Wij moeten de wouden beschermen voor onze kinderen, kleinkinderen en ongeboren kinderen. Wij moeten de wouden beschermen voor diegenen die niet voor zichzelf kunnen spreken, zoals de dieren, de vogels, de vissen en de bomen. Toen de dieren van het woud door toedoen van de mensen op de vlucht gingen, begon voor ons het wilde westen. Mensen maken van de natuur een wildernis en onveilig gebied. Wouden worden vernietigd, de buffels uitgeroeid, de bever verdreven en zijn prachtig gebouwde dammen worden opgeblazen. De vogels in de lucht worden tot zwijgen gebracht. De mens is geworden tot het symbool van uitroeiing van alle natuurlijke verschijnselen op dit continent en de rest van de wereld, omdat er geen wildernis was voor de Europeanen die hier kwamen, omdat de natuur niet gevaarlijk was maar gastvrij. Niet afschrikwekkend maar vriendelijk, was de Inheemse filosofie een gezonde filosofie vrij van angst en dogma´s. Hierin ligt ook het grote onderscheid tussen het geloof van de Indiaan en de Europeaan. Het Indiaanse geloof zocht de harmonie tussen de mensen en zijn omgeving: Het geloof van de Europeanen zocht dominantie van zijn omgeving. Door te delen van alles en iedereen lief te hebben, vond het ene volk op natuurlijke wijze hetgeen ze zochten, terwijl het andere door angst zich genoodzaakt voelde om te veroveren. De mentaliteit van het veroveren, is ons tot heden bij gebleven. Wij vergeten dat de wereld een bibliotheek is en zijn boeken de natuur: stenen, blaadjes, vlinders in het gras, de beken, de vogels en de dieren die allemaal net als wij de stormen en zegeningen van de aarde delen. Er komt nog een tijd dat deze aarde niet leefbaar meer gaat zijn door de enorme natuurveranderingen. Maar de natuur herstelt zich zelf met de tijd: totdat er andere vormen van leven op de aarde zullen ontstaan. Deze nieuwe en waarschijnlijk zeer intelligente levens zullen zeker erachter komen door onderzoekingen, dat wij mensen het heel slecht hebben gedaan hier op aarde. Van moeder aarde maken wij een vuilnisbelt. Pas wanneer de laatste boom is gekapt, de laatste vis is gevangen en de laatste rivier is vergiftigd, zullen we ons realiseren dat we het vergaarde geld niet kunnen eten.
‘Subh, happy, gelukkige, boeng en moebarek ho naja saal’, met heel veel schoonheid voor ons geliefd Suriname en dat de rest van de wereld bijzonder positief over ons mag praten.
De hele wereld is geschapen voor het doel van liefde. Een gebrek aan respect voor alles wat leeft en groeit, zal leiden tot een gebrek aan respect voor mensen onderling.
[email protected]
