De Marrongemeenschap heeft al langere tijd de krachten gebundeld. Binnen de groep wordt er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat er vanuit de gemeenschap hoogopgeleide mensen worden geleverd, die een bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij.
Wij gaan met de mieren mee‘Samen vormen wij een natie’, is een terugkerend thema bij de aanstaande viering van de Dag Der Marrons en De Chinese Vestiging. Binnen deze natie staan de Inheemsen helemaal onderaan. Volgens Audrey Christiaan, voorzitter van de sociaal-culturele vereniging Joekoejoememaro (Caraïbs voor ‘wij gaan met de mieren mee’ (binnen de piai is de mier een heilig dier en wordt zij geroemd om haar vlijtigheid)) is het wel een goed begin om te werken naar de eenheid en is er al een kleine verandering gaande, maar is het nog niet genoeg. ‘Er is nog veel niet goed. Onderwijs in het binnenland maar ook transport zijn dingen die nog steeds niet goed zijn. Vooral transport. Het is ontzettend duur voor die mensen om richting de stad te komen. Een ander pijnlijk punt is het feit dat onze jongeren niet altijd de mogelijkheid hebben om verder te studeren, ook al zouden ze dat willen. Als ze komen uit Kwamalasemutu of Tepu is het lastig verblijfplaatsen in de stad te vinden. De staat zou hierbij kunnen helpen.’
Tijd om op te staan
De Marrons zijn tegen dezelfde punten aangelopen, maar hebben door zich te bundelen de obstakels overwonnen. Het zou een goed idee zijn als de Inheemsen gaan samenwerken met de Marrons en een beetje de kunst gaan afkijken. Mw. Christiaan beaamt dat. ‘Onze Inheemse leiders moeten daarmee beginnen, en iedereen moet dan wel dezelfde gedachte hebben. Uitzoeken wat de pijnpunten zijn binnen de gemeenschappen. Dat gaat nog niet zo goed bij ons. Ze moeten zich niet helemaal richten op de overheid en afwachten. Het is tijd dat we zelf kijken naar welke oplossingen er aangedragen kunnen worden. Natuurlijk moet de regering meehelpen, maar het is ook aan de Inheemse leiders om er voor te zorgen dat ze die mogelijkheden creëren voor hun gemeenschap! Daar hoort dan ook bij dat ze op zoek gaan naar andere organisaties om mee samen te werken. Organisaties die al iets meer wegwijs zijn.’
Spreek elkaar aan
Volgens mw. Christiaan kan het vormen van een natie alleen met goed ontwikkelde mensen. ‘Samen een natie vormen, is niet alleen het zeggen maar ook het doen. Dat houdt in dat de sterkeren in de maatschappij de zwakkeren ook van tools voorzien, zodat zij kunnen meehelpen aan het opbouwen van die ene natie. Mijn mensen in het binnenland moeten hier ook een actievere rol in spelen. We hebben op belangrijke punten in de samenleving ook onze mensen staan. Ook zij moeten opstaan en onze mensen aanspreken. We kunnen niet achterblijven. De meer ontwikkelden onder ons kunnen de mensen die het niet snappen uitleg geven, zodat ze begrijpen waarom we moeten opstaan en verder moeten.’ Ze benadrukt verder dat Suriname erg rijk is door haar culturele diversiteit en een voorbeeld vormt binnen het Caraibisch gebied. ‘De Inheemse bijdrage daarin is best groot. In Trinidad zijn bijvoorbeeld oude resten gevonden van bewoners. Zij willen daar rituelen uitvoeren, maar hebben die kennis niet. Zij vallen dan terug op Suriname en hebben ons uitgenodigd dat te komen doen. Wij gaan dan naar het Red House, het parlement van Trinidad.’
