Het is niet de enige keer dat wij geconfronteerd zijn geworden met het fenomeen ‘tekort aan rechters’. Toch ben ik van mening dat er geen sprake is van een tekort, doch aan het tekort aan inzicht van meerdere advocaten. Elke zaak waarvoor een advocaat wordt ingeschakeld, dient zeer zorgvuldig te worden bekeken door de advocaat en hij/zij dient er alles aan te hebben gedaan voordat hij/zij de zaak aan de rechtbank voorlegt. Als dat gebeurt dan is het tekort aan rechters binnen korte tijd opgelost. Als advocaten een zaak aannemen en zorgvuldig onderzoek doen naar de juistheid en verder de tegenpartij dus ook in de gelegenheid stellen om zijn verhaal te doen, dan kan de advocaat zelf oordelen of ze de zaak aan de rechtbank voorleggen. Hier moet de rechtbank al het werk doen van de advocaten en dat is het grote probleem. Advocaten moeten hun verantwoordelijkheid nemen en objectief een onderzoek doen zodat de rechtbank niet onnodig overbelast wordt. Doordat de zaak vaak op heel ondeskundige wijze wordt voorbereid, is het voor elke rechter moeilijk om op basis van schriftelijke hoor en wederhoor een vonnis te vellen met alle gevolgen van dien. Als ik het voor het zeggen zou hebben, dan had ik als Hof van Justitie alle zaken teruggestuurd naar de advocaten met de opdracht dat zij de zaken eerst goed voorbereiden, met hoor en wederhoor. Dit werk wordt nu allemaal door de rechtbank gedaan en dat is heel erg raar. Het moet in feite zo zijn dat een rechtbank er vanuit moet gaan dat partijen niet overeenkomen en dat de rechtbank direct een comparitie vraagt met alle partijen en desnoods twee deskundige rechters die dan een oordeel kunnen vellen. In dat geval zal het tekort aan rechters worden opgeheven en kunnen de advocaten eindelijk gaan werken voor hun geld. Wat ik verder ook vreemd vind in dit land is het gegeven dat iemand al vrij snel achter de tralies verdwijnt en als dan blijkt dat hij onschuldig is dan weer vrijgelaten wordt en men verwacht ook nog dat die mensen dan blij zijn dat ze niet schuldig zijn bevonden. Er wordt helemaal geen rekening gehouden met het leed dat zo iemand wordt aangedaan en niemand van de overheid die dit nog bespreekbaar maakt ook nog. Er zijn politici die hard roepen dat we in een rechtsstaat leven, maar nooit hoor ik ze over dit gebeuren praten. Een verdachte die wordt aangehouden, dient te worden voorgeleid bij een hulpofficier van justitie die de rechtmatigheid van de aanhouding toetst. Dan gaan de zes uren in vooronderzoek. Als in de zes uren niet kan blijken dat de aangehoudene ook schuldig is , dan kan inverzekeringstelling volgen maar is dat voor elke zaak? In zwaarwichtige zaken en daar waar de mogelijkheid bestaat dat de verdachte kan vluchten, kan ik me dat wel voorstellen maar hier wordt te snel gegrepen naar inverzekeringsstelling waardoor veel schade aan mensen wordt aangebracht. In de eerste zes uren moet sowieso een verklaring van de verdachte worden opgenomen en daaruit is heel vaak al op te maken of iemand schuldig is. Bij twijfel moet in feite aan de verdachte worden aangegeven dat hij/zij wel verdachte blijft totdat het onderzoek is afgesloten. Als uit het verdere onderzoek blijkt dat de verdachte werkelijk schuldig is, dan kan hij weer worden aangehouden en in verzekering worden gesteld. De leidraad voor het verloop van het verdere onderzoek is nog altijd de verklaring van de verdachte. We blijven hoop houden, want hoop doet leven.
Rebien
