De pleegouders van de 16-jarige scholiere Charmila Krishnadath die in oktober van het afgelopen jaar om het leven werd gebracht, verdenken de vriendinnen die hun pleegkind eropna hield, van de moord. ‘Die avond van vermissing was het kind bij hun’, geeft pleegvader Stanley Imamdi te kennen aan Dagblad Suriname. ‘Die donderdagavond was ze daar.’ Volgens de vader zijn ze nog niet klaar met deze kwestie. ‘We gaan het tot de bodem onderzoeken.’ Volgens hem zou ook de politie tegenstrijdige verklaringen hebben afgelegd. ‘De ene agent zegt dat er geen sprake is van misdrijf, terwijl de andere zegt dat er wel sprake is van misdrijf.’ De vader bekruipt het gevoel als zou de politie bezig zijn de daders in bescherming te nemen.
In oktober van het afgelopen jaar toen het lichaam van de scholiere werd opgevist uit de rivier met achterlating van een brief, werd al door de pleegouders beweerd dat het handschrift niet overeenkwam met dat van hun dochter. Uit het onderzoek van de patholoog anatoom bleek dat er blauwe plekken op het lichaam van de tiener zijn aangetroffen. Toen werd door de politie beweerd dat ze middels verstikking om het leven is gebracht. ‘Toen ze haar hadden opgevist uit de rivier was haar gezicht helemaal niet te herkennen. Maar we zagen wel duidelijk blauwe plekken op haar handen. Zo te zien is ze wreed vermoord en daarna in de rivier gedumpt. De moordenaars hebben doen overkomen alsof ze zelfmoord heeft gepleegd’, gaven de ouders te kennen in oktober 2012.
De ouders vinden het heel kwalijk dat de politie een procedure hanteert, waarbij vermissing pas na 24 uur in behandeling wordt genomen door de politie. Na twee weken wordt een vermissingsbericht gelanceerd. ‘Maar dat is veels te laat. De volgende dag moet het bericht al geplaatst worden. Zo kunnen burgers de persoon herkennen en doorgeven aan de politie. Misschien was onze pleegdochter nog in leven, wanneer er eerder een vermissingsbericht geplaatst was.’
Asha Gajadien-Bhagwat
