‘Binnen een tijdsbestek van 2 maanden zijn 11 personeelsleden bij de Stichting Planbureau Suriname ontslagen. Eerst zijn 9 personeelsleden, die reeds 1,5 jaar in dienst waren, zonder opgave van enige reden en nota bene na een goede beoordeling ontslagen. Volgens de leiding van het Planbureau zou het gaan om personen die zogenaamd boven de formatie van het Planbureau zitten. Deze formatie kan echter niet worden overgelegd. Echter zijn wel twee andere medewerkers, die na de voormelde 9 medewerkers in dienst kwamen, in vaste dienst genomen, althans één van hen. Van de tweede is bekend dat die eveneens een vaste aanstelling zal krijgen. Op woensdag 21 augustus 2013 zijn nog eens twee personeelsleden, wetenschappelijke stafmedewerkers met jarenlange ervaring, op staande voet ontslagen.’ In deze gaat het om leden van het bestuur van de BPSPS.
‘Met het vertrek van de interim manager in oktober 2012, werden drie onderdirecteuren (od’s) benoemd, waarvan twee uit eigen gelederen, en één van buitenaf. Vanaf deze nieuwe od’s zijn aangetreden, is er sprake van een zeer gespannen werksfeer op de werkvloer. Allerhande regels en normen worden ingevoerd, zonder het personeel daarvan op behoorlijke wijze in kennis te stellen.’
De Bond van Personeel in dienst van de Stichting Planbureau Suriname (BPSPS), is ten overstaan van de vicepresident overeengekomen dat voormelde 9 medewerkers wederom geëvalueerd zouden worden door hun afdelingshoofd en dat hun vaste aanstelling daarvan zou afhangen. ‘Dan nog werden de mensen per 17 juli 2013 ontslagen met het gevolg dat het personeel per direct in actie ging.
Enkele medewerkers zijn vanwege het bijwonen van bondsvergaderingen nota bene bedreigd door de od’s.’
‘Tot overmaat van ramp is de voorzitter van de Bond Personeel Stichting Planbureau Suriname op woensdag 22 augustus 2013 per deurwaarder exploot de toegang tot het Frank Essed Gebouw (de werklocatie van de Stichting Planbureau Suriname) ontzegd, evenals de twee seniorstafleden wiens kamers ontoegankelijk zijn gemaakt voor beiden.’
‘De Planbureau-medewerkers vragen zich af waar zij nu terecht moeten met hun problemen. Immers 11 vaders en moeders en hun gezin zijn door dit gebeuren brodeloos gemaakt. Het heeft er veel van dat het Planbureau wordt ontmanteld. Zo kan en mag het niet doorgaan. De verantwoordelijken voor dit instituut, dat toch wel zijn diensten in het verleden bewezen heeft, moeten de koppen bij elkaar steken en aan dit soort toestanden, een halt toeroepen. Elke dag dat er actie gevoerd wordt, is een verloren dag.’ En wij moeten het juist hebben van productieve dagen. Door steeds sancties te treffen, schaadt men de gehele gemeenschap. Het wordt hoog tijd dat partijen dit gaan inzien en een handreiking doen naar elkaar om de situatie tot normale proporties terug te brengen. Eentje waarbij het weer mogelijk wordt gemaakt om zinvol met elkaar van gedachten te kunnen wisselen.
