De bestuursverkiezing van de SVB is grandioos gewonnen door John Krishnadath. Jammer dat de twee andere hoofdrolspelers in deze soap de rol van ‘fiesti kill’ opeisten. Defares wist dat hij niet zou winnen, doch heeft tot op het laatst ingezet. Waarom eigenlijk? Het zou misschien beter zijn geweest als hij eerder die avond de handdoek in de ring had gegooid, dat had hem genante momenten kunnen besparen. Alsof dat niet genoeg was ging die als een wilde haas de mensen nog een trap na geven door te stellen dat hij niet van plan is in te gaan op de vraag van John Krishnadath om zitting te nemen in de adviesraad van de SVB. Wat een zuurpruim, wat een sore loser. Als je stelt dat veranderingen in de voetballerij hoog in je vaandel staan, moet jij, ouwe man, in staat zijn je emotie en arrogantie opzij te zetten en op welk manier dan ook een steentje bij te dragen; een soort van common responsibility! Maar neen, je gaat over tot natrappen en dat mag in het voetbal niet, dat levert je diep rood op met een lange schorsing. Het is maar te hopen dat voor de heer Defares het een levenslange schorsing is. Hij stelde dat niet John Krishnadath heeft gewonnen, maar zeer kapitaalkrachtige kartels. Wil je het beestje bij zijn naam noemen zoals ik het beestje bij de naam heb gepend. Ik zou graag willen weten wie de kartels zijn die zo pappen met Krishnadath; het zijn toch geen drugskartels of kartels uit Mexico? Ineens is Defares, afkomstig van de kleinste arbeiderspartij van de wereld, een socialist geworden; tja, het kan, maar dan wel een salon socialist. Hij weet waarschijnlijk niet eens wat de moderne sociale democratie inhoudt, dus hou op man! Hij heeft ook beloofd om een project uit te voeren om jeugdvoetbal te stimuleren. Oké, dan ga je gang en kijken of jij je aan je woord kan houden! Defares noemt Ronnie Brunswijk als een van de mensen die als kapitalist gekarakteriseerd wordt. Ik snap niet wat zo verkeerd daaraan is. Ik heb Brunswijk nog nooit in m’n leven gesproken; ik heb wel over hem geschreven en mijn kritieken op zijn fratsen zijn niet mals. Brunswijk en ik verschillen van ideologie en dat mag toch wel in dit mooie land. Brunswijk staat er wel bekend om dat hij een van de mensen is die verschrikkelijk veel geld pompt in de voetballerij en zijn team, IMT is het bewijs van hoe incrementeel stappen genomen moeten worden naar professionalisering. Als hij zijn geld wil gooien in de voetballerij, nou dat is zijn goed recht en hij kan voor onze voetballerij, indien hij zijn fratsen nalaat, veel gaan betekenen en de weg naar professionalisering plaveien. Ik vetrouw op de intelligentie van Krishnadath om als een topmanager die toko te draaien. Dan hebben we een andere’ sore loser’, Louis Giskus, die na zijn morele afstraffing zijn krokodillentranen liet vlooien via de media. Ik heb altijd er voor gewaarschuwd dat de mensen, als het uur daar is, wel zouden merken van welk hout hij gesneden is en voila; hij is duidelijk uit brandhout gesneden. Ik begrijp hem niet wanneer hij stelt dat hij zijn stem namens de SVB niet zou uitbrengen. Had hij dit aan het zittend bestuur duidelijk gemaakt of hebben zelfs zijn ‘vrienden’ door dat hij niet te vertrouwen is. Eerder stelde hij;’ In feite wil de FIFA niet dat het bestuur ook stemt. Het huishoudelijk reglement is in concept al gewijzigd maar dit is nog niet aangenomen, waardoor het bestuur nog stemgerechtigd is’. Moeten we het deurwaardersexploot zien als een teken van wantrouwen? Zelfs de bekende Waldo die jarenlang mati was van Giskus heeft hem, althans zo lijkt het, de rug toegekeerd. Wat is er eigenlijk gebeurd? Nu moet Waldo aan het woord komen; ik wil het wel weten. Hoe ironisch is het niet dat op 22 april ook die nare Trinidadiaan, Jack Warner, eindelijk door de mand is gevallen. De man die decennialang de baas mocht spelen van de Concacaf is minister af! Twintig jaar lang werd hij in verband gebracht met omkoping en corruptie. Hij heeft die beschuldigingen altijd ontkend tot zijn eigen organisatie hem nu heeft uitgekotst. Er bestaat toch een rapport van de ethische commissie van de Concacaf dat hij de organisatie heeft misleid; ‘ misleading Concacaf into a multi million dollar property deal in Port of Spain’. Warner heeft nooit kenbaar gemaakt dat een project welke door de Concacaf is uitgevoerd heeft plaatsgevonden in het land dat toebehoort aan Warner zijn ondernemingen. Het rapport zegt verder dat ongeveer 26 miljoen US dollars van Concacaf verloren is gegaan bij deze deal. Warner was een ‘kingmaker’; de man die bepaalde op welk land, die een WK wilde organiseren, de stem van de Concacaf naar toe ging. U bent vast niet vergeten zijn betrokkenheid bij de affaire Bin Hammam. Hij werd zelfs genoemd de puppetmaster van de Trinidadiaanse minister-president Kamla Persad-Bissessar. Toen ze vanuit Canada terugkeerde na er een werkbezoek gebracht te hebben, heeft ze dat stellig ontkend. Eindelijk is hij door de mand gevallen en het kan niet naders zijn dan een geval van poetic justice.
