In het Marowijne-gebied zijn dorpen door de hevige regens blank komen te staan. De minister van Regionale Ontwikkeling, Stanley Betterson, zegt dat wat niemand had verwacht gebeurd is, namelijk dat de Cotticarivier buiten haar oevers is getreden. Volgens de bewoners zou dit voor het eerst zijn gebeurd. Echter komt het de laatste jaren vaak voor dat dorpen die vlak langs de rivieren zijn gevestigd, onder water lopen en steeds moet er van overheidswege hulp worden verleend. Op zich is dat ook een taak van de overheid, maar in de gemeenschap wordt steeds de vraag gesteld waarom men de dorpen niet naar hoger gelegen gebieden verplaatst. Vanwege de klimaatsverandering zal men zich naar plaats, tijd en omstandigheid gaan moeten aanpassen, dus de mensen zullen moeten uitwijken naar hoger gelegen plaatsen. Betterson was het eens met de stelling en beargumenteerde het door aan te geven dat pakweg 99% van de dorpen langs de rivieren ligt. Dat is ook wel historisch te verklaren daar de rivier voorheen de enige weg was om zich te kunnen verplaatsen en met elkaar te kunnen communiceren.
De minister stelde dat we het klimaat niet mee hebben en dat de mensen al een aantal keren verrast zijn door het stijgende water. Betterson is realistisch en stelt dat gezien de mondiale ontwikkeling van het klimaat, het te verwachten is dat overstromingen vaker zullen voorkomen. “Daarom gaan we anders moeten denken over onze manier van wonen. Het is heel emotioneel de mensen hiermee te confronteren en hen dat stukje begrip bij te brengen, daar ze al eeuwen langs de rivieren hebben gewoond. Wij kunnen gezien de factor van klimaatsverandering niet anders.” Als de mensen langs de rivieren blijven wonen, zullen ze vaker hiermee geconfronteerd worden. De minister zei dat zijn departement al hierover heeft nagedacht en er al stappen zijn ondernomen. Zo zijn er bestuurscentra opgericht met de bedoeling dit later te laten uitgroeien tot steden of grotere woongemeenschappen.
Het dorpsleven is niet meer wat het was vindt de bewindsman. ‘We kunnen op dit gebied ook van de Fransen leren hoe zij het hebben gedaan. Ze hebben geclusterd en het heeft hen veel voordelen opgeleverd. Sommige dingen gaat men moeten loslaten om andere betere dingen binnen te halen. Niet een ieder zal het met me eens zijn, maar ik denk dat wij als Surinamers een voorbeeld moeten nemen aan andere landen die toch wel van dingen zijn afgestapt om er meer voordelen van te hebben. Als we maar kijken hoeveel het ons kost om de dorpen te bedienen gezien de grote afstanden, dan denk ik wel dat deze discussie op z’n plaats is’, benadrukte Betterson. ‘Nu al zijn er enkele ‘grote’ dorpen met veel voorzieningen. Met name kunnen genoemd worden dorpen in het Boven-Suriname gebied zoals Pikin Slee, Gujaba en Nieuw Aurora. Op Gujaba wonen er ongeveer 4.000 mensen. Dus we kunnen gerust praten over een kleine stad.’
‘Het punt is niet dat stammen moeten ophouden te bestaan. De vraag is of het wel functioneel is zo te blijven wonen, gezien de enorme kosten die daarmee gepaard gaan.’ De bewindsman heeft geenszins de bedoeling om de mensen bepaalde zaken op te dringen. Hij gelooft wel in een evolutieproces, waarbij als de wooncentra er eenmaal zijn, ‘de mensen vanzelf zullen kiezen voor een stuk bestaanszekerheid die daar geboden wordt’.
