De parlementaire commissie van De Nationale Assemblee (DNA) die zich over de initiatiefwet Personen van Surinaamse Afkomst (PSA) buigt, heeft de mogelijkheid om een jarenlange sportkwestie op te lossen. Het betreft de inzet van topsporters van Surinaamse afkomst voor de nationale selecties van Suriname. Tijdens de consultatieronde leverde de website www.natiosuriname.com een nationaliteitsartikel aan om PSA’ers de mogelijkheid te bieden om functies te vervullen waarvoor de Surinaamse nationaliteit is vereist. Personen die vanwege hun vreemde nationaliteit zich niet kunnen inzetten voor Suriname, krijgen via het artikel nu wel die mogelijkheid. Het voorstel beperkt zich dus niet enkel tot de sportsector, maar zou hier wel de grootste impact op kunnen hebben. Bij de totstandkoming van het artikel heeft de website advies gehad van Prof. mr. Gerard-René de Groot, wereldwijd expert op het gebied van het nationaliteitsrecht. De Surinaamse nationaliteit zal van rechtswege verkregen worden door een persoon die wordt aangesteld in een bepaalde functie in dienst van Suriname. Twee voorwaarden zijn dat de betreffende functie de Surinaamse nationaliteit vereist en een nationaal belang dient. Voor dat laatste kan bij Algemene Maatregel van Bestuur worden bepaald welke functies als dusdanig worden aangemerkt. In het artikel kunnen beperkingen worden opgelegd aan de rechten/plichten van personen die via deze weg het Surinamerschap verkrijgen. Bijvoorbeeld de rechten op deelname aan de verkiezingen voor de DNA, om te dienen bij de krijgsmacht, op bescherming tegen uitlevering, etc. Dit is aan de beleidsmakers. Deze beperkingen gelden echter niet voor de kinderen die door afstamming ook de Surinaamse nationaliteit zullen verwerven. Expert De Groot acht dit noodzakelijk, omdat ‘buiten kijf moet staan, dat er sprake is van verkrijging van rechtswege’ wil het artikel in de praktijk werken. Door de Surinaamse nationaliteit “van rechtswege” te verlenen, kan de verkrijger een meervoudige nationaliteit verkrijgen. Een meervoudige nationaliteit is van belang, omdat het hebben van enkel een Surinaamse nationaliteit een negatieve invloed kan hebben op de loopbaan van de betreffende persoon. Daarnaast zullen de beleidsmakers moeten beslissen over de verliesgronden. Dit zou volgens de website kunnen via een vrijwillige vervallenverklaring. Het voorstel is het gevolg van de jarenlange trend van landen in de regio die het topsportende diaspora inzet om internationaal exposure te verwerven, de jeugd te inspireren en motiveren, én prestaties te bevorderen. Daarbij kunnen successen de samenleving bij elkaar brengen en het gevoel van eenheid stimuleren. Dit ligt tevens in lijn met de ambitie van de President die vorig jaar zijn voetbaldroom uitsprak en de visie van politieke partijen zoals de NDP en VHP. Ook aanvoerder Ronny Aloema van de nationale voetbalselectie is voorstander van het idee: “Internationaal zullen we beter presteren op sportgebied. Als we als land er beter van worden, is de inzet van de Suriprofs toe te juichen.” De kans voor Suriname om te excelleren, in voornamelijk de voetbalsport, is nadrukkelijk aanwezig. Er zijn namelijk meer dan 150 profvoetballers van Surinaamse afkomst in het buitenland die het Surinaams voetbalelftal zouden kunnen versterken. De selectie van Kenneth Vermeer (AFC Ajax) voor Oranje is een recent voorbeeld van de gevolgen van het huidige beleid. De doelman gaf in 2009 namelijk aan dolgraag uit te willen komen voor Suriname. “Als ik het vliegtuig in Suriname uitstap, heb ik echt het gevoel dat ik thuis kom”, lichtte Vermeer toe die net als vele anderen nooit voor Suriname heeft kunnen kiezen. Met het nationaliteitsartikel in de PSA-wet kan hier dus verandering in komen.
