Naar aanleiding van de oproep van president Bouterse om Nederland te vergeven voor de daden in de slavernijperiode, wenst VHP Nederland het volgende te verklaren. Een van de hete hangijzers op de Wereldconferentie tegen racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van onverdraagzaamheid in Durban in 2001 is compensatie voor de slavernij en de slavenhandel. In diezelfde conferentie werden de trans-Atlantische slavenhandel, slavernij en het kolonialisme als misdaad tegen de menselijkheid bestempeld. Naar aanleiding van deze conferentie en andere internationale en nationale ontwikkelingen maken vele Surinamers en Surinaamse organisaties zich hoe langer hoe meer hard voor officiële excuses van Nederland en voor financiële compensatie. Op 1 juli 2013 heeft president Bouterse het volk van Suriname opgeroepen om Nederland te vergeven voor de martelingen en mensonterende zaken tijdens de slavernij. Dat deed het Surinaamse staatshoofd op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo, tijdens zijn toespraak ter ere van de herdenking van de afschaffing van de slavernij, 150 jaar geleden. Deze oproep van Bouterse is gedaan zonder het raadplegen van de daarvoor in aanmerking komende personen, groepen en instanties. Nederland heeft tot nog toe enkel spijt betuigd en heeft Suriname nog steeds geen excuses gemaakt. Nederland heeft niet gevraagd om vergeving. VHP Nederland maakt zich ernstig zorgen over de oproep van Bouterse en vreest dat hiermee nog meer splitsing en verdeeldheid teweeg wordt gebracht in de samenleving. De oproep van Bouterse is een ernstige belediging naar de Surinaamse gemeenschap, schandelijk en een Surinaamse president onwaardig. VHP Nederland ontkomt niet aan de indruk dat Bouterse met deze oproep bezig is zijn eigen belang te dienen en vraagt zich af of Bouterse met deze oproep verwacht dat Nederland hem als wederdienst zal vergeven voor de door hem gepleegde strafbare feiten zoals de Decembermoorden. In het verleden heeft Bouterse nog meer van deze ondoordachte uitspraken en handelingen gedaan, die land en volk alleen maar schade hebben toegebracht. Zo heeft hij het grensgeschil met Guyana geparkeerd in afwachting van goede sociaaleconomische betrekkingen met dit land Met deze houding speelt hij Guyana in de kaart die op grond van internationale beginselen met betrekking tot verjaring en berusting straks in een sterke juridische positie kan komen te verkeren. Bij het verlenen van goud- en houtconcessies aan ‘vrienden’ heeft hij deze weggeefmentaliteit wederom ten toon gespreid. Bij het opzetten van Caricom Multinationals hield hij de Caricom leiders in maart 2012 voor, dat Suriname olie, gas, goud, diamanten, bauxiet, bossen, zee, zon, suiker, rijst, specerijen, koffie, water en nog veel meer heeft, zonder zich concreet af te vragen wat Suriname in ruil hiervoor terug zal krijgen. Met deze ondoordachte uitspraken en handelingen worden de belangen van Suriname verkwanseld, verkocht en vergooid. Nu Bouterse een weggeefpresident blijkt te zijn moet alles in het werk worden gesteld om deze ontwikkeling een halt toe te roepen.
