Het is verontrustend als wij moeten vernemen dat met instemming van of na mobilisatie door volwassenen voj-leerlingen de ruimte krijgen om de zeer strategische Oost-Westverbinding te barricaderen. Het barricaderen van een openbare weg is een strafbare zaak en overigens zeer gevaarlijk. Het kan de gezondheid, de veiligheid en zelfs het leven van personen op het spel zetten. Dat voj-scholieren kunnen overgaan om zo een belangrijke weg te barricaderen, geeft wat de jeugd uit die contreien betreft, geen gerust gevoel. Het lijkt erop dat een heel opstandig en agressieve generatie wordt opgekweekt die niet veel respect heeft voor de openbare orde en rust en het centrale, het lokale en het politiegezag. Het is erg wild, temeer daar men op school zit en onderwijs geniet. Maar wat de volwassenen in hun contreien zaaien, dat zal men over enkele jaren oogsten en het aan den lijve ondervinden. Als men een anarchistische situatie kweekt, zal men het aan het eigen welzijnsniveau merken. Bovendien rijst de vraag waarom dit in het oosten wel kan en in het westen niet. Op de radio was er een verslag vanuit Albina te horen van de staking en protesten die in het district gaande waren gisteren. Wat opviel waren de jonge stemmen die riepen naar de dc. Men wilde de dc van Marowijne zien, hem ter verantwoording roepen. Het geval doet zich voor dat de leerkrachten van enkele scholen van Marowijne c.q. Albina in staking zijn vanwege hun leefomstandigheden (huisvesting). Dat leidt dus tot de conclusie dat deze leerkrachten voor hun huisvesting afhankelijk zijn van iemand anders en wellicht de werkgever (de overheid van Suriname). Er zouden daarover wellicht afspraken zijn gemaakt, die niet nagekomen worden door de regering. Als de regering huisvesting heeft beloofd en daarbij geen zorg draagt voor adequate behuizing, dan is dat een kwalijke zaak. Het zal maken dat leerkrachten met hun opleiding niet zullen kiezen voor detacheringen naar andere districten. Men zal liever werk gaan zoeken in semi-onderwijsbanen of geheel buiten de sector actief zijn. Dat is een waste van human resources die wij niet moeten hebben. In dit kader moeten wij denken aan een reclame die vanuit Minov/de regering deze dagen de ether in wordt gegooid, waarmee men probeert om leerkrachten te interesseren om te kiezen voor onderwijs naar het binnenland. Zal men geneigd zijn om voor het binnenland te kiezen als men weet of het gevoel krijgt dat de werkgever de noodzakelijke huisvesting niet serieus neemt. Er is nu gezegd dat de huisvesting van de onderwijzers heel slecht is en dat men het probleem steeds heeft verwaarloosd. Van het binnenland waarvoor nu reclame wordt gemaakt, is wel eens in de media bericht dat de huisvesting te wensen overlaat en dat de veiligheid ook wel eens een punt van zorg is geweest. Het kan zijn dat de regering plannen heeft om te werken aan het oplossen van het probleem, maar het zou te traag gaan: een algemeen overheidsprobleem. Voor dit jaar is SRD 15 miljoen uitgetrokken voor nieuwbouw, rehabilitatie en renovatie van scholen en woningen. Voor dit jaar zijn er niet direct bouwprojecten (dienstwoningen) die bestemd zijn voor Albina. Voor 2014 is voorgesteld om SRD 21.5 miljoen uit te geven aan nieuwbouw, rehabilitatie en renovatie van scholen en woningen. Het bouwen van 15 onderwijzerswoningen voor SRD 1.5 miljoen in het binnenland en districten is opgebracht, maar onbekend is of Albina ook is meegenomen. In elk geval is het duidelijk dat het probleem te nijpend is geworden voor de leerkrachten. Overigens is het echter ook denkbaar dat de onderwijzers er ongewenst, onbewust en indirect onderdeel zijn van een beweging in het district om de dc af te zetten.
De staking was twee dagen gaande en in aanloop naar repetities die straks moeten komen trokken leerlingen samen met ouders aan de bel. Opvallend is dat iemand bij de protesten op de voorgrond trad, die al eerder in het district betrokken was met iets als een beweging om de dc van aldaar af te zetten. De man liet zich verleiden om niet tegen te spreken dat de strijd tegen de dc zijn strijd is en dat hij persoonlijk moeite heeft met de dc. Wat er precies mis is met de dc werd nu niet aangehaald, alleen dat er geen verbetering in het district zal optreden zolang deze dc nog aanzit. In districten zijn er verschillende dimensies die kunnen leiden tot het in ongenade geraken van een functionaris. Soms heeft men schuld, soms kan men niet helpen. Familie- en politieke relaties, familieachtergrond, afkomst en de houding tegenover de dienstverleningsketen van de overheid spelen ook een rol. Soms speelt een rol in hoeverre men wil meewerken aan zaken die niet helemaal zuiver zijn en soms is men juist onomstotelijk corrupt. Waarvan er sprake is in het geval van de dc zal op gegeven moment goed duidelijk worden.
Opmerkelijk is dat nu de jeugd betrokken is in de protesten in Albina. Het is onduidelijk hoe de jeugd is gemobiliseerd, tegelijkertijd met de leerkrachten? Zijn het de leerkrachten die hen hebben aangezet of krachten buiten de school? Of is de jeugd zo goed georganiseerd om zichzelf te organiseren op de openbare weg?
Voor de regering moet het nu duidelijk zijn dat tegen haar gezag en de orde die ze handhaaft verschillend wordt opgekeken in de verschillende regio’s van het land. De regering moet preventief optreden via het curriculum. In bepaalde gebieden is een speciaal programma met betrekking tot het gezag en de structuren in het land gewenst. Het barricaderen van een weg als de Oost-Westverbinding is uit den boze. Bekeken moet worden of de volwassenen die hierachter staan niet strafrechtelijk vervolgd moeten worden. De jeugd van Suriname moet leren dat problemen niet met geweld en intimidatie en fysieke maatregelen moet worden getroffen. We hebben meer aan een jeugd die zich skills toe-eigent die zich richten op dialoog. Dat is een garantie voor vrede, het andere geval voor oorlog. Zo een vooruitzicht is ongewenst in ons land.
