Met enorme verbazing en ergernis sla ik de opvoering van de ‘londa ke naach’ bij vele evenementen en gelegenheden gade. Meer nog vanwege het feit dat weinigen schijnen te beseffen dat deze oorspronkelijk rituele dans verworden is tot een soort kermisattractie waar het publiek, dat niet bekend is met de Hindoestaanse cultuur, de achtergrond en diepere betekenis van deze dans, flink om kan lachen.
Het is triest dat het de dansers zelf zijn, die slechts om financieel gewin bezig zijn een uitverkoop te houden van dit stukje Hindoestaanse cultuur, meegenomen door de Brits-Indische immigranten naar Suriname. De londa ke naach (letterlijk vertaald: dans van de jongen) is een rituele dans, welke een onlosmakelijk onderdeel vormt van het hindoe huwelijk. Het wordt uitgevoerd door een man verkleed en opgemaakt als een vrouw compleet met vlechten, rok en wat dies meer zij. Wanneer de huwelijksprocessie moet vertrekken van de woning van de bruidegom naar de woning van de bruid, alwaar de huwelijksinzegening zal plaatsvinden, danst deze man als vrouw verkleed op stichtelijk muziek die de relatie moeder en zoon (bruidegom) bezingt en wanneer de huwelijksprocessie (baraat) ten huize van de bruid is gearriveerd, wordt de bruidegom onder begeleiding van de ‘londa ke naach’ naar de woning van de bruid gebracht. Aldaar wordt na de dwaar puja (religieuze ceremonie ter verwelkoming van de bruidegom door de vader van de bruid) weer de londa ke naach opgevoerd om de verwelkoming van de bruidegom door de vrouwen in de familie van de bruid (parcchan) te bezingen. Dat is de rol en betekenis van de londa ke naach en dit stukje culturele erfgoed dient slechts binnen de grenzen van de huwelijkse ceremoniën te worden opgevoerd.
Er heeft zich de afgelopen tijd een verloederende tendens ontwikkeld, waarbij de londa ke naach met de relevante liederen (die nota bene alle uitsluitend betrekking hebben op het huwelijk) wordt opgevoerd bij het verwelkomen van president Martelly, op dansfestijnen en zelfs op het podium van de Parbo Night. Of president Bouterse de bruidegom was die onder begeleiding van de londa ke naach de bruid Martelly moest verwelkomen, laat ik in het midden. De hamvraag die mij bezighoudt, is waarom het Sanatan Dharm hoofdbestuur en die der Arya Dewaker hier niet op reageren. Ook vraag ik me af waar culturele organisaties, die staan voor behoud van religie en cultuur en de juiste beleving daarvan, blijven met hun reactie en actie. Onder andere de CUS en OHM zijn organisaties, die actief zijn in het cultuurgebied waar de londa ke naach van afkomstig is.
Ik spreek tot slot mijn ernstige misnoegen en enorme bezorgdheid uit over dit stukje verval en verloedering van de Hindoestaanse cultuur en vraag om kordaat optreden door relevante organisaties ter behoud van hetgeen eeuwen behouden is gebleven. Laat men de londa ke naach, een bijzonder stukje culturele erfenis en cultuurgoed, niet maken tot een verloederde kermisattractie.
Mr.drs. Sharmila Kalidien-Mansaram (jurist/socioloog)
