De verschillende muziekgebruikersgroepen,vertegenwoordigers van de hotel-, restaurant- en cafésector, de particuliere lijnbushouders en kleine ondernemers zullen binnenkort harde acties voeren in de kwestie Sasur. Dit is besloten na een spoedberaad afgelopen week.
In een perscommuniqué ondertekend door de Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven Suriname (VRTS), de Vereniging van Surinaamse Organisatoren (VSO), de Surinaamse Artiestenvereniging (SAV), de Particuliere Lijnbushoudersorganisatie (PLO) en de Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (Akmos), laakt men het feit dat er in de afgelopen maanden geen enkele vooruitgang is geboekt in de muziekauteursrechtenkwestie.
Aan de andere kant gaat de Stichting Auteursrechten Suriname (Sasur ) schijnbaar onverstoord door om een toenemend aantal gebruikers -waaronder mediabedrijven- onder druk te zetten om snel licentieovereenkomsten te sluiten met de bedreiging anders voor het gerecht gesleept te worden.
Er worden door Sasur zelfs vele aangiftes bij de politie gedaan van evenementen die reeds lang geleden hebben plaatsgevonden. Kennelijk ligt het in de bedoeling van Sasur om op korte termijn zoveel mogelijk geld binnen te halen.
De gebruikersgroepen zijn moe van het lange wachten op ingrijpen door de overheid voor een structurele oplossing.
Voor een beter begrip van de kwestie- Sasur volgt hier een kort historisch overzicht:
De Republiek Suriname heeft met het verkrijgen van de Onafhankelijkheid op 25 november 1975, verschillende wetten van Nederland overgenomen waaronder ook de auteurswet uit 1913. Deze wet geeft aan dat niemand andermans product mag gebruiken zonder diens toestemming.
De uitvoering van deze wet wordt meestal in handen gelegd van collectieve beheersorganisaties (CBO’s) die door de rechthebbenden zelf worden opgezet en door de Overheid worden gecontroleerd.
Om uitvoering te geven aan internationale verdragen die Suriname ook heeft ondertekend, heeft de toenmalige Surinaamse regering in 2005 besloten om toestemming te verlenen aan de stichting Sasur, om als bemiddelingsbureau op te treden tussen muziekmakers en de Surinaamse muziekgebruikers.
Dit tot groot ongenoegen van de Surinaamse artiestenwereld omdat de oprichter van deze stichting geen enkele binding had met de Surinaamse artiestenwereld, wat volgens de wet wel een vereiste was. De instelling en het functioneren van Sasur voldeden verder absoluut niet aan de principes van goed openbaar bestuur.
Ook heeft de Surinaamse regering toen nagelaten om de verbeteringen en aanpassingen, die in de Nederlandse wetgeving vanaf 1975 zijn aangebracht om een adequate en effectieve controle uit te oefenen op het bemiddelingsbureau, over te nemen in de Surinaamse wetgeving.
Deze aanpassingen in de wetgeving zorgen in Nederland ondermeer ervoor :
1. dat ontvangen gelden binnen een bepaalde periode verplicht worden uitgekeerd;
2. dat er geen sprake is van belangenverstrengeling;
3. dat er een geschillencommissie bestaat;
4. dat een bemiddelingsbureau de adviezen van een Commissie van Toezicht dient op te volgen;
5. dat de Commissie van Toezicht alle tarieven dient goed te keuren;
6. dat een bemiddelingsbureau zijn repertoire openbaar moet maken;
7. dat statuten niet gewijzigd mogen worden zonder schriftelijke goedkeuring van de Commissie van Toezicht;
8. dat vertegenwoordigers van alle groepen van rechthebbenden opgenomen moeten worden in het bestuur;
9. dat geen investeringen gepleegd mogen worden zonder de goedkeuring van de Commissie van Toezicht;
10. dat geen overeenkomsten met derden getekend mogen worden zonder goedkeuring van de Commissie van Toezicht;
11. dat tarieven en overeenkomsten alleen na goedkeuring door de Commissie van Toezicht gewijzigd mogen worden;
12. dat een CBO verantwoording moet afleggen aan de Commissie van Toezicht over investeringen die een vooraf vast te stellen bedrag overschrijden;
13. Dat de Commissie van Toezicht op elk moment de boeken van een CBO kan laten controleren door een accountant.
Opvallend is verder dat bij het opzetten van de Commissie van Toezicht met een ordereglement in Suriname, men letterlijk bepaalde artikelen heeft overgenomen uit de Nederlandse wetgeving, maar niet de noodzakelijke artikelen die juist konden zorgen voor een scherpe controle en toezicht op Sasur en die tegelijkertijd de belangen van de Surinaamse artiesten en van de muziekgebruikers konden beschermen.
