Kortgeleden heb ik een artikel geschreven omtrent het “tekort” aan rechters.
Het bestuur van de orde van advocaten heeft een reactie op dit artikel gegeven en dat is op zich toe te juichen en het vormt naar mij toe helemaal geen probleem.
Het is wel jammer dat het bestuur de mening is toegedaan dat het betreffende artikel ten onrechte, ongefundeerd en zonder enig onderzoek is geschreven en daarmee getracht is om de samenleving op een dwaalspoor te brengen.
Op grond van deze uitspraak wil ik de voorzichtige conclusie trekken dat het bestuur van de orde van advocaten laat blijken dat zij bij lange na niet weet wat er werkelijk gebeurt binnen onze samenleving. Het bestuur heeft bovendien niet aangegeven dat de advocaten ook gecontroleerd worden. Het zou prettig zijn als het bestuur ook had aangegeven hoe en hoe vaak de advocaten gecontroleerd werden.
Ik, en met mij alle anderen die zulks meemaken, hebben alle respect voor de advocaten die hun verantwoordelijkheid serieus nemen. Maar ik blijf er bij en ik benadruk dat er meerdere advocaten zijn die onverantwoordelijk gedrag vertonen en daarmee vele slachtoffers maken.
In mijn geval heb ik dat aan den lijve mogen ondervinden, en op grond van die ervaring en de reacties daarop die ik van anderen heb gekregen, ga ik er niet vanuit dat het een uitzondering is geweest. Ik heb in de korte tijd van mijn geval wel 4 advocaten meegemaakt die onverantwoordelijk gedrag vertoonden en dat zegt al genoeg.
Mijn ervaring is dat een advocaat een zaak heeft aangebracht bij het Kantongerecht zonder een gedegen onderzoek in te stellen naar de feiten en omstandigheden. Overbodig om hier te vermelden dat er hierdoor veel leed is aangedaan.
Om daar een voorbeeld van te geven:
Iemand meldt zich aan bij een advocaat en verklaart (mondeling) dat hij geld tegoed heeft van mij. Schriftelijk is dat niet te bewijzen. De gronden waarop hij beweert recht te hebben, worden door de advocaat niet onderzocht.
Dat die persoon al vaker dergelijke zaken heeft aangespannen tegen andere personen en uiteindelijk ook “slachtoffers” zijn gemaakt, is kennelijk niet belangrijk geweest en heeft de advocaat zich blijkbaar niet afgevraagd hoe het dezelfde man steeds weer kon overkomen.
Het feit dat de man zelf heeft verklaard dat hij zich niet heeft gehouden aan zijn contractuele verplichtingen, is voor de advocaat geen reden geweest om de man daarmee te confronteren.
Mondeling heeft de man, in mijn geval, aangegeven dat hij meerwerk heeft gepleegd voor een bedrag van US$ 19.000, terwijl hij zelf ook heeft aangegeven dat hij niet heeft afgebouwd ondanks dat er wel een contract is geweest dat hij moest afbouwen en opleveren. Deze harde gegevens zijn voor de advocaat geen reden geweest om de andere partij te horen, zodat de juistheid kon worden onderzocht alvorens de zaak ter beoordeling aan het kantongerecht voor te leggen. Misschien dat ik mij vergis. Maar is dit de ware Surinaamse deskundigheid, zoals we vaker meemaken door het vastgeroeste korte termijn denken van velen, de zo vaak gehekelde ‘zweeftekie mentaliteit’.
Om mijn zaken op richtige wijze te doen behandelen, laat ik mij op een bepaald moment bijstaan door een advocaat. U gelooft het of niet beste lezers, maar ik moet hem per direct SRD 800 betalen. Ondanks dat ik regelmatig heb geïnformeerd naar de stand van zaken, bleek uiteindelijk na een jaar dat er eigenlijk niets aan de zaak was gedaan. Alles was bij punt nul blijven staan. Steeds werd mij een andere naam opgegeven van een jurist die met de zaak bezig was, maar bij navraag wist ook die persoon niets van de zaak af. Ik ben dus een jaar lang bedonderd door mijn eigen advocaat, aan wie ik al in eerste instantie handgeld had moeten geven!
