Deze en nog enkele andere karakteristieken zijn eigenschappen die duidelijk aanwezig zijn bij mensen in de maatschappij, waar zij zich ook op deze aardbol bevinden. Het doet er dan niet aan toe welk volk het is of tot welk ras men behoort. Personen die zich opwerpen als de voormannen van een natie kunnen goede volksleiders worden indien betrokkenen, behalve dat zij over een behoorlijke dosis aan wijsheid beschikken, ook nog humaan bewogen zijn. Van zulke personen mag dan worden verwacht dat zij er aan zullen werken om een evenwichtige maatschappij te scheppen waarin het sociale aspect de boventoon voert. In De Nationale Assemblee wordt er momenteel een algemene beschouwing gemaakt van de ontwerpbegrotingen 2014. Ongetwijfeld zullen er enkele daaraan verbonden uit te voeren ontwikkelingsprojecten aangehaald worden. “Regeren is vooruitzien”, is een veel gehanteerde zegswijze. Tijdens het debat in DNA hebben enkele politici openlijk blijk gegeven huiverig te zijn met betrekking tot het uit te voeren economisch beleid van de regering. Men is onder meer van oordeel dat hierdoor de reeds bestaande armoede binnen de samenleving ongetwijfeld zal toenemen. Aansluitend hieraan mag dan ook wel de vraag gesteld worden in welke periode de bedoelde armoede is ontstaan. De huidige regering die ongeveer drie en een half jaar aan de macht is streeft juist er naar om de armoede zoveel als mogelijk te reduceren tot aanvaardbare proporties. Althans, dit wordt steeds gepropageerd. Een aantal maatregelen en voorzieningen is daarvan een duidelijk bewijs. Wanneer we thans nader bekijken welke personen en of politieke partijen gedurende deze afgelopen vijftig jaren leiding hebben gegeven aan het Surinaamse volk, kunnen we concluderen dat er tot nog toe slechts enkele leiders zijn geweest die echt de bedoeling hadden het gehele volk in zijn algemeenheid, zonder aanzien des persoon, naar welvaart en welzijn te leiden. Er zijn ook personen bij geweest die uit egoïsme en puur eigen gewin op kosten van derden welvaart en welzijn slechts voor zichzelf hebben bereikt. Uit het huidige welvaartsniveau van Suriname en dat van sommige politieke leiders en hun partijgenoten blijkt heel duidelijk dat tijdens hun regeerperiode het egoïsme bij hen sterk heeft gegolden. Dit is vandaag de dag nog te merken aan hun maatschappelijke posities die aanmerkelijk zijn verbeterd, terwijl binnen onze samenleving grote delen nog steeds, na vele jaren van zelfstandige politiekvoering, armzalig gehuisvest zijn in gammele krotten waar de zo noodzakelijke nutsvoorzieningen ten enenmale afwezig zijn. Het is te waarderen dat, ondanks deze omstandigheden, er nog personen zijn die bereid zijn harde strijd te voeren tegen de armoede in Suriname. Van een goed gedisciplineerd volk wordt geacht dat zij in staat is zelfstandig economische weerbaarheid te bewerkstelligen voor zichzelf, voor de buurt en voor het hele land. Het gaat er uiteindelijk om dat wij gezamenlijk ons geliefd Suriname leefbaar moeten maken, zodat wij er vreedzaam kunnen wonen en werken. Willen wij voor de toekomst een sterke natie vormen, dan is het aan te bevelen dat wij met ons allen aan onze komende generatie leren om in ons eigen belang niet aan etnische politiekvoering te doen. De verbroederingspolitiek uit de voorgaande jaren mag dan ook worden beschouwd als een stunt om regeermacht te kunnen verwerven en of te behouden. De zo verlangde en gewenste welvaart en welzijn voor land en volk zijn na vijftig jaar politiekvoering toch uitgebleven. Het mooie van Suriname is dat vrijwel alle grote politieke partijen, al is het maar een keer, de kans hebben gehad om zich te bewijzen. Maar helaas. Dit is dan ook de reden dat politici elkaar niet te hard verwijten. Het bewijs ligt er. Bekijk maar hoe sterk de Surinaamse munt in waarde is gedaald vergeleken met de voorgaande jaren. Relateer onze SRD aan de Amerikaanse Dollar en de Euro.
Edward Marbach
