Het bedrijfsleven constateerde onlangs een periode van een enorm tekort aan deviezen in het land, vooral van Amerikaanse dollar. De governor van de Centrale Bank die de richtlijnen aangeeft met betrekking tot het deviezenverkeer, onderkende dat ook. Hij heeft naar aanleiding daarvan op een richtige wijze een deel van de door de bank bespaarde valuta’s beschikbaar gesteld aan het bedrijfsleven. De Surinaamse munteenheid is volgens de valutamarkt waarschijnlijk vanwege de schaarste aan Amerikaanse dollar enigszins ook in waarde gedaald. Dit zal ongetwijfeld ook een achteruitgang in de koopkracht van het volk teweeg brengen en zal het goederenpakket zoals men voorheen gewend was, niet meer binnen bereik blijven. Het ontstaan van een tekort aan middelen op de valutamarkt vindt waarschijnlijk zijn oorzaak in de import van allerlei goederen uit het buitenland. De import van motorrijtuigen en de daarvoor benodigde hoeveelheid brandstof mag als voorbeeld worden beschouwd. De overheid huldigt namelijk de liberalisatie- en de globalisatiegedachte van de ontwikkelde landen en zoekt daarom ook aansluiting bij wereldorganisaties. Het beleid van de overheid zal dus naar aanleiding daarvan overeenkomstig die doelstellingen moeten worden aangepast. Het is belangrijk dat de samenleving in deze weet dat er niet geheel aan haar verwachtingen zal kunnen worden voldaan, wat betreft de import van goederen. Er zal waarschijnlijk alleen controle kunnen worden uitgeoefend op de prijzen van producten waarvoor de overheid vreemde valuta ter beschikking stelt. Zo bijvoorbeeld voor de import van o.a. uien, aardappelen, erwten, suiker en knoflook. Het is belangrijk dat er aan zelfvoorziening in de zo noodzakelijke behoefte van de samenleving wordt gedaan. Levensmiddelen en of andere benodigdheden zullen alleen gemakkelijk bereikbaar zijn wanneer er sprake is van een beleid dat hoofdzakelijk gericht is op eigen productie en het stimuleren van het exporteren van eigen fabricaten. Er worden dan door de overheid, vanwege de verworven welvaart, sociale wetten ingesteld die een evenwichtige verdeling kunnen bewerkstelligen ten gunste van de samenleving. Om een volkshuishouding zo goed mogelijk te laten functioneren moet de ontwikkelingsvisie van de overheid gebaseerd zijn op een aantal aspecten die als voornaamste factoren moeten gelden. En die zijn het productieve, het consumptieve, het sociale en het monetaire aspect. Het blijkt heel duidelijk dat de leiding van het land dit ook heel goed beseft. Het bewijs hiervan is de regelgeving die er momenteel hieromtrent wordt ingesteld, teneinde de binnenlandse industrie zoveel als mogelijk zien te bevorderen. Jammer dat de productie van keukengerei, zoals glazen bekers, kopjes en borden in Suriname maar voor korte duur is geweest. Suriname als ontwikkelingsland moet in verband met de voortschrijdende technologie proberen die productie adequaat bij te benen. En dit kost de staat natuurlijk enorm veel aan deviezen. Doordat de staatshuishouding tot nog toe zo afhankelijk is van deviezen moeten de verdiensten van de Staat hoofdzakelijk voortvloeien uit export en of toerisme. En dit moet als een der zware taken worden beschouwd die voor de overheid is weggelegd om te bevorderen. Maar de burgerij is ook een belangrijke factor in deze om bijvoorbeeld ten behoeve van het toerisme een schoon en prettig milieu te scheppen in ons geliefd Suriname. Hou alle plekken in Suriname dus schoon!!!
Edward Marbach
