Je zit niet echt op het puntje van je stoel, maar je blijft toch nieuwsgierig en vraag je vanaf het begin af: ‘wat is het geheim’. Op dit punt speelde de producer wel slim. Het geheim van Marienburg wordt duidelijk. De zielen, overwegend Hindoestanen, die voor een rechtvaardige case vochten, konden geen rust vinden na een moordpartij. Reshna Sewnath (Reshna Bhoelai), een universiteitsstudent in Nederland, zou na 110 jaar meevoelen met haar voorouders
De film
De film van producer Ramdjan Abdoelrahman begint met Reshna Sewnath in Nederland. Haar leven ziet er voor een Nederlands meisje van 20 jaar prima uit. Totdat haar moeder haar vertelt dat haar vader in Suriname op sterven ligt. Reshna vertrekt naar Suriname en zal uiteindelijk erachter komen dat haar vader na een bezoek aan Marienburg ernstig ziek is geworden. Ze komt in een mysterieus verhaal terecht. Een verhaal van geesten en een gruwelijk verleden. Haar opa is vermoord op 30 juli 1902 tijdens een protestactie. Hij en 23 anderen worden in een onbekend massagraf gegooid, ongebluste klak gaat erover en de zaak wordt afgesloten. Maar diepgravend werk van Reshna brengt een verschrikkelijk overwerkt verleden naar boven.
Kritiek
Het beeld en geluid waren prima. Het is altijd moeilijk om een documentaire/drama/horror te maken. Op een gegeven moment beheerste Cynthia Mc Leod de film volledig. Hoewel haar bijdrage educatief is, boet de film ietwat in aan spanning. De acteurs zijn voor 99% amateurs en dat zie je in bepaalde scènes terug. Een voorbeeld is de ‘bijna- verkrachting scene’. De vrouw van een van de arbeiders (Dew Sharman) moet op een gegeven moment tijdens het vluchten vallen of struikelen. Maar ze doet dat zo voorzichtig dat het lijkt alsof ze ‘moedwillig’ voor James Mavor, de wrede directeur van Mariënburg, is gaan liggen. Ook het toebrengen van slagen is een voorzichtige bezigheid. Je mist de ‘echte’ klap. De beste rol is verrassend genoeg neergezet door de Javaanse suikerarbeider. Hij kwam van alle acteurs natuurlijk over.
Oordeel
Het geheim van Marienburg is een must see voor elke Surinamer. Vooral de Hindoestaanse gemeenschap zal er baat bij hebben. De film laat zien dat er niet met de ‘koelie’ gesold kon worden. Ook wordt duidelijk hoe hoog vrouwen gewaardeerd werden. Hoewel er niet over hoogstaand acteerwerk kan worden gesproken, laat deze film een goede indruk achter en ga je ermee naar bed.
