Ben aardig chagrijnig wakker geworden. Het zit ook niet lekker in m’n vel dat leerlingen er met de pet naar gooien. Ongelofelijk slechte resultaten; blijkbaar is men zeer gecharmeerd door de huidige politieke leiders die de middelmaat in woord en daad niet kunnen overstijgen. De Mulo-leerlingen zullen denken: als drop-outs en criminelen het tot de top kunnen schoppen en zelfs in de regeercoalitie zitten, waarom zouden we leren; waarom zouden we geschiedenis tot ons nemen want wat ons voorgeschoteld wordt is de les van de overwinnaar. Laten we feesten, want dat leren corrupte politici ons en vooral ook heel jong kinderen maken. Kinderen die vaders moeten spelen, terwijl ze moreel te vergelijken zijn met een Yamaha-bromfiets en meisjes die moeders spelen terwijl ze hernia krijgen van het op hun rug liggen. De politiek heeft niets voor de jeugd gedaan; minister komen en gaan, maar de cijfers liegen niet. Mensen langs de kantlijn schreeuwen dat het allemaal naar de klote is gegaan, doch de politiek heeft haar eigen agenda. Ach, ja politici hun kinderen studeren in het buitenland, dus wat maakt het hen uit wat hier te lande gebeurd. Aan de andere kant heb je leerkrachten die behalve dat ze niet veel weten ook door het systeem zodanig moreel verpauperd zijn, dat zich alleen maar als lustobject voor de klas kunnen plaatsen. Er zijn genoeg smeuïge verhalen over leerkrachten afgelopen jaren naar buiten gekomen. Adel verplicht direct om erachter te pennen dat er geboren leerkrachten zijn die zich momenteel de haren uit hun hoofd trekken uit frustratie. Ach, zullen de muloleerlingen denken als een taalmoordenaar het kan schoppen tot minister van Sport- & Jeugdzaken; waarom zouden we dan een voldoende voor Nederlands halen. Eentje heeft het zelfs letterlijk geschopt tot parlementsvoorzitter; u begrijpt ‘het letterlijk schoppen’ zeker wel, indien niet vraag het maar aan de heer Doekhie. Ach, die Mulo leerlingen denken waarom zouden we wiskunde leren, terwijl je met schrijven van een brief met daarin een bedreiging een bestuur van een voetbalbond kan coupen, zoals te Moengo. Ik ga citeren uit de sportpagina van Dagblad Suriname van 2 augustus uit het artikel:’Deze leden dragen het bestuur Jonas op om binnen 2 weken de sleutels en materialen van de bond aan de nieuwe voorzitter Brunswijk of competitieleider af te staan. Ook dreigen ze de voorzitter zulks met de harde hand af te dwingen, als hij het weigert te doen”. De laatste zin zegt alles; als je in dit land waar enkelen, daar aan de waterkant ons dagelijks via hun propaganda media proberen in te enten dat we in een paradijs wonen, mogen geloven, is dat de norm. Bedreigen, de harde hand gebruiken, met wapens op een spotveld zwaaien; mensen schoppen en met voorwerpen achterna zitten, huizen van anderen wederrechtelijk binnen dringen en andermans spullen en geld je eigen maken; waarom zouden we ons best doen zullen de Mulo leerlingen gedacht hebben. Laat maar dat diploma wat blijkbaar niet eens meer waard is om naar de pomp lopen. Waarom zou ik me best doen als een minister in het parlement in plaatst van me moeder te beschermen zijn tong uitsteekt. Waarom, waarom, waarom? Waarom zouden we naar meneer Krisnadath luisteren als het vak lichamelijke opvoeding meer een ‘piki piki plei’ is waar jongen meiden meer dan een keer per maand hun periode hebben. Waar jongens meer naar de kont van de meiden kijken; waar er meer heroïsche verhalen worden verteld over rovers; waar een leerkracht lichaamelijke opvoeding staat die aan obesitas leidt. Meneer de president, hoe kan ik gaan voetballen als mijn maag leeg is, omdat papa een pakje sigaretten is gaan kopen en de weg naar huis niet meer kan vinden en mama de hele dag op zoek is naar een man die op papa lijkt; opmerkelijk is dat ze heel veel mannen tegenkomt die op papa lijken.. Meneer de president elke dag lees ik over corruptie in de kranten; allemaal mannen die ons leven beter zouden komen maken, maar ze maken alleen hun eigen leven en het leven van hun kinderen beter. Meneer de president ik keek uit naar ons sportacademie, u hebt het voor ons niet kunnen realiseren, maar wees gerust want een bestuurder heeft het gerealiseerd dat ik in het Academisch Ziekenhuis ben beland. En in elk geval heer president, ik heb bewust mijn best niet gedaan als protest voor het feit dat waar mijn voetbalveld stond, er nu een supermarkt staat. [email protected]
