Een zeer betreurenswaardig fenomeen lijk zich meester te hebben gemaakt van de Surinaamse gemeenschap. In feite maak ik mij schuldig aan het generaliseren. Want niet elke Surinamer vertoont dit voor mij ontoelaatbaar gedrag. Wat is er aan de hand en waarom is er zichtbaar een neerwaartse gedragslijn waar te nemen in Suriname. Ik zou zeker het etiket van een naïeveling opgeplakt krijgen als ik niet bekend maak dat het zichtbare fenomeen als straks bedoeld, een regelrechte reflexie is van wat in mondiale sfeer zich aan het voltrekken is. En u weet als lezer dat vele mondiale immoraliteiten via de sociale media en de films op de televisie dagelijks van minuut tot minuut aan ons gepresenteerd worden.
Ik ben mij terdege bewust van de impact die dergelijke informatiebronnen aan ons voorschotelen. Ook de ‘person to person’ contacten, voornamelijk met vrienden, familieleden die in de z.g. vrije wereld wonen, leveren een bijdrage aan de decadentie in Suriname. Er is in vele gevallen geen sprake meer van acculturatie, maar van volledig overname van andere cultuurpatronen van andere volkeren of personen.
Hoe ver reikt de decadentie?
Wij staan als gemeenschap niet voldoende bij stil om door te hebben hoever de excessen van ons immoreel handelen strekken. In het eerder gepubliceerde artikel : ‘de omgekeerde wereld’ , heb ik een poging gewaagd middels de dialectische benadering aan te tonen, dat zij die links zien als rechts tegen de wetmatigheid, de natuurlijke ontwikkeling van de wereld zijn. Ik wil verder erop wijzen dat deze categorie mensen heilig erin geloven dat de dief het slachtoffer en het slachtoffer de dief is. Ik weet, uitgaande van de dialectisch-materialistische benadering dat de tegendelen zelf in de materie zitten en niet daarbuiten, zoals de metafysische denkers geloven. Maar dit laatste zou mij te ver voeren, dus ga ik niet verder erop in.
In elk geval constateer ik dat er op onnavolgbare wijze wordt gelogen in het land. Dit wordt populair ook wel structureel liegen genoemd. Deze vorm van liegen moet als de wortel van het kwaad, de decadentie, gezien worden. Het jammerlijke is dat enkele kerkleiders zichtbaar deel uitmaken van de categorie mensen die goede normen en waarden terzijde leggen. Want waarom zien wij dagelijks in de gemeenschap dat door mensen die zich voordoen als volgelingen van de Here Jezus Christus, delen van de ‘Tien Geboden’ vertrappen? Ik heb er tientallen voorbeelden van mensen die zich pastor, dominee, noemen en toch nog de Bijbel op flagrante wijze schenden. De ene heeft meerdere vrouwen, de ander is homo, de ene is pedofiel, de ander is behoorlijk sterk gebrand op het hebben van veel kapitaal op een oneerlijke wijze, de ene kan niet verdragen dat een andere mens ook mee profiteert van mogelijkheden die de maatschappij ons biedt. Deze hebzuchtigheid zien wij ook op het gebied van honger naar grond of een hout- goudconcessie, naar een winkelvergunning of een transportvergunning.
Ja, de decadentie heeft excessieve proporties en zwaartes aangenomen, zodanig dat er zelf menselijke offers gebracht worden. Op lugubere manier worden mensen onthoofd. Zelfs de doden hebben geen rust meer in hun graf omdat mensen de graven openbreken om botten van overledenen weg te halen om daarmee allerlei immorele handelingen te plegen. Ik had gedacht dat door het stichten van diverse religieuze gemeenten, behalve de kwantiteit aan gemeenteleden er sprake zou zijn van een verhoging van de kwalitatieve norm en het waardebesef bij de ‘gelovigen’. Maar neen, mijn hoop hierop is niet positief uitgevallen.
Bert Eersteling
