De plannen van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting om landelijk een thuiszorgsysteem op te zetten voor het dienstjaar 2013 zijn gestrand. Het ministerie is nog niet eens gestart met deze plannen, zo meldt een beleidsadviseur van de Sozavo-minister Alice Amafo. Amafo zelf bleef onbereikbaar voor een reactie. Het opzetten van een landelijk thuiszorgsysteem is op de begroting van het ministerie opgenomen, waarvoor er ook middelen beschikbaar zijn gesteld. Volgens het ministerie werd het in de afgelopen jaren geconfronteerd met talrijke vragen over thuiszorg. Bij het opzetten van het landelijk thuiszorgsysteem wordt rekening gehouden met de kwaliteit van het leven van hulpbehoevenden in Suriname . Deze zou verhoogd worden om op een efficiënte, effectieve en beheersbare manier te kunnen voorzien in de zorg voor onder andere hulpbehoevende senioren burgers, mensen met een beperking, chronisch zieken en verwaarloosdeburgers, zal er gewerkt worden aan het opzetten van een landelijk thuiszorgsysteem.
De Dienst Bejaardenzorg zou hierbij het coördinatiepunt zijn binnen het ministerie. Het doel van een uitgebreid thuiszorgsysteem is enerzijds de kwaliteit van leven van de Surinaamse hulpbehoevende te vergroten en anderzijds bezuiniging/beheersing van de kosten voor de gezondheidszorg, aldus Amafo hierover in DNA tijdens de begrotingsbehandeling. Er zou een inhaalslag gemaakt worden door te starten met de financiering vanthuiszorg voor diegenen die het echt nodig hebben. Thuiszorg zou worden gegeven aan mensen die geen familie hebben, niet in staat zijn om thuiszorg te betalen, alleenwonende sociaal zwakke burgers,verwaarloosde burgers, ondervoede mensen en mensen met een slechte gezondheidstoestand.
Volgens het ministerie lag het in de bedoeling wijkverpleging en preventieve thuiszorg in te zetten. Wijkverpleging is reguliere thuiszorg. Dat betekent dat op regelmatige basis thuiszorg wordt geboden. Via zustersposten in de wijk wordt huis aan huis de gezondheidstoestand waargenomen en worden de nodige maatregelen getroffen of er wordt zorg verleend. Ook zou er uitbreiding van de doorstroming van ziekenhuispatiënten naar de thuiszorg plaatsvinden. De opzet van een transferbureau zou ook de onnodige hospitalisatie tegengaan. Maaltijdenvoorziening voor hulpbehoevenden zou ook van eminent belang zijn bij de operationalisering vande thuiszorg. Gemiddeld zouden er 50 maaltijden per maand zijn. Om de plannen te realiseren, zouden er ook nog transportmiddelen worden aangeschaft ten behoeve van de mobiliteit van dethuiszorgmedewerkers. De bedoeling was om 25 fietsen, 5 bromfietsen en 2 auto’s aan te schaffen.
Om invulling te kunnen geven aan de decentralisatiegedachte, zouden er vanuit het ministerie in de districten zorgpostenmet een multifunctioneel karakter worden opgezet met een breed pakket aan zorg te weten : een meldpunt thuiszorg,een centrale keuken voor gezonde voeding, een uitleendepot voor ziekenhuisbedden en rolstoelen en tenslotte een dagopvang en aanleunwoningen. Er zou worden gestart met een pilot project in Marowijne. Hiervoor zouden er 100 thuiszorgmedewerkers worden opgeleid op het eerstedeskundigheidsniveau. Er zouden ook noghulpmiddelen zoals ziekenhuisbedden, toiletstoelen, krukken, rollators en rolstoelenworden aangeschaft. Op termijn zouden volgens de minister de lange wachtlijsten in de zorg voor senioren burgers en mensen met een beperking tot het verleden gaan behoren. Hiermee zou er een aanvang worden gemaakt door het aanhuren en inrichten van verblijfsvoorzieningen met 24-uurs thuiszorg, zorgwoningen dus.Landelijk is er een tekort aan 1000 zorgwoningen, zo constateerde Amafo. Het huren en inrichten van huizen/ gebouwenvoor het ontvangen van seniorenburgers zijn geschat op SRD 250.000. Over al deze plannen wordt er voorlopig niet gesproken op het ministerie.
SeshmaBissesar
