Nickerie staat bekend om de vele muskieten. Kamla Ganga denkt met haar keramische kunstwerken een oplossing te hebben gevonden die niet alleen efficiënt, maar ook esthetisch is. De kunstenares is al sinds 1976 bezig met keramiek en heeft zelfs een 2-jarige opleiding gevolgd in Gouda. De Surinaamse, die in Frankrijk woont maar drie maanden per jaar in Nickerie verblijft, heeft haar roeping gevonden in het oude ambacht. Het was zelfs de reden voor haar verhuizing naar Frankrijk. “Ik wilde gaan wonen in een pottenbakkersdorp, want daar wilde ik de kunst gaan leren.” In 1999 lukte het haar een huisje te kopen en zich te vestigen in het dorpje dat ligt aan de rivier Loire in de Sancerre, één van de wijnstreken van Frankrijk. Ze heeft in die tijd van alles gedaan om te kunnen overleven en het te redden in het vreemde land. ‘Huizen schoonmaken, in restaurants werken, noem maar op.’
Ze heeft in haar verblijfplaats in Nickerie al meerdere malen haar werken getoond dat bestaat uit schaaltjes, kopjes en beelden. Om haar keramische kunst te maken, liet ze eerst klei overkomen uit Europa, omdat de Surinaamse klei rood werd na het bakken en dus de kleuren die ze erop aanbracht, beïnvloedde. Na veel testen heeft ze een manier gevonden om te kunnen werken met Surinaamse klei. Ze vermengt het met Chinese klei, kaolien. Ook daar gingen veel testen aan vooraf om de juiste verhouding te vinden. Ook voor het kleuren heeft ze zelf een oplossing bedacht, namelijk het werken met gips. “Je brengt eerst een witte laag aan en dan doe je daar de kleur overheen, dat werkt perfect!” Ganga’s werkwijze getuigt van kennis en passie, wat ook niet gek is na meer dan 30 jaar ervaring.
Tijdens haar verblijf in Nickerie viel het haar op dat mensen nog steeds muskietenkaarsen branden. “Dat metalen houdertje op een schoteltje waar het kaarsje dan na veel gepriegel op zit. En het is ook best onhandig, want men plaatst het meestal op de grond en dan schop je er steeds tegenaan.” Dat moest anders kunnen bedacht de kunstenares en ging aan de slag met een keramische houder voor de muskietenkaars. “De reacties zijn enthousiast. Ik heb al een eerste lading gemaakt en een tweede zit nu in de oven. Die mogen er pas na een dag uit als de oven weer is afgekoeld.” De kunstenares zegt dat het niet veel oplevert, maar dat ze het zo leuk vindt om te doen dat ze er na al die jaren nog steeds veel plezier aan beleeft.