‘Ik heb een ‘cito’-brief van mijn huisarts meegekregen. Maar de mensen in het ziekenhuis hebben me gezegd dat er geen bedden vrij zijn. Ze hebben me een injectie en pijnstillers gegeven en weer naar huis gestuurd’, beklaagt Rampedarath Sahadew zich tegenover de krant over het Streekziekenhuis Nickerie.
Sahadew klaagde al anderhalve week over hevige pijnen aan de linkerzijde van zijn buik. Totdat zijn huisarts hem op dinsdag 19 november met spoed doorverwees naar het ziekenhuis. ‘Bij de EHBO hebben ze me een injectie en pijnstillers meegegeven. Thuis aangekomen begon ik weer te schreeuwen van de pijn’, aldus de 62-jarige Sahadew. Hij kan het zich niet voorstellen dat een ziekenhuis patiënten op dergelijke wijze behandelt. ‘En wat gebeurt er als ik nu doodval’, vraagt hij zich af. Hij heeft een zieke vrouw om voor te zorgen. Ze hebben geen kinderen. Sahadew doet aan landbouw. ‘Ik kan niet werken nu. Wanneer ik de pijnstillers inneem, krijg ik alleen maar slaap. En mijn groenteveld is zeker 10 kilometers van mijn huis verwijderd.’
Sahadew geeft mee dat ook zijn huisarts verbaasd was toen hij hem vertelde dat hij nog niet opgenomen was. ‘‘Ik weet niet wat die mensen daar doen’ zei mijn huisarts tegen mij.’ Op 27 november heeft hij een afspraak met de uroloog.
Dagblad Suriname sprak met de algemeen directeur van het Streekziekenhuis Nickerie, Antoine Elias. Hij deelt mee dat hoewel patiënten met een cito-brief doorverwezen worden, de ernst van de ziekte en eventuele spoedopname bepaald worden door de betreffende specialist.
‘Momenteel telt het ziekenhuis zeker 14 specialisten. Dit heeft tot gevolg dat de ziekeninrichting stampvol is in vergelijking met het verleden waar het ziekenhuis slechts voor de helft gevuld was met patiënten.’
Asha Gajadien-Bhagwat
