Nickerie Verhalen van mensen en gebouwen
Dit boek is een geschreven monument voor de pioniers die Nickerie vormgaven en voor degenen die ook hier weer vertrokken om in Nederland een toekomst op te bouwen. Het bevat veel verhalen, grotendeels door henzelf verteld. Persoonlijke geschiedenissen, om te bewaren voor de nieuwe generaties.
Het is nu 140 jaar geleden dat het eerste schip met mannen, vrouwen en kinderen uit Brits-Indië, in Suriname aankwam. Ze waren gehaald om op de plantages te werken. Degenen die na de vijf jaar van het arbeidscontract bleven, kregen een stuk grond om een nieuw leven op te bouwen. Rijst was, en is het voornaamste gewas. De voormalige grootschalige plantages werden omgezet naar kleinschalig bewerkte polders.
Later kwam de machinale rijstbouw. Het project ‘Wageningen’ werd opgezet, met Nederlandse en Surinaamse pioniers die van het voormalige zwamp een modern rijstcentrum maakten dat lange tijd toonaangevend was in de wereld. Het Multipurpose Corantijn Project (MCP) moest de tweede impuls leveren voor de grootschalige productie, maar de tijden waren veranderd.
Voor 1975, met de onafhankelijkheid van Suriname nabij, ontstond een periode van onrust die misschien te vergelijken is met de onrust die heerste in het depot bij de haven van Calcutta, destijds het vertrekpunt van de immigranten. Wat zou de toekomst brengen? En waar zou de toekomst beter zijn: in Suriname of in Holland? Vele Surinamers kozen voor de laatste optie en vertrokken met een enkele reis naar Nederland. Voor Hindostanen was het de tweede grote oversteek in een paar generaties.
Den Haag is momenteel de Hindo-hoofdstad van Nederland. Het aantal personen van Hindostaanse afkomst in deze stad bedraagt meer dan de totale bevolking van Nickerie; ongeveer 10 procent van de ruim 500.000 inwoners van Den Haag.
Het gebouwde erfgoed in Nickerie bevindt zich in een bedreigde positie: de wegtrekkende bevolking heeft weinig mogelijkheden voor instandhouding. In Nickerie is het landschap één van de duidelijkste kenmerken van de beïnvloeding door de mens. Door steeds verdergaande rationalisatie en mechanisatie dreigen ook veel van deze oude structuren te verdwijnen. Naast de verhalen van de mensen, wil dit boek ook die verdwijnende gebouwen en structuren documenteren en vastleggen.
