Dinsdagochtend omstreeks acht uur begon op het Onafhankelijkheidsplein het Ied-gebed. Tussen de rode lampionnen die al hangen in verband met de jubileumviering van de Chinese gemeenschap werd er gezamenlijk gebeden. De organisatie lag in handen van het Nationaal Ied Comité Suriname. Silvan Kasto trad op als woordvoerder en vertelde over de gebeurtenissen rondom het plein. “Het gebed bestaat uit twee gebedsdelen, gevolgd door de preek. Deze twee zijn aan elkaar gekoppeld. Het is elk jaar een standaardprogramma dat in het teken staat van het herdenken van Abrahams bereidheid zijn zoon, Ismael, te offeren. Op het cruciale moment mocht hij zijn zoon echter vervangen met een ram. Daarom offeren wij ook stieren of andere runderen.”
Bedevaart en armenbelasting
De dag staat ook in het teken van de Hadj, de bedevaart naar Mekka. Deze wordt afgesloten en staat in het teken van de bezinning. Uit solidariteit hebben de moslims die niet naar Mekka zijn geweest, gevast. “In Suriname zijn er ook bedevaartgangers die naar Mekka gaan. Er zijn touroperators die deze bedevaart organiseren en men gaat dan via Nederland rechtstreeks door naar Mekka. Niet iedereen is natuurlijk in de gelegenheid, maar wij die achterblijven, vasten dan.” Delen is ook een belangrijk onderdeel van het Offerfeest, zoals Ied Ul Adha ook wel genoemd wordt. Op diverse manieren wordt er gedeeld binnen de moslimcultuur. Een voorbeeld is de zakaat, de ‘armenbelasting’. Dat is eigenlijk een vast onderdeel van de Ied Ul Fitr, waarbij de armen giften krijgen van de rijken zodat ze ook kunnen feesten. Het gaat om mensen die een bepaalde rijkdom hebben. Als men de waarde van 85 gram (of meer) goud langer dan een jaar in bezit heeft, dient men 2,5 procent hiervan af te staan: 85 gram is als het ware de belastingvrije grens.”
Delen ten behoeve van welzijn
Bij Ied Ul Adha wordt bij de moskee het vlees uitgedeeld en dan in drie delen. ‘Een deel voor familie, een deel voor zichzelf, een deel voor de behoeftigen. Soms doet men ook afstand van het deel dat voor eigen gebruik is en houdt men niks over. Dat is eigenlijk ook waar het om draait, men moet met gemak afstand kunnen doen van bezit, ter wille van de Almachtige.” Het delen van vlees gebeurt bij alle moskeeën en volgens Kasto ook tussen de moskeeën onderling. “Grotere moskeeën met meer mogelijkheden zullen er voor zorg dragen dat de kleinere ook kunnen meedoen. Zij zullen vlees schenken. Een mooi voorbeeld is dat van de Turkse regering. Zij hebben 20 stieren geschonken ten behoeve van de kleinere moskeeën.” Volgens Kasto is het welzijn van de naasten ook van belang. “Niet alleen je eigen kring moet het goed hebben maar ook je buren. Ook het welzijn van je broeder naast jou valt onder je verantwoordelijkheid. Dat gevoel willen wij ook kweken bij de viering van dit feest.” Vanuit dat oogpunt wordt iedereen betrokken bij het delen. “Eigenlijk zal niemand die zich aanmeldt, worden weggestuurd. Het is iets waar de hele buurt van mag genieten of ze nou moslim zijn of niet. Zelfs mensen van buiten de buurt zullen aan bod komen. Dat is echt waar het om draait: delen!”
Diversiteit
Op het plein zijn moslims van diverse etnische achtergronden te zien. Kasto benadrukt dat ook niet-moslims van een andere etniciteit welkom zijn. “Het is een nationaal feest en dus voor iedereen. Wij nodigen altijd alle Surinamers uit naar het Onafhankelijkheidsplein te komen. Meedoen met het gebed is dan wel iets lastiger maar wij waarderen alleen de aanwezigheid al en natuurlijk is men welkom om daarna mee te feesten. Dat wil ik echt benadrukken. Het is vandaag feest en iedereen mag meedoen!” Als we vragen naar verschillen onderling en/of diverse stromingen het feest ook anders vieren, zegt Kasto: “Geen één moslim zal zeggen dat er diverse stromingen zijn. Natuurlijk zijn er verschillende interpretaties, maar wij zijn één en dienen één God. En het gaat er vooral om dat we allemaal de belangrijkste boodschap uitdragen die eigenlijk heel simpel is namelijk gewoon goed leven met elkaar ter welbehagen van onze God, Allah.”
