Ik zat donderdag te ‘ponderen’ of het nog zin heeft om over de fratsen van mensen die onder een rottend blok hout zijn gekropen en geholpen door een mislukte politieke opportunist die alle vormen van moraliteit opzij zet om een eiland wat een departement heet te mogen beheren. Eenmaal daar aangekomen feesten ze erop los en dat met gemeenschapsgelden. Terwijl de president het heeft over de laatste restjes van hokjes denken, is zijn regering een blueprint van racisme. Zie maar hoe mislukte radiomannen zich opkruipen tot beleidsadviseurs en er steeds mensen benoemd worden die op de minister lijken; nou, daar hij moeders mooiste en slimste niet is weet u wat voor soort gehakt u op het departement krijgt. De president zou er beter aan doen om zijn eigen coalitiepartners aan te spreken over hokjes denken. De meeste die op dit moment hokken zijn mensen uit het achterland; de mensen die zich systematisch een slachtofferrol hebben toegediend. De mensen die een stigma van crimineel gedrag door de jaren heen over zich hebben gekregen. Ziet u ook terug op de voetbalvelden. Velen zullen zich niet wagen aan mijn woordkeuze, doch de veiligheidssituatie is zodanig onder druk dat beschaafde woorden mij te kort schieten. Spreek je sporters, veelal jongeren op hun gedrag aan dan word je direct bedreigd. Er wordt ook gezegd dat het niet daarbij blijft, maar dat men een ongewenst bezoek zal brengen, thuis. We zitten gevangen in een maatschappij van angst en onzekerheid. Een vriend verwoordde het prachtig door te stellen dat mijn tirade tegen de bierkaai aankletsen is, daar mensen die een pivot positie hebben in ons land met een ordinaire strafblad of dubieuze verleden op zak, rondlopen. Wat verwacht je dan van de sporter. ‘Ga maar een dopingtest doen bij sporters en zie het resultaat’ slingerde die mati naar me half kale kop. Dus ik had er donderdagavond echt de pest in, dat werd erger toen San Antiono Spurs van Miami Heat verloor. Toen had ik het echt gehad; teevee uit; afstandbediening in een hoek geslingerd; lichten uit en daar lag ik dan in bed, pissig van al die leugens die ons dagelijks worden voorgehouden door de beleidsmakers, die maar niet door hun ‘thick skull’ doordringt dat in de tijd van de sociale media leugens in minuten achterhaald worden. Slaap kwam niet en ik ging maar op bed zitten en denken aan Clevia. Ja, Clevia mijne mensen. U weet vroeger als kinderen hun best niet deden of in gesprek met vrienden iets stoms de mond verliet, zei men; ‘zeker ie gwa OS Clevia’. Het kan niet anders dan dat de minister van Sport- en Jeugdzaken ook naar OS Clevia is geweest, maar dan wel naar OS Clevia ‘nieuwe stijl’. Ik bleef maar ‘ponderen’ naar de beweegredenen van deze zonnegoden, maar kon geen hersencellen ‘triggeren’ zulks te doen. We hebben allen kunnen lezen dat het ministerie van Sport- en Jeugdzaken onlangs een bushuisje heeft helpen opzetten op Clevia. ‘Het is een initiatief van KTPI Nieuwe Stijl en een plaatselijke buurtstichting’. Onze zeer gewaarde minister Adna zei dat schoolkinderen gebruikmaken van dit bushuisje. Toen ging het welbekende lampje branden; ah, dat is dus zijn jeugdbeleid, bushuisjes opzetten. Nu begrijp ik waarom Abrahams de biezen moest pakken, Adna heeft zijn werk overgenomen; op OW valt er dus bijna niets meer te doen. Onze Adna zal het even komen oplossen. Minister, sinds wanneer bouwt Sportzaken bushuisjes en waarom speciaal te Clevia; ik ontbeer ook een bushuisje. De kinderen van Uitkijk ook, want daar heeft een zwerver hun bushuisje tot Hilton gemaakt. Waarom geen bushuisje op Houttuin, Koewarasan, Pont of Hanna’s Lust. Is Clevia geen haard van KTPI Nieuwe Stijl onder leiding van Oesman Wangsabesari, althans zo lijkt het. Adna is toch een de puppet van dit aanhangsel van de KTPI. Nu wordt het leuk. In feite financiert Adna via het ministerie een initiatief en project van een politieke partij. ‘Da a tori no kaba ete’; ik heb ook begrepen dat de mensen aldaar onlangs ook sportmateriaal gekregen hebben van onze zeer gewaarde minister. De conclusie is duidelijk; er wordt politiek bedreven met dit ministerie. Dat beamen ook mensen die tientallen jaren werken op dit departement. Wie zijn de beleidsadviseurs van Adna; wie zijn de mensen die hem adviseren om hokjespolitiek te voeren en vet daarvoor worden betaald. Dit ministerie is een mislukt experiment, zo ook de minister; men ontkomt niet aan een bittere smaak dat de president dit ministerie in het leven heeft geroepen om loyalisten zoet te houden die blijkbaar met gemeenschapsgelden mogen doen en laten wat ze maar leuk vinden. Minister Adna, moet u het geld niet stoppen in sport- en jeugdbeleid? U bouwt bushuisjes met het geld; wat is eigenlijk uw bedoeling. Kom op leg uit! Waarom speciaal Clevia; leg uit! Wonen er elders geen schoolkinderen? Is dit bushuisje bouwen een eenmalig project of is het onderdeel van een structureel landelijk project voor het bouwen van bushuizen. Gaat u straks ook huizen bouwen, daar de Task Force van de president de targets steeds moet bijstellen. Waar mag ik me komen inschrijven of kom ik niet in aanmerking daar ik niet tot uw ‘hok’ behoor? Jeetje man; zelfs als parttimer zou ik uw baan beter kunnen uitoefenen. Het is absoluut onbegrijpelijk dat u mag blijven zitten, terwijl Bikkel en Kromo eruit moesten. U bent een heel leuke man in de omgang, maar niet geschikt als minister; u bent te groot voor het servet maar jammer genoeg te klein voor het tafellaken. Oh, nog even dit; ik Satis S. Baldewsingh steun de betogers in Brazilië, geïnspireerd door Sócrates ‘O Doutor’ in 1982, met zijn haarband waarop vrijheidsteksten stonden gericht tegen de dictatuur! Igualdade de direitos voor een ieder! [email protected]
