie populistische praatjes een groot deel van het Surinaamse volk weet te raken. Bouterse heeft geen enkele academische titel en deze titels betekenen ook niet veel voor hem! Wij weten ondertussen wel dat er veel Surinamers soms op oneigenlijke wijze aan hun wetenschappelijke graad zijn gekomen. Sommigen hebben deze verkregen aan universiteiten en hoge scholen die niet eens bestaan. En, ik constateer dat enkele politieke analisten – vaak ook nog zonder een academische scholing – deze lieden ophemelen door hun titels te vermelden terwijl dit absoluut niet gebruikelijk is in de wetenschappelijke wereld. In een proefschrift wordt bijna nooit gerefereerd aan een wetenschappelijke titel. Titels hebben alleen waarde voor de persoon zelf – veelal om een carrière op te bouwen – en echt niet om ermee te pronken zoals dit vaak in Suriname gebeurt. In de westerse wereld wordt de academische graad nauwelijks gebruikt. Heeft u president Obama of zijn vrouw ooit hun titels zien gebruiken? En de bondskanselier van Duitsland, mevrouw Angela Merkel, gebruikt ook haar titel nooit! Ze gebruikt nog steeds de naam van haar ex-man. Iemand die aan de Universiteit van Suriname doceert als professor, heeft het zelfs gepresteerd om een autodidact te vergelijken met een academicus, en deze persoon (postuum) een wetenschappelijke graad te willen verlenen. Dit is in de Surinaamse media gepubliceerd! Wat is dan zijn eigen professoraat waard? Van mij mag iedereen een academische graad hebben want het heeft in Suriname toch geen enkele waarde meer. Zo is de heer Jagernath Lachmon nooit op een universiteit geweest – wel op de Surinaamse Rechtsschool – maar deze persoon heeft toch een meesterstitel die alleen op een (sub)faculteit van een universiteit verkregen kan worden. De president van Suriname schijnt dit allemaal te weten vandaar dat hij de draak steekt met al die “grote geleerden” van Suriname. Deze “nobele personen” (die overigens zeer frauduleus bezig zijn en celstraffen riskeren), hebben president Bouterse – die zich vaak met de nodige humor uitlaat over deze “wijze” lieden van Suriname – vooralsnog niet kunnen inspireren een andere politieke weg in te slaan. Zelfs het grondgebied van Suriname wordt niet meer adequaat verdedigd door deze ex-militair! Voor hem is de vriendschap met Donald Ramotar (1950) van de People ’s Progressive Party (PPP) met wie hij samen door de hele wereld reist belangrijker dan het grondgebied bij het kamp ”Tigri” (het betwiste gebied) te verdedigen.
Corruptie
Elke politieke partij die nu in de oppositie zit, wil de corruptie bestrijden, maar toen zij zelf aan de macht waren, is er niets hieraan gedaan. Heel grappig is dit. Vele handelaren en politici hebben de oudere politieke partijen verlaten, en zich aangesloten bij de NDP. Wellicht om verder hun slag te kunnen slaan. Het zal nog een hele kluif worden om Bouterse volgend jaar naar huis te sturen. Slechts door toe te geven dat in het verleden grove politieke fouten zijn gemaakt en de weg van onder andere liefde, vrede en verzoening te propageren, kan de kiezers wellicht tot inkeer brengen. De Surinaamse kiezer is jarenlang bedonderd – zo erg dat zelfs Nederland in de jaren tachtig van de vorige eeuw zich ermee is gaan bemoeien – en de militaire dossiers in 2011 voor haar betrokkenheid bij de staatsgreep van 1980 voor zestig jaar heeft weggezet. In de Corruption Perceptions Index van Transparency International van 2013 staat Nederland op de 8ste plaats en Suriname op een beschamende 94ste van de 175 onderzochte landen. Je kunt op Nederland schelden hoeveel je wil, maar met zo’n hoge corruptiescore is het toch maar beter dat de dossiers bewaard blijven. Ik heb zelf in de jaren tachtig van de vorige eeuw gezien hoe politieke partijen die nu hoog van de toren blazen de militairen aan de macht hebben geholpen. Voor het gevoel is het misschien heel erg dat bepaalde politieke partijen (politici) zijn afgestraft door de kiezers, maar als men de rede erbij betrekt dan was dit wel te voorspellen. Tussen de Vooruitstrevende Hervormingspartij (VHP) en de Nationale Partij Suriname is er bijna altijd een tweestrijd gevoerd over de hegemonie in het land. Zelfs de zogenaamde “verbroedering” heeft niet geholpen! Daarbij heeft de VHP door een underdogpositie in te nemen constant moeten inleveren. Dat is de reden dat Bouterse nu zegt dat de voorzitter van de NPS nooit de presidentszetel aan de VHP zal geven. Dat zou wel een historische daad zijn, en een teken van werkelijke verzoening tussen deze twee rivalen. De vraag is of de partijleider van de VHP ook politiek leider moet worden.
Racistische sentimenten steken weer de kop op
In Nederland wordt heel veel moeite gedaan om Zwarte Piet als toonbeeld van onderdrukking en racisme te verdrijven. Ik ondersteun alle acties met dit voornemen. In Suriname zien we echter dat er met de verkiezingen van 2015 op komst weer racistische sentimenten opduiken. Sluwe en soms zeer geraffineerde Surinaamse politici hebben altijd gebruik gemaakt van de diverse etnische groepen in ons land om politiek te bedrijven. Naar eenheid is er nooit gewerkt! Ook van dit gegeven, is de politicus Bouterse op de hoogte vandaar dat hij “eenheid” propageert maar het natuurlijk niet serieus bedoelt met zijn populistische politiek. Immers het gaat er bij hem om de gunst van de kiezers zodat zij voor zijn partij stemmen. Gaat u maar na hoeveel van de beloften die hij voor de verkiezingen van 2010 in het vooruitzicht had gesteld, heeft waargemaakt. Maar grote delen van de Surinaamse kiezers zien dit niet. En de politieke analisten weten dit door hun vooringenomenheid ook niet op de juiste wijze voor het voetlicht te brengen. Heel vaak moeten de partijleiders zelf artikelen schrijven terwijl dit eigenlijk door de diverse mediacommissies en of analisten zouden moeten gebeuren.
Een neutrale visie
Het zou naar mijn mening de toekomst van Suriname zeker sieren als de NDP en de Nieuw Front Combinatie (NF) na de verkiezingen zouden samenwerken. Echter zonder de Pertjajah Luhur (PL) en de Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij (Abop). Deze partijen hebben getoond geen wezenlijke inbreng te hebben in de Surinaamse politiek. Voor hen tellen meer de politieke knikkers – vooral het eigen belang – en niet het spel. Door alle intriges rondom president Bouterse is het beter dat hij ook gezien zijn ouderdom (1945) en wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd zich terugtrekt uit de politiek. De jongeren hebben de macht over de toekomst van ons land! Als hij het niet zelf doet, kunnen de kiezers dat met het uitbrengen hun stem laten merken. Of dit enig effect zal hebben, kan ik nu niet voorspellen want Bouterse is nog steeds erg populair bij veel kiezers ondanks de vele criminele misstappen die hij en zijn familie hebben begaan. Een andere mogelijkheid is dat de media de koppen bij elkaar steken en een gezamenlijke (politieke) strategie bepalen in het belang van ons land. Maar dat het niet zo verder kan aanrommelen, zal voor iedereen wel duidelijk zijn. Ik verwacht tijdig een goed besluit van de totale Surinaamse gemeenschap. Wellicht ook met adviezen uit het buitenland!
Robby Roeplall
