Terwijl de corruptieschandalen zich één voor één opstapelen voor deze regering, blijkt uit de door Transparency International daags gepubliceerde corruption perception index (CPI) dat Suriname een punt minder scoort en dus technisch gezakt is. Waar Suriname in 2012 een abominabele 37 scoorde, is dat voor de index van dit jaar 36. Dat betekent dat Suriname een ernstig corruptieprobleem heeft. Opvallend is de opmerking van Transparency dat het de laatste tijd vaak voorkomt dat politici tijdens verkiezingscampagnes duidelijke beloften doen om de corruptie aan te pakken. Het zou kennelijk een favoriet onderwerp van de keizers zijn, omdat zij in alle opzichten daardoor benadeeld wordt. Wat Transparency tegelijk ook aangeeft, is dat het vaak voorkomt dat de beloften bij woorden blijven. In ons geval klopt dat wel helemaal: onze president heeft namelijk ook duidelijk beloofd dat hij fundamentele (de wortel rakende) maatregelen zou treffen om de corruptie uit te roeien. Daarmee kocht hij veel goodwill in een periode waar hij wortel schoot en even geen maatschappelijke kritiek kon gebruiken. Op de index is Suriname met ongeveer evenveel landen gezakt van een 88ste naar een 94ste plaats. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat de nummering verband houdt met ook de gedeelde plaatsen waar een aantal landen hetzelfde zijn gerangschikt met hetzelfde aantal punten. De burgerij in Suriname is op de hoogte van veel corruptie dat vanuit politieke partijen in de coalitie ingeleid wordt. Individuen zouden zich onrechtmatig verrijken, maar wellicht ook politieke partijen. Immers aan de grondwettelijke plicht om jaarlijks een financieel verslag te presenteren, wordt door geen enkele partij voldaan. Ondanks dat de burgerij, vanwege connecties en de werkplek, veel weet, kan zij daarmee niet veel doen. De enige uitweg zijn de media die het bericht groot kunnen publiceren, maar ook de DNA-leden. Sommige oppositieleden zullen het dan aandurven om het e.e.a. in het parlement aan te halen, maar heel hard kan men niet schreeuwen, omdat dan het risico ontstaat dat de beerput wordt geopend. Door de politieke partij DA’91 is een corruptiemeldpunt geopend, en het is onbekend hoeveel zaken zijn gemeld. Als het minder is, kunnen wij ons een verminderd vertrouwen in de politieke partij voorstellen. Men zou bang kunnen zijn dat de focus van de partij wordt het politiek scoren en het gebruiken van de informatie voor politiek gewin. In elk geval heeft Transparency benadrukt dit jaar dat de burgerij (als voornaamste slachtoffer) een belangrijke rol kan vervullen in de bestrijding van corruptie, door de overheidsuitgaven te volgen, vragen te stellen, vast te leggen en aan te kaarten. Recentelijk hebben wij gemerkt dat deze rol van de burgerij niet geapprecieerd wordt door prominenten uit de grootste coalitiepartij. Toen een partij een geval van corruptie aan de kaak stelde en dit gefundeerd en met bewijs deed, reageerde men furieus in DNA en werd gevraagd naar maatregelen tegen deze persoon. Deze oproep van een coalitieleider werd door de burgerij aangemerkt als intimidatie. De maatregelen tegen de ondernemer zouden dienen als voorbeeld van toekomstige burgers die hun mond zouden willen openmaken. Daags voor deze perikelen zou vanuit de politiek aandacht zijn gevraagd voor de bescherming van klokkenluiders. De houding van de politiek duidde niet op bereidwilligheid om acties te ondernemen ter bescherming van klokkenluiders, integendeel riep men op tot maatregelen. Onlangs is weer bericht dat voor SRD 10.000 per hectare belastingmiddelen zouden/zullen worden besteed aan het klaarmaken van een terrein van 70 ha. Het terrein zou al eens zijn schoongemaakt en weer gelaten. Uit de praktijkervaring weten wij dat het bedrag niet een klein beetje aan de hoge kant is. Bovendien rijst de vraag wat de rol van het staatsbedrijf (parastataal) Surzwam in deze is. Het is bekend dat de leiding van dit staatsbedrijf is gepolitiseerd en dat zou naar verluidt ook op tv te zien zijn. Nu wordt in het bericht dat gelanceerd is de naam van een politieke partij genoemd die nu nauwer betrokken is bij dit staatsbedrijf. Welke belang heeft Surzwam om zulke hoge bedragen van de Staat te vergen? Wat gebeurt er allemaal bij het staatsbedrijf Surzwam? Worden burgers die in de productie willen gaan, geholpen door dit staatsbedrijf, of zit men te loeren naar grote njangs? Wordt er gecontroleerd of dit bedrijf niet overfactureert? En bestaat een duidelijk beeld wat met de inkomsten van dit staatsbedrijf gebeurt? Is ooit onderzocht of dit staatsbedrijf werken die het moet uitvoeren ook daadwerkelijk uitvoert voordat het declareert? Met de laatste zaak komen al deze vragen wel op. Hoeveel bijstand krijgen de agrariërs van het staatsbedrijf Surzwam? Worden de comptabele regels nageleefd door Surzwam? De onderzoeksautoriteiten als Clad moeten het leiderschap van dit staatsbedrijf tegen zichzelf beschermen en nagaan of er geen corruptie gerelateerde bedrijven hier plaatsvinden. In elk geval is het niet ondenkbaar dat dit staatsbedrijf corruptiegevoelig is. Surzwam moet zwaar materieel voor de productiesector en in het bijzonder de agrarische sector beheren, onderhouden en exploiteren. Met de exploitatie van zwaar materieel en andere equipement wordt de flexibiliteit, slagvaardigheid en effectiviteit voor het onderhoud van de fysieke en natte agrarische infrastructuur beoogd. Door de permanente beschikbaarheid van machines kan snel en overal worden ingespeeld in situaties waar machine-inzet nodig is. Daarnaast kan regulerend worden opgetreden bij de prijsvorming, zegt LVV zelf. De rol van Surzwam richting de kleine agrariër zou nihil zijn.
De vraagtekens rond de 70 ha en Surzwam is het laatste geval bekend, terwijl wij dit schrijven. Corruptie treft de burgerij het hoogst; het is voorname oorzaak van armoede en alle ellende in samenlevingen, het kost burgers zelfs hun leven. Deze regering heeft geen standpunt meer ter zake de corruptiebestrijding en –preventie en de oorzaak is falend leiderschap. Een oproep aan de regering heeft geen zin, wordt wel eens gezegd. Maar het is wel waard om de burgerij op te roepen om zich te wapenen tegen de gevolgen van de corruptie … tot zover mogelijk.