De Commissie van Toezicht die volgens de wet controle en toezicht moest houden op Sasur heeft zich de afgelopen jaren meer ontpopt als een verlengstuk van Sasur en is niet bij machte geweest om een halt toe te roepen aan de agressieve werkwijze van Sasur .
Sasur is reeds gedurende 7 jaren bezig gelden te innen bij muziekgebruikers, waarbij zij 3 jaren achter elkaar de Surinaamse gemeenschap voor de gek heeft gehouden door telkens aan te kondigen dat zij in de maand oktober zouden uitkeren. Dit heeft tot op heden nog niet plaats gevonden! Desondanks hebben zij zeer recent –schaamteloos- en voor de 4de keer aangekondigd dat zij in de maand oktober gaan uitkeren.
Hoe lang zal de Surinaamse artiestenwereld en de Surinaamse gemeenschap zich laten misleiden door een eenmanszaak die geen enkele bijdrage levert aan de Surinaamse economie?
Zolang de Surinaamse auteursrechtenwetgeving niet eenvoudig wordt bijgesteld met de aanpassingen die inmiddels in de afgelopen decennia in de Nederlandse wetgeving zijn aangebracht, zal Sasur blijven zorgen voor onrust die de totale Surinaamse gemeenschap ontwricht. Tot overmaat van ramp is sinds vorig jaar de zittingstermijn van de Commissie van Toezicht die volgens de wet Sasur moest controleren, verstreken.
Dit houdt in dat er sinds geruime tijd geen enkele wettelijke instantie is die toezicht en controle uitoefent op de handelingen van Sasur , waardoor Sasur nu compleet zonder enige vorm van “checks and balances” opereert.
Hierdoor kan Sasur totaal ongecontroleerd en stuurloos te werk gaan, waarbij diverse bedrijven systematisch worden bedreigd met rechtszaken en sluiting. Bij elke ministerswisseling op Justitie en Politie wordt de zaak een tijdje stilgelegd, waardoor de indruk bij de gemeenschap ontstaat, als zou er gewerkt worden aan een oplossing. Niets is minder waar.
De ondertekenaars van het perscommuniqué brengen in herinnering dat al jarenlang het nodige voorwerk en onderzoek in nauwe samenwerking met vrijwel alle instituten van de Staat is gedaan en gedocumenteerde, onderbouwde voorstellen zijn gedaan om te komen tot oplossingsmodellen voor de muziekauteursrechtenkwestie en wel in het collectief belang van de Surinaamse samenleving.
Dat kennelijk door de relevante actoren het belang, de urgentie en de prioriteit van de materie niet wordt ingezien en dat daardoor onomkeerbare situaties ontstaan.
Vermeldenswaard is dat de minister van Justitie en Politie in 2012 “mediation” heeft ingeschakeld en later een poging heeft gedaan om de omstreden beschikking in te trekken, helaas zonder succes. Daarom wensen wij met deze actie de regering ook te ondersteunen in haar streven om ordening te brengen in het muziekauteursrechtenvraagstuk.
De Surinaamse artiestenwereld vertegenwoordigd door de Surinaamse Artiestenvereniging (SAV), de muziekgebruikersgroepen vertegenwoordigd door de Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven (VRTS), de Vereniging van Surinaamse Organisatoren (VSO), de Particuliere Lijnbushoudersorganisatie (PLO), de belangengroep van horecabedrijven en de Associatie van Kleine- en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (Akmos) hebben derhalve besloten om binnenkort gezamenlijk in actie te gaan totdat er door de overheid gezorgd is voor een structurele oplossing in de kwestie Sasur.
De verdere details van de gezamenlijke actie zullen via alle massamedia worden bekendgemaakt.
Paramaribo, 21 april 2013.
De Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (Akmos)
De Belangengroep van Horecabedrijven (BHB).
De Particuliere Lijnbushouders Organisatie (PLO)
De Surinaamse Artiestenvereniging (SAV) De Vereniging van Surinaamse Organisatoren (VSO)
De Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven (VRTS)
