Terwijl onze maatschappij verandert en steeds meer moderniseert door de invloeden van buitenaf via onder andere het internet, is het goed om af en toe stil te staan bij ‘vroeger’. Vroeger toen kinderen verplicht naar de zondagschool gingen om te leren over God en Zijn wetten. Vroeger toen we het Onze Vader uit het hoofd konden zeggen. Vroeger toen we ook het Wees Gegroet Maria kenden. Vroeger toen we ook de Tien Geboden uit het hoofd wisten.
Als men nu vraagt naar de Tien Geboden komt men niet verder dan een of twee. Positief is dat de meesten altijd ‘Gij zult niet doden’ en “Eer uw vader en moeder’ noemen. Om te bepalen waar je naar toe gaat, is het van belang dat je weet waar je vandaan komt. Daarom een korte terugblik, in moderne taal.
De Tien Geboden werden door God gegeven aan Mozes. Hij had ze zelf geschreven op stenen tabletten. Deze Tien Geboden zijn niets anders dan leefregels. Ze komen voor in meerdere religies en hebben een hele grote invloed gehad op diverse samenlevingen, ook op de onze. Maar als men deze Geboden nu naast onze samenleving zou leggen en met elkaar zou vergelijken, zouden de stoppen doorslaan. Waarom? Het klopt niet meer. We lijken alle Tien Geboden te zijn vergeten. Om ons dit weer te helpen herinneren volgen ze hieronder, in de vorm van een rijm, dat onthoud gemakkelijker:
1. Bovenal bemin één God.
2. Zweer niet ijdel, vloek noch spot.
3. Heilig steeds de dag des Heren.
4. Vader, moeder zult gij eren.
5. Dood niet, geef geen ergernis.
6. Doe nooit wat onkuisheid is.
7. Vlucht het stelen en bedriegen.
8. Ook de achterklap en ’t liegen.
9. Wees steeds kuis in uw gemoed.
10. En begeer nooit iemands goed.
Gebod 1: In onze multiculturele samenleving hebben we niet maar 1 God. We hebben diverse Goden en eren ook nog Moeder Natuur. We beseffen wel dat ze allemaal in de kern één zijn en hebben daarom ook respect voor alle namen die we hebben voor die Ene, laten we daar trots op zijn, dat we dat goed doen.
Gebod 2: Als we de hoeken van de straten, de markt en het verkeer niet meetellen doen we het best goed. Of laten we zo zeggen dat we het vereren van de geslachtsorganen van onze moeders tot een kunst hebben verheven.
Gebod 3: Dat doen we nog goed. Zondag is rustdag en rusten, daar zijn we goed in. Helaas vergeten we steeds vaker die rit naar het gebedshuis of doen we het terwijl we nog de zonden van de avond ervoor uit onze ogen wrijven.
Gebod 4: Deze regel maakt een transformatie door. Men ontdekt dat respect van twee kanten moet komen. Het tijdperk van klakkeloos doen wat pa en ma zeggen is voorbij. Pa en ma dienen hun kinderen uit te leggen waarom en communicatieve vaardigheden zijn daarbij vereist.
Gebod 5: Hoe serieus nemen wij, als samenleving, deze regel die misschien wel de belangrijkste is…..
Gebod 6: Nogmaals de vraag hoe serieus wij deze regel nemen
Gebod 7: Het is algemeen bekend dat wij deze regel naast ons neer hebben gelegd.
Gebod 8: Dit is reden om te zuchten, ons hoofd te krabben en even stil te staan bij waar we mee bezig zijn als samenleving
Gebod 9: In andere versies gaat het hier over andermans vrouw en begeerte. We lijken stiekem wel een groep hippies uit de seventies. Het enige verschil is dat we het achter gesloten deuren doen en niet in het park.
Gebod 10: Helaas, hier zakken we voor. Daar de vele misstanden in onze samenleving ontstaan zijn door hebzucht…
Het moge duidelijk zijn dat we deze regels echt zijn vergeten. We kiezen volksvertegenwoordigers die het tegenovergestelde van deze regels belichamen. We kiezen leiders die niet zonder met hun ogen te knipperen kunnen zeggen dat ze zich hebben gehouden aan deze regels en dat zou voor ons als maatschappij een minimaal vereiste moeten zijn. Deze geboden zijn nodig, niet vanuit religieus oogpunt maar puur als houvast, als rode draad voor een gezonde maatschappij. Omdat wij als land nog een vrij jonge natie zijn, kunnen wij een bepalende invloed hebben op de vorming. De tijd is aangebroken ons uit te spreken en vanuit die eerste basis het pad te plaveien voor toekomstige generaties. Laat ze trots op ons zijn net zoals wij trots zijn op hen die hebben gevochten in het verleden.
