De NDP heeft nu pas sinds haar aantreden een Financiën-minsister voor zichzelf nu die helemaal zou kunnen passen binnen de bedoelingen die de partij en de partijprominenten hebben met het regeren van het land. De enige goede Financiënminister voor de partij kan nu de blindelings loyale partijgenoot zijn, stelden wij ook eerder. Die zijn er genoeg voor handen, maar ‘voor de statistieken’ is een academische graad lekker meegenomen. Tegen het einde van deze regeertermijn, waarbij de kans bestaat dat een financiële chaos wordt achtergelaten op het ministerie, kan het zijn dat de minister wordt vervangen en dat hij het boetekleed zal moeten aantrekken. Hij zal dan wel verantwoordelijk zijn voor de situatie die achtergelaten zal worden. De waarschuwing van de president richting de eigen partijgenoten is niet voor niets. Het zijn de partijgenoten die straks de verantwoordelijkheid zullen dragen van wat er met de staatskas mis zal gaan. Het zal dan heten dat degenen die nog vertrouwen genoten, ook nog over de schreef zijn gegaan. Doorgaans wordt er dan geëvalueerd middels een programma met een moeilijke naam en in de nieuwe regeerperiode zullen de fouten niet meer worden gemaakt. 2010 – 2015 was dan een leerles geweest na 10 jaar uit de administratie te zijn geweest. De aanstelling van de nieuwe minister is het bewijs hoe de eindverantwoordelijke van de regering aankijkt tegen degelijk bestuur op Financiën. Er lijken geen bedoelingen aanwezig te zijn om te matigen. Het lijkt erop dat men juist alle wegen plaveit om zonder verantwoordingsplicht toegang te hebben tot de middelen van de samenleving: de staatskas. De klacht is er hier en daar geweest dat de middelen niet genoegzaam uit de staatskas vloeien en dat de goedgekeurde begrotingen niet kunnen worden uitgevoerd. Het is bekend dat de begroting mogelijkheden biedt aan een aantal mensen om goederen en diensten te leveren aan de Staat. De uitvoering van de begroting betekent direct dan wel indirect voor een deel het betrekken van goederen en diensten. Voor deze goederen en diensten wordt er grif betaald. Regelmatig worden er geen openbare aanbestedingen gehouden, soms niet eens nodig omdat de bestedingen vallen binnen de vrije grens van SRD 1.5 miljoen. Er is ook regelmatig afgeweken waar een openbare aanbesteding noodzakelijk was. Het systeem is zonder problemen in tact, omdat alle spelers de ruimte krijgen om hun deel van de goederen en diensten aan te kopen. Uiteraard besteedt de ene partij meer dan de andere. De verhoging van de grens, toen beargumenteerd met het gelijktrekken van de wetgeving met het Caribisch gebied, laat ruimte voor een minder gecontroleerde besteding. Het bedrag van SRD 1.5 miljoen is toch wel een aardig hoog bedrag. Naast de aanstelling van een nieuwe minister zal om de zaak compleet te maken het wellicht noodzakelijk zijn om in de comptabele lijn in de lagere, maar beslissende technische echelons een paar lastige ambtenaren te vervangen, tenzij men onder dreiging van het ontslagspook al niet overstag is gegaan. Op Financiën is kennelijk een man met kadaverdiscipline nu hoog nodig in aanloop naar de verkiezing. De discipline moet strak worden gehouden, pottenkijkers zijn niet nodig. Civil society zal willen ‘dieken’ en graven, maar niets moet lekken. Aan de andere kant menen critici soms al van meet af aan dat de CBvS-president als het ware een gevangene is in een luxe gouden kooi. Hij heeft een baan opgegeven waar terugkeren praktisch moeilijk is. Wat hij in de plaats kreeg, was voor de korte termijn niet eenvoudig en elders een zelfde bod krijgen, zal niet gemakkelijk gaan in Suriname en kennelijk elders ook niet. Uit die overwegingen en de verplichtingen is het beste vasthouden aan de job en de regering begeleiden, maar geen consequenties verbinden aan bijvoorbeeld een bepaald bestedingsbeleid. Wat het jaar 2014 in financieel opzicht zal brengen, zal in de komende periode blijken. Tekenend is wel dat men de reactie van de burgerij op bijvoorbeeld een tramlijn, zonder dat daartoe een gedegen feasibility plan en noodzaakonderzoek heeft gedaan, niet begrijpt. In elk geval is ook duidelijk geworden dat een heleboel partijgenoten van de president, ook in de hogere structuren, moeite hebben om zich gedeisd te houden. Als de attitude van een nieuwe Financiënminister zou veranderen, zouden een heleboel partijgenoten dus hun broodwinning in het gedrang komen. Er kan weerstand en verzet ontstaan binnen de partij en dat moet men niet hebben in 2014 waar men de gelederen juist moet sluiten. Een strenge houding tegenover de partijen die ‘toebehoren’ aan de partners, kan de relatie met de partners, die al gebrouilleerd is, verder onder druk zetten. Tijdens de campagnes zal dan ruimte gevraagd worden naar een ruimer mandaat, waardoor men niet afhankelijk hoeft te zijn van de grillen van onstabiele partners. Voorkomen moet worden dat men vreet aan de dekking van munt en dat men dan aan het einde van de periode opeens de reserves aanvult in plaats van het betalen van dienstverleners en leveranciers. De nieuwe minister mag wel de meest geschikte man voor de NDP zijn in deze fase van de regeerperiode, voor de burgerij is van belang dat deze zich kwijt van zijn taken doordrongen van de taken en verantwoordelijkheden zoals vastgelegd in het Besluit Taakomschrijving Departementen, de comptabiliteitswetgeving en de wetgeving met betrekking tot de deviezen en de staatsschulden. De minister treedt aan op een moment waar de CBvS en internationale instituten een waarschuwend geluid hebben laten horen over het bestedingsgedrag van deze regering. We hopen dat we bij een evaluatie van het functioneren tot een slotsom komen dat verschilt van het mogelijke beeld dat we in het begin hierboven schetsten.
