De meest prestigieuze wedstrijd binnen de Surinaamse voetbal is een vertoon van wanorde en chaos geweest. De meest prestigieuze wedstrijd binnen de Surinaamse voetbal wordt geacht de Presidents Cup-wedstrijd te zijn. Daar spelen de landskampioen en de bekerkampioen tegen elkaar. Deze wedstrijd is een wedstrijd van en voor de president van de Republiek Suriname. Hij gaat er om te zien wat de stand van zaken is in de Surinaamse voetbal. Hij laat de twee hoogste titelhouders van het Surinaamse voetbal tegen elkaar uitkomen en beloont beide teams voor hun prestaties, het team dat voor hem het verst gaat en aan het langste eind trekt, wordt door de president beloond met belastingcent, maar daarover later meer. Wat te verwachten was en wat uiteindelijk niet werd nagelaten was het disrespect dat gepaard ging met de wedstrijd en de chaos. Hoofdrol in de chaos was weggelegd voor een volksvertegenwoordiger. Feit is dat de president als hoogste executieve functionaris met zijn eigen ogen heeft gezien dat er niet met een uniforme maat wordt gemeten in ons voetbal. Er zijn teams en personen die groter zijn dat de SVB en boven de SVB-regels staan. Alleen in Afrika worden deze toestanden nog aangetroffen in landen die regelmatig gestraft of geroyeerd worden door de Fifa. De president heeft het gezien of toevallig niet. De politiek mag zich niet bemoeien met de SVB, anders riskeert men een royement of een schorsing. Maar de regering heeft wel verantwoordelijkheden ten aanzien van de ontwikkeling en ordening van de volkssport nummer 1. Dat betekent dat de regering wel degelijk zich moet bemoeien met de voetbalsport, maar niet met de interne organisatorische gang van zaken zoals bestuursverkiezingen. Wat zagen wij bij de wedstrijd om de Presidents Cup? Supporters renden weer ongestoord het veld op om aan spelers te trekken en met hen te rollebollen. Er zijn geen scans of andere vormen van screening van bezoekers in onze stadions. Het is dus mogelijk dat eens een keer een supporter een mes trekt en een speler verwondt. Er zullen dan getuigen zijn en de dader zal worden gepakt, maar intussen zal het kwaad al zijn geschiedt. We hebben eerder aangehaald dat volgens de Fifa-regels het onmogelijk zijn dat bezoekers ongestoord het veld oprennen. Voorts zagen wij een speler die direct na het scoren van een doelpunt zijn geld ging halen bij een bezoeker. Dit onbekend bedrag nam de speler mee om het op de bank in bewaring te geven aan waarschijnlijk de trainer. Het is dus in Suriname mogelijk dat een speler een doe;punt maakt en het veld uitloopt om zijn beloning op de tribune te halen. Voor de wedstrijdleiding is dat geen probleem geweest, maar in een wedstrijd van bijvoorbeeld Takdier Boys zal dat niet getolereerd worden en zullen straffen uitgedeeld worden. Wat ook mag in de Surinaamse voetballerij is dat een speler als hij gewisseld wordt op de tribune gaat om alcohol te drinken. Na alcohol gedronken te hebben, mag een speler in Suriname terug naar de reservebank, wel onder de mogelijkheid uiteraard dat hij bij het vallen van een doelpunt op en neer mag rennen over de gehele breedte van de tribune. Wat er dan volgens de Surinaamse normen zal gebeuren is dat de arbitrale assistenten heel nederig zullen vragen aan de speler om terug te gaan op de reservebank. Wat ook mogelijk is in Suriname is dat een speler op de bank steeds naar de staande trainer loopt om hem instructies te geven. De arbiters in Suriname worden aangemoedigd om hun best te doen, vandaar dat zij ook bedragen in dollars hebben ontvangen. Maar het arbiterskorps moet bij elkaar komen en enkele op de Fifa-regels gebaseerde ‘codes of conduct’ voor zichzelf afspreken. De Surinaamse arbiters moeten ophouden om met twee maten te meten. Men moet alle spelers dezelfde behandeling geven en bepaalde sporters niet voortrekken. Wel beschouwd mag gezegd worden dat er openlijk gediscrimineerd wordt in de Surinaamse voetballerij door de arbiters, er is geen sprake van een gelijke behandeling en consequente toepassing van de regels. De SVB-baas was ter plekke en heeft met eigen ogen mogen aanschouwen dat het heel slecht gesteld is met het niveau van onze arbitrage. Er zijn teams die op alv’s en tijdens wedstrijden er een totale chaos van maken en de arbiters en SVB bedekken alles met de mantel der liefde. De chaos die ten toon is gesteld is tijdens de Presidents Cup moet de president nopen om maatregelen te treffen. De president moet zich niet laten beledigen door sporters en clubeigenaren tijdens zijn eigen cup die hij financiert met belastinggeld.
De vertoonde wanorde, chaos, willekeur van de arbitrage en gebrek aan fair play zijn tekenend geweest voor de stand van zaken in ons Surinaams voetbal. De hegemonie van bijvoorbeeld Robinhood die jaren achter elkaar kampioen van Suriname werd is daarom een heel ander hoofdstuk en memorabel, in tegenstelling tot wat wij nu hebben. Kampioenschappen hebben heden ten dag een vraagteken vanwege intimidatie van arbiters, tegenstanders en hun supporters en zullen daarom niet memorabel zijn. De SVB-voorzitter heeft nu met zijn eigen ogen gezien waar de schoen mede wringt. Even kijken wat deze voorzitter doet om eindelijk orde op zaken te stellen.
