‘Aannemen Amnestiewet was overval op Rechtstaat!’
Vandaag is het weer 8 december en dan wordt herdacht dat het 31 jaar geleden is dat de decembermoorden plaatsvonden. Dhr. Sunil Oemrawsing is voorzitter van de Stichting 8 december 1982. ‘Het is elk jaar rond deze tijd een zware periode voor hen die het hebben meegemaakt als directe nabestaanden, maar ook voor de gehele Surinaamse samenleving.’
Propageren van straffeloosheid
Oemrawsing zegt dat de gruwelijke zaak van destijds die de Surinaamse samenleving overkwam nooit vergeten mag worden. Dit jaar zullen de slachtoffers herdacht worden in de Alfonsiuskerk aan de Keizerstraat en wel aanstaande zondag om 19.00 uur. Er is dan een herdenkingsdienst die wordt georganiseerd door de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede. ‘Het plotseling wegrukken van mensen, ze midden in de nacht van hun bed lichten, en ze brengen naar het fort Zeelandia waar ze zijn vermoord, dat blijft ons altijd bij. Het is ons eigen bloed. De wonden zijn niet geheeld door de tijd, ze zijn zelfs gaan veretteren!’ Oemrawsing zegt dat dit mede komt doordat in die 31 jaar de zaken die genoegdoening hadden kunnen geven omtrent gerechtigheid, nog steeds niet zijn voltrokken. ‘In de samenleving merken wij dat er steeds handelingen zijn gepleegd door hen die straffeloosheid propageren door de samenleving te polariseren.’
‘Wij zijn uitgeroepen tot volksvijand’
Daarnaast geeft hij aan dat de Stichting 8 december 1982, de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede en enkele duizenden mensen zijn uitgeroepen tot volksvijanden. ‘Wij wilden op 10 april 2012 een protestmars houden tegen de aangenomen Amnestiewet. Wij wilden alleen onze mening ventileren. Wij wilden aangeven dat wij het oneens zijn met de aanname van die wet, die heeft gezorgd voor veel teleurstelling, niet alleen in de samenleving; het heeft ook beperkingen opgelegd voor de ontwikkelingen van ons land!’ Daarmee verwijst Oemrawsing naar de internationale consequenties die het aannemen van die wet met zich meebracht.
OAS ondersteunt waarheidscommissie niet
Oemrawsing vertelt ook dat de minister van Buitenlandse Zaken had aangegeven dat er een waarheidscommissie en een verzoeningscommissie zouden worden opgezet met behulp van de OAS (Organisatie van Amerikaanse Staten). ‘Dat was recentelijk nog. Nu blijkt dat daar niets van waar is! We zullen ons niet sterker uitdrukken wat dat betreft, maar willen de gemeenschap wel het volgende meegeven. Wij staan niet elke week op de stoep van de pers; wat wij wel doen is dat wij constant op nationaal en internationaal gebied ons recht gaan zoeken!’ Op 2 oktober 2013 heeft de secretaris-generaal van de OAS middels een brief aangegeven dat zij op geen enkele manier ondersteuning zal geven aan een waarheids- of verzoeningscommissie. ‘Voor wat deze kwestie betreft, is dat nogmaals een klap in het gezicht’, aldus Oemrawsing.
Assembleeleden moeten moraliteit herstellen
Sunil Oemrawsing doet nogmaals een beroep op de assembleeleden, die op 5 april 2012 de Amnestiewet hebben aangenomen. ‘Zij moeten hun moraliteit herstellen door deze wet meteen en terstond in te trekken. Het bezorgt Suriname internationaal, en ook nationaal, een grote schandvlek! Dat moeten we van ons afwassen.’ Hij haalt aan dat ons land het niet zo goed doet op een flink aantal internationale ranglijsten als het gaat om bijvoorbeeld corruptie of mensenrechten. ‘Het heeft een reden’, zegt Oemrawsing, ‘het komt doordat wij steeds beslissingen nemen, die tonen dat wij geen respect hebben voor het leven of het bezit van anderen. Het komt doordat als wij in een machtspositie zitten. Wij denken dat we kunnen doen en laten wat we willen, we denken dat we boven de wet staan! Het moet duidelijk worden gemaakt, zeker aan de jongeren in de samenleving maar ook aan de ouderen, dat men het verschil moet weten tussen goed en kwaad!’
Bang in de regering? Dan ben je te laf voor het ambt!
Oemrawsing is bijzonder teleurgesteld in mensen van wie hij gedacht had dat zij hun nuchtere verstand zouden laten prevaleren boven machtsbehoud of geld. ‘We kennen nu die mensen, want hun maskers zijn gevallen. Het is belangrijk om niet alleen met woorden aan te geven hoe je denkt over bepaalde situaties, we beoordelen je op de acties, op de daden die bij woorden horen.’ Angst als reden is voor hem geen excuus. ‘Als je in de politiek zit, je bent volksvertegenwoordiger, je bent regeringsfunctionaris en je bent bang, dan ben je te laf om dat ambt te ambiëren!! We gaan ervan uit dat we moedige mensen daar neerzetten om de juiste keuzes te maken in naam van het volk, die opkomen voor het belang van dat volk en niet voor het eigen belang of dat van de politieke partij of van het geld!’ Hij verwijst naar de voorzitter van De Nationale Assemblee. ‘Wij zijn teleurgesteld in de houding die de voorzitter tentoonstelt en ook in meneer Panka. Ze hadden aangegeven dat bij de aanname van de Amnestiewet zaken veel beter zouden lopen, dat we naar elkaar toe zouden groeien. Nu zijn we twee en een half jaar verder en er is letterlijk niets gedaan!’
Overval op de rechtspraak door aanname Amnestiewet
Oemrawsing heeft nog wel vertrouwen in de rechtstaat en het rechtssysteem. ‘Het strafproces was al heel ver gevorderd. We waren al op een punt beland dat de officier van justitie, de auditeur-militair en de verdediging hun bijdrage zouden leveren om te komen tot de uitspraak van de rechter. De schuldigen moeten worden aangewezen door de rechter, we vinden principieel dat het strafproces door moet gaan. De schuldigen aan de moord van vijftien mensen moeten worden berecht, we kunnen monsters niet vrij laten rondlopen in onze samenleving. Dat gebeurt nu wel doordat er een overval is gepleegd op onze rechtspraak door middel van het aannemen van de Amnestiewet!’
Geschiedenis kan niet vervalst worden
Toch ziet hij de toekomst redelijk somber in. ‘Met de regering die nu aanzit, zie ik het wel somber in. Een regering waarin verdachten een belangrijke machtspositie hebben! Feit is dat men door onredelijke handelingen de geschiedenis toch niet kan vervalsen, de feiten blijven. En zij die van zichzelf weten dat ze schuldig zijn, daar zal het wel aan knagen. Wij kijken uit naar een toekomst met vertegenwoordigers die op een objectieve en rechtstatelijke manier besluiten kunnen nemen, zodat wij als samenleving verder kunnen gaan. Dit wat Suriname is overkomen, moet men niet onderschatten dat het zich maar beperkt tot die vijftien mensen!’ Volgens Oemrawsing moet de Surinaamse samenleving beseffen dat de rechtstaat ons allen heilig is. ‘Het is een ingewikkelde zaak, dus we begrijpen dat men zich er niet dagelijks mee wilt bezighouden. The bottom line is, en die is erg belangrijk voor ons als gelovige samenleving, joe no mag tek wang tra mang libi, gado e gi libi, gado e teki libi!’
