Suriname is de parel van het Caribische gebied die echter heel wat belemmeringen heeft om zijn ultieme glans te tonen aan de wereld. De menselijke, culturele, godsdienstige en tropische rijkdommen zijn ongelooflijk mooi. Vooral de levensbeleving met de multiculturele variaties geeft een lust om in dit land te blijven wonen. Het respectvol naast elkaar wonen met in achtneming van de verschillende tradities, gewoonten en voedingspatronen maakt ons land tot een uniek leefgebied. Suriname is een grondgebied dat uniek gemaakt wordt door de mensen die hier wonen. Van het jaar zullen we herdenken 160 jaar Chinese immigratie, 150 jaar afschaffing slavernij en 140 jaar Hindostaanse immigratie . Het zijn 3 momenten in Suriname waarbij we steeds getrakteerd zullen worden op culturele uitingen, traditionele kledingen, eten en muziek van onze voorouders. Behalve dat er verscheidende herdenkingen gevierd zullen worden op de traditionele culturele manier, zullen er ook activiteiten zijn met een nationaal karakter. Niet alleen het nationale is Surinaams, maar ook het traditionele is Surinaams. We hebben een rijk en uniek cultureel erfgoed, waar we zeker zeer trots op mogen zijn, en dat maakt ons dan ook de parel van het Caribische gebied.
Ondanks het feit dat we zo veel in huis hebben, zien we nog steeds mensen met een ontevreden verlangen naar iets wat ons zal gaan binden om vertrouwen te hebben in de Surinaamse politiek en het beleid. Elke politieke partij meent het met Suriname, dat wordt steeds gesteld. Persoonlijk denk ik dat ze diep in hun hart ook willen dat Suriname de top moet bereiken van succes. Maar hoe komt het dan dat ondanks het feit dat er zo een bindend gevoel aanwezig is, wij nog steeds niet daar zijn waar we graag zouden moeten zijn in dit land? Het lijkt alsof het volk zijn soevereiniteit geeft aan de beleidsmakers, maar dat de beleidsmakers niet altijd goed gebruik ervan maken ten voordele van die samenleving.
Politiek lijkt heel vaak gepaard te gaan met corruptie, hetgeen niet altijd zo is. Maar vaak bekruipt ons het gevoel dat het wel zo is. Het lijkt alsof de verlangens van het volk juist niet op een terechte en doelmatige wijze worden uitgevoerd door de mensen die tijdelijk verantwoordelijk zijn gesteld om het beleid uit te voeren. Men neemt het volk niet serieus, ondanks het feit dat mede met hun belastinggelden dit land wordt geregeerd. Ben je een succesvolle politieke leider als je na je regeerperiode behoort tot een van de rijkste mensen van Suriname, of ben je dat wanneer je na je periode behoort tot de mensen die wat hebben kunnen betekenen voor zijn volk. We moeten bij onszelve nagaan wat onze voorouders hadden gedroomd van ons land, en wat wij er zelf van maken. Hoeveel geluk heb je met je geld als je weet dat iedereen weet dat je het niet op rechtmatige wijze hebt verdiend, en hoeveel ga je straks meenemen als je dit leven onherroepelijk vaarwel moet zeggen?
Bij de herdenking van komende markante dagen moeten politieke leiders stil staan bij de beloften en daden van hun leven. Wat moeten we doen, om er niet alleen zelf beter van te worden, maar om het land samen met zijn volk vooruit te brengen. Want het zijn ook uw kinderen, familie en vrienden die leven in dit mooi land Suriname. Als u al op het juiste pad bent, gaat u dan maar rustig door, want het pad van eerlijkheid, rechtvaardigheid en geweldloosheid is een lastige, maar toch wel het meest respectvolle.
Onze Parel van het Caribische gebied, moeten we koesteren; het is een geweldige land waar wij heel veel van houden; wij bepalen zelf of het geweldig blijft voor onze nakomelingen of zelfs beter wordt. De totale Surinaamse gemeenschap feliciteer ik alvast met 160 jaar Chinese immigratie, 150 jaar afschaffing slavernij en 140 jaar Hindostaanse immigratie dit jaar.
Mitesh Bhaggoe
