De Stichting Matu Fu Tego heeft een nieuw programma gelanceerd. Dit programma gaat ongeveer zeven tot acht maanden duren en is bedoeld voor jongeren die een tweede kans willen. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om drop-outs of tienermoeders. Marijke Cairo-Etnel is de voorzitter van de stichting die al vijf jaar bestaat.
Leren in eigen onderhoud te voorzien
“Door middel van sport willen we deze jongeren wat extra bijbrengen. We richten ons op een aantal dingen zoals hoe ga je met elkaar om, respect voor jezelf en elkaar. Ook leren we ze een vak waar ze iets mee kunnen zoals het zetten van acrylnagels en het doen van de administratie.” Volgens de voorzitter zijn dat twee gebieden waar er wel werk in te vinden zal zijn. “Ik ken iemand die ook thuis begon met het zetten van acrylnagels. Dat ging goed en die heeft nu zelfs een eigen zaak. Dat is een voorbeeld. Maar er zijn genoeg werkgevers die niet alleen maar op zoek zijn naar hooggeschoold personeel. Er zijn er ook die op zoek zijn naar een telefoniste of iemand die licht administratief werk kan doen. Dat is perfect voor zulke jongeren die een tweede kans willen. Ze kunnen dan in hun eigen onderhoud voorzien.”
Iedereen heeft eigen bagage
Voor de jongeren van rond de 16 en 17 jaar geldt dat zij weer terug de schoolbanken in gaan. “Sommigen gaan weer naar de Mulo of de avond-IMEO. Ze zijn in elk geval allemaal gemotiveerd om iets te maken van hun leven. Hoe ik dat weet? Nou, de groep waar ik mee begon aan een proeftraject van vijf maanden is nog steeds compleet. Vanaf dag 1 zijn ze er allemaal geweest en het mooie is, ze nemen anderen mee. Dankzij deze groep heb ik weer een tweede groep kunnen samenstellen.” Cairo vindt het van belang dat men deze jongeren niet veroordeelt. “Iedereen heeft zijn eigen bagage en dat weet je niet als je aan de zijlijn staat. Maar als je er zoals ik midden in zit, dan kijk je er anders naar. Wat dacht je van mensen die te maken krijgen met misbruik binnen het eigen gezin? Die dan niet gehoord worden en zelfs van hun eigen moeder te horen krijgen dat ze het moeten accepteren? Dat doet wat met je als jongere.”
Maak wat van je leven!
De voorzitter roept jongeren die nog thuis zitten op mee te doen. “Blijf niet thuis zitten, kom uit huis, maar blijf niet op straat rondhangen. Probeer wat te maken van je leven. Probeer een goede bijdrage te leveren aan de maatschappij!” We spreken met twee jongedames die hebben meegelopen met het proeftraject van vijf maanden. En beiden geven aan de kans te hebben aangegrepen. “Ik hoorde van mijn nichtje en die haalde me over om mee te doen. We gaan er echt voor, we willen er iets van maken. Laat ik zeggen dat ik mijn leven nu een 7 geef, maar ik hoop dat we straks over een jaar hier staan en dat ik kan zeggen dat het me is gelukt om er een 8 of zelfs een 9 van te maken!”
