Het lidmaatschap van het districtsraadslid (dr-lid) eindigt onder andere door veroordeling wegens een misdrijf bij onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak tot een vrijheidsstraf van tenminste 5 maanden. Dit staat in de Wet Regionale Organen van 1989, die regels inhoudt betreffende de inrichting en bevoegdheden van de regionale organen waaronder ook de dr valt. Deze bepaling is afgestemd op de bepaling met betrekking tot het eindigen van het lidmaatschap van het DNA-lid zoals geregeld in de grondwet. Nu is daags terug in de krant bericht dat een dr-lid voor het slaan dan wel trappen van een dronken districtsburger veroordeeld is tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 3 maanden. De rechterlijke uitspraak is nog niet onherroepelijk geworden, omdat de veroordeelde kennelijk in hoger beroep zal gaan. De Wet Regionale Organen noemt als limitatieve (uitputtend opgesomde) grond voor eindiging van het dr-lidmaatschap een veroordeling van ten minste 5 maanden. In dit geval gaat het om een veroordeling tot 3 maanden en in hoger beroep kan het uiteraard meer of minder worden. In het civiele recht zijn er bepalingen opgenomen die niet uitgaan van de omvang van de veroordeling, maar de veroordeling voor misdrijven dan wel bepaalde misdrijven of misdrijven op zich. In het vreemdelingenrecht kunnen vreemdelingen bepaalde verblijfsrechten verliezen indien ze bij rechterlijk gewijsde worden veroordeeld wegens opzettelijk begaan van een misdrijf, waartegen een gevangenisstraf van 4 jaar of meer staat. Zo een bepaling waarbij uitgegaan wordt van de strafbedreiging is meer op zijn plaats wat betreft de DNA-leden en de dr- en rr-leden. De beëindigingsbepalingen zouden hun doel beter bereiken met meer ruime bepalingen. Hier is het doel het bewerkstelligen van onverenigbaarheid van de functie dan dr met bewezen wetsschending. Bij de veroordeling van de verdachte is de rechter geneigd te kijken naar de totale straf die uit de uitspraak voortvloeit. Wettelijk verlies van het dr-lidmaatschap behoort daarbij. Opmerkelijk is dat de het slaan van de burger in dit geval niet als zodanig is betwist. Getuigen zouden de handelingen van het dr-lid hebben gezien. Hij zou zijn districtsgenoot langdurig en geschoeid hebben getrapt over zijn gehele lichaam, een beeld dat doet denken aan de Bollywood-film over het terreur op het platteland. Als gevolg van die mishandeling heeft de districtsgenoot van het dr-lid zwaar lichamelijk letsel opgelopen. Er is getracht begrip te kweken voor de handeling als reactie op de scheldkanonnades van een dronkaard. Opvallend is dat de politie niet heeft ingegrepen, omdat er volgens het bericht sprake zou zijn geweest van een patroon. Wat ook opvalt, is de vordering van het OM, 6 maanden geheel onvoorwaardelijk – dus wel genoeg voor beëindiging van het lidmaatschap – en de veroordeling tot de helft van wat geëist is onder onbetwiste omstandigheden, dus net niet genoeg voor het dr-lidmaatschapbeëindiging. In het bericht wordt gesproken over zwaar lichamelijk letsel, waarop in het Wetboek van Strafrecht een strafbedreiging staat van ten hoogste 4 jaar, bij eenvoudige mishandeling is dat 2 jaar. Is er in beide gevallen ook nog opzet en planning in het spel dan zijn de straffen respectievelijk 6 en 3 jaar. De rechter en het OM liggen dus ver beneden het maximum en het waarom zou kunnen liggen aan het strafblad van de veroordeelde, maar wellicht ook aan de bijkomende gevolgen (straffen) bij de veroordeling. In elk geval is het niet voor te stellen dat een dr-lid die ook nog op de universiteit zit, geweld als enige uitweg ziet om een probleem in zijn straat met een dronkaard aan te pakken. De vraag rijst hoe grotere problemen zouden worden aangepakt waar de provocatie groter is. Een dr-lid dat een districtsbewoner aftakelt, is moeilijk voor te stellen. In dit geval ligt de veroordeling van het veroordeelde dr-lid nog beneden de beëindigingnorm, maar de Wet Regionale Organen bepaalt dat het lidmaatschap ook eindigt na ontslag op eigen verzoek van het dr-lid. Het lid zou in principe in dit geval de eer aan zichzelf moeten houden. De Wet Regionale Organen bepaalt ook dat het dr-lidmaatschap kan eindigen door terugroeping op de wijze bij wet te bepalen. Nu weten wij dat er een terugroepwet in Suriname is aangenomen. Deze wet richt zich primair op het terugroepen van gekozen volksvertegenwoordigers (DNA- en rr-leden) die overlopen naar een andere politieke partij. Het motief hier is geen overloperij, maar een veroordeling. De samenstelling van de districtsraden vindt plaats na gehouden algemene, vrije en geheime verkiezingen in de ressorten van het betreffende district. De zetels in een districtsraad worden toegekend aan de in ressortraden van het betreffende district vertegenwoordigende politieke organisaties, naar evenredigheid van het totaal aantal in de ressortraden verworven zetels. Als gekeken wordt naar de eed of belofte die de dr-leden afleggen, dan blijkt daaruit dat een voorbeeldig gedrag zeker erbij hoort. Ze zijn in de districten namelijk het gezicht van hun politieke partij.
