Veel zoden aan de dijk zal het niet leggen, maar rond Kerstfeest moet een aantal zaken toch duidelijk worden gesteld, minimaal als een gebed want dan hebben we wel hoop. Morgen wordt wereldwijd het Kerstfeest gevierd. Dit feest is, mede door de commercie, het meest herkenbare feest in de wereld. Bij dit feest herdenkt de Christelijke wereld voor een groot deel de geboortedag van Jezus Christus. Ook in Suriname wordt heel uitgebreid iets gedaan rond deze dag. Een deel van de Christenen is bewust met de herdenking bezig, de rest van de samenleving benadrukt meer het feestgedeelte. Wat het buitenkerkelijke gedeelte betreft, valt op dat er veel samenkomsten worden georganiseerd, zogenaamde kerstdiners, maar opvallend is dat ouderen of organisatoren niet eens even stil staan bij de waarden waar het om gaat bij de buitenwacht. De discussies zijn interessant of we van niet-Christenen moeten verwachten dat ze stilstaan bij de waarden van het Kerstfeest. De herdenking van de geboorte van Jezus Christus staat in het teken van vergeving, naastenliefde en verlossing. Wat de eerste twee betreft, kan gezegd worden dat deze waarden cultureel breed te herkennen zijn bij alle grote religiën die in Suriname aanwezig zijn. Deze waarden waarmee Christus wordt vereenzelvigd zijn meer dan Christelijke waarden, het is veel breder. Vandaar dat burgers, ouderen, bedrijven, groepen, geacht worden om het hierover te hebben. Een aantal grote fundamentele problemen dat wij in onze samenleving hebben, heeft te maken met het onvoldoende doordrongen zijn van de betreffende waarden bij de Surinamer. Een bekende politicus en vakbondsman, nu wijlen, placht vaak te zeggen dat het Surinaams volk een gelovig/religieus volk is. Maar uit het volk spruiten de volksvertegenwoordigers voort, spruiten de regeerders voort, spruiten de rechtsprekenden voort, spruiten de wetshandhavers voort en spruiten ook de dienstverleners en de bestuursambtenaren voort. Daar ontstaat dan de frictie, omdat de stelling dan niet meer logisch is.
De Staat Suriname behelst een bevolking van iets over de half miljoen inwoners. Een groot deel is woonachtig in de kuststreek, dit deel wordt met de dag groter door urbanisatie. De bevolking in de dicht bij het centrum gelegen districten Wanica en Commewijne neemt toe, door de stroom uit het binnenland. Door de urbanisatie wordt het bereiken van de medeburger, de naaste (uit naastenliefde), steeds gemakkelijker. Als we kijken naar de dagelijkse praktijk in ons land in 2013, dan merken wij dat de Surinaamse machthebbers niet doordrongen zijn van de waarden die verbonden zijn aan de herdenking van de geboorte van Jezus Christus. Men staat niet open voor de positieve energie, men zit vast in verleidingen. Het gevolg is dat onze administratie getypeerd wordt als een corrupte administratie. En dat merk je al wanneer bijvoorbeeld er donaties of middelen vanuit een bevriende staat ontvangen worden door de Surinaamse regering. Politici en personen in hoge ambten springen als kampioenbedelaars op die middelen om het te verdelen aan familie en vrienden die het niet nodig hebben. Zelfs hoge districtsambtenaren met hoge salarissen willen dan in aanmerking komen, terwijl men helemaal niet gekwalificeerd is om in aanmerking te komen. Het leven van Jezus Christus stond in het teken van dienen en aandacht schenken aan de kwetsbaren in de samenleving, bijvoorbeeld vrouwen met een moeilijke achtergrond en kinderen. We zien dat in ons land de regering en de politici een tegenovergestelde houding hebben ten opzichte van onze Surinaamse kinderen. Men stelt zich op als vijand tegenover het kind van het eigen district. Als deze kinderen na een ongebalanceerde opvoeding als jongvolwassenen voor deze mensen zullen staan, zullen de mensen op podia hun vinger wijzen naar andere groepen en haat zaaien. Concreet gaat het dan bijvoorbeeld om het onderwijs in het binnenland en de districten. Het gaat ook om de getolereerde onvolkomenheden in de Naschoolse Opvang en de verfoeilijke betrokkenheid van hoge politici daarbij. Men probeert om de ruggetjes van de kleine kinderen van het eigen district rijk te worden. Als we kijken naar de verspilling van staatsmiddelen en de corruptie dan is er veel duisternis in Suriname. Kerstfeesten gaan voorbij en kerstfeesten komen terug, maar het brengt geen verandering in de harten van de mensen die in de samenleving vooruitgeschoven bepalende rollen hebben. Jezus Christus heeft een plaats in mindere of mindere mate in twee grote wereldreligies (Christendom en Islam) . Terwijl wij morgen het Kerstfeest bewust of onbewust vieren, moet een ding voor de regeerders die hun statement zullen maken, duidelijk moeten zijn: Jezus had een grote afkeer tegen corruptie, decadentie en verspilling vanwege instituten en hij trad daartegen op. Moge de duisternis in de harten van de Surinamers plaats maken voor licht, voor de eenvoudigen maar ook voor de machthebbers die zelfs kinderen en vrouwen niet ontzien. Moge er verlossing komen voor de burgers die in een circel van corruptie en in de macht van het kwade zitten. Moge het Kerstfeest een moment zijn voor verlossing van deze burgers die bezeten zijn met zichzelf. Een bezinningsvolle Kerstfeest aan u allen toegewenst.