Na een jaar en enkele maanden bleek plotseling dat het dossier was kwijtgeraakt. Ik besloot toen over te stappen naar een andere advocaat, maar uit het eerste gesprek kon ik al opmaken waar die naar toe wilde. Het kwam helemaal overeen met de alom bekende ‘zweeftekie mentaliteit’.
De advocaat die niets heeft gedaan maar wel SRD 800 heeft ontvangen, heeft nooit zijn verantwoordelijkheid genomen om het bedrag terug te betalen en dat terwijl het een bekende advocaat betreft. Wat een zielig geval is dit. Ik wil het bestuur van de orde van advocaten dringend het advies geven om de drempel te verlagen, zodat de mensen hun klacht gemakkelijk kunnen deponeren en dan zou ik wel willen weten hoe het bestuur over zulke zaken zal oordelen.
Let wel, mijne mensen, dit artikel is zeker niet bedoeld om de advocaten of wie dan ook te beledigen, want daar bereik ik zeker niets mee. Ik wil alleen proberen anderen te behoeden voor het leed dat door onverantwoordelijk gedrag wordt veroorzaakt. Advocaten dienen hun verantwoordelijkheid niet te verzaken.
Ik twijfel er beslist niet aan dat er zeker ook veel goede advocaten zijn, maar het mag niet zo zijn dat je geluk moet hebben om een advocaat te treffen die wel zijn verantwoordelijkheid kent en er ook goed mee weet om te gaan.
Dat er mensen zijn die zich uitgeven als deskundigen is al sinds jaar en dag bekend want we zijn allemaal “deskundig” in het land. Een vroegere handlanger is zonder enig specifiek onderwijs te hebben gevolgd tegenwoordig uitgegroeid tot hoofdaannemer om maar een voorbeeld te noemen.
Ik draag de volle overtuiging dat onze rechtspraak veel efficiënter kan als alle advocaten ook werkelijk de verantwoordelijkheid nemen die hun functie vereist; zij moeten daarbij vooral het logisch nadenken niet over het hoofd zien.
Mogelijk dat het bestuur meer aandacht kan schenken aan de vereiste kwaliteit van de advocatuur en ik geef hen als welgemeend advies mee om als instituut zelf en werkelijk op onderzoek uit te gaan. Stap uit uw ivoren torentje en ga daadwerkelijk op onderzoek uit dan gaat u achter de echte waarheid komen over het functioneren van de advocaten die deel uit maken van uw totale korps.
Omtrent de deskundigheid van bepaalde rechters zal ik het maar niet hebben. Los van het feit of het wel toegestaan is of de gewone burger het functioneren van een rechter mag beoordelen of niet. Heel vaak merken wij dat de ene partij hoger beroep aantekent. Waarom? Is men het niet dagelijks oneens met de rechters? Rechters zijn ook maar mensen die vonnissen uitspreken. Soms krijg je ook wel het gevoel dat zij niet goed geïnformeerd zijn of dat zij de plank volledig mis slaan. En ook daarmee wordt aan anderen veel leed aangedaan. Dat soort zaken krijg je als je niet weet wat verantwoordelijkheid is, laat staan het nemen daarvan.
Eenmaal een vonnis geveld, en het leed gaat jarenlang door want dan kan het Hof van Justitie niet de verantwoordelijkheid opbrengen om snel een oplossing te brengen zodat mensen snel worden verlost van het onterecht aangedane leed.
Moeten we het recht dan in eigen hand nemen?
Hopelijk gaat het nieuwe jaar verandering brengen door en voor de mensen. Feit is wel dat er meer rechters moeten komen. En het liefst moeten het rechters zijn die door een nieuwere bril kijken. De hele samenleving zal er profijt aan beleven.
Rebien
