Het is de samenleving die zich moet uitspreken over het standpunt met betrekking tot homorechten’, geeft het BEP-assembleelid Ronny Asabina desgevraagd aan Dagblad Suriname te kennen. De Algemene Vergadering van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) heeft onlangs discriminatie en geweld tegen homo’s veroordeeld. Echter nam Suriname afstand van deze verklaring. Verklaard werd dat er eerst een nationale discussie op gang moet komen. ‘Ik wil geen roepende zijn in de woestijn die een discussie op gang moet brengen’, maakt de politicus duidelijk. Hij kan het zich nog heel goed herinneren dat toen hij in april 2011 in het parlement aan de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo) vroeg wat het beleid is van de regering met betrekking tot homoparen, dit voor enorm veel ophef had gezorgd. Asabina zou ook de uitlating hebben gedaan dat homoseksualiteit een ziekte is die met wortel en tak uitgeroeid moet worden. Hij bleef ook niet gespaard van de vele kritiek. Twee jaren verder en dit standpunt van hem in ogenschouw nemend zegt hij het volgende. ‘Ik denk dat heel Suriname weet wat het standpunt van mij is ten opzichte van homorechten.’
Asabina geeft aan dat het niet de eerste keer is dat Suriname zich niet uitspreekt wanneer het gaat om het erkennen van de rechten van homo’s. Zo was een jaar geleden de toenmalige minister van Justitie en Politie afgevaardigd naar Geneve voor het innemen van een standpunt tegen mensenrechtenkwestie. Er was ook een afvaardiging van homo’s en lesbiennes. ‘Toen werd door Suriname dezelfde houding aan de dag gelegd dat wij nog niet zover zijn.’ Of het een strategie van Suriname is om niet a la dol de rechten van de homo’s te erkennen, weet hij niet. Opmerkelijk is wel dat Suriname aangeeft eerst een nationale discussie te willen hebben.
De BEP-topper onderkent dat de kwestie van homo’s zeer gevoelig is. ‘We zijn zeer voorzichtig, we praten er liever niet over.’ Dit merkt hij ook op onder zijn collega parlementariërs. Feit is wel dat hetgeen de ‘grote wereld’ doet (onder de grote wereld bedoelt hij Amerika en Europa) dit snel overwaait naar Suriname. Zo staat Nederland volledig achter de homorechten. In dat land vinden er ook homohuwelijken plaats. ‘In dat land worden homorechten aangemerkt als mensenrechten. De groep in Suriname wil ook dat in de Grondwet wordt aangegeven dat homorechten mensenrechten zijn.
Asabina merkt ook op dat de zogenaamde grote wereld thans niet veel meer voorstelt. Grote mogendheden momenteel in de wereld zijn landen als China en India. En deze landen hebben zich nog niet uitgesproken over het erkennen van homorechten als te zijn mensenrechten.
Asha Gajadien-Bhagwat
