Grote delen van Brownsberg zijn door goudzoekers vernietigd in hun zoektocht naar goud. Het gebied nabij Wittikreek en de Irenevallen is ontbost. Bijna tot aan het Brownsberg Plateau is de schade merkbaar. Stinasu heeft beloofd dit te stoppen en bescherming te bieden.
Bescherming van Brownsberg
De beloften zijn gedaan door Robby Dragman nadat hij de taken van de vorige directeur Frans Kasantaroeno had overgenomen. Deze was aangehouden wegens vermeende frauduleuze handelingen die inhielden dat Stinasu toestemming gaf voor de goudwinning. Sindsdien is Stinasu negatief in het beeld verschenen vanwege de grootschalige vernietiging van het natuurpark. Er wordt nog steeds melding gemaakt dat goudzoekers opduiken nabij de Irenevallen vlakbij het plateau. Dragman ontkent dat er goudzoekers binnen de parkgrenzen zijn. “Alle goudzoekers met machines voor grootschalige goudwinning zijn door de Ordening Goudsector Suriname verwijderd en niet meer terug binnen de parkgrenzen.” Wel merkt Dragman op dat het moeilijk is om de kleinschalige goudzoekers te weren. Deze zijn volgens hem zwaar bewapend. Het is moeilijk om deze aan te pakken en nog regelmatig wordt melding gemaakt door de toeristische sector dat ze te zien zijn dicht bij het plateau. Stinasu onderkent dat ze verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de toeristen die op de berg komen en heeft een tweetal parkwachters hiervoor aangesteld.
Imagoschade
Dragman betreurt de campagne van WWF ten zeerste die gevoerd is. “Dit heeft Stinasu bijna de das omgedaan”, is zijn commentaar. Hij weet niet of het bewust gedaan is door het WWF om de pijlen op Stinasu te richten en niet op de illegale goudwinning. Hierdoor is wel de relatie tussen de stichting en het natuurfonds afgebroken. Stinasu betreurt dat er neveneffecten zijn ontstaan zoals het wegvallen van alle donaties. Het beleid van Stinasu rust op drie pijlers: onderzoek, educatie en toerisme. Inkomen wordt gegenereerd door toerisme en donaties. Door de negatieve aandacht zijn deze komen te vervallen en heeft de stichting de pijlers onderzoek en educatie op non-actief moeten zetten. Het beloop van de bekendmaking van WWF van de activiteiten op Brownsberg heeft volgens Stinasu de schijn van een lastercampagne. Stinasu meent dat ze bewezen heeft dat ze op een verantwoorde manier het natuurpark kan onderhouden wanneer ze de weg naar het plateau heeft geasfalteerd.
De toekomst
Voor een betere toekomst van Brownsberg moet er nog veel gedaan worden. Stinasu heeft samen met de Anton de Kom Universiteit van Suriname een pilot-project voor het rehabiliteren van het gebied. Dit willen ze gaan doen door herbebossing. Delen van Wittikreek worden afgesloten voor het publiek en bij andere aangetaste delen wil men historische schoolprojecten organiseren. Vooralsnog is het toeristenseizoen inmiddels grotendeels afgelopen en de situatie binnen de parkgrenzen behalve de weg ernaar toe niet zienderogend veranderd. Hoe gaan deze toeristen Suriname en Brownsberg in het bijzonder omschrijven nadat ze terug zijn in eigen land? Wat voor aanbevelingen gaan ze doen nadat ze met de problematiek van een natuurpark geconfronteerd worden? Men kan alleen hopen dat thuis andere verhalen verteld worden. Men kan voorlopig alleen hopen dat er niet meer van de erfenis van Suriname vernietigd wordt.
