DNA-voorzitter J. Simons heeft aangekondigd hard te zullen optreden tegen DNA-leden die laat komen; zij wil niet langer toestaan dat vergaderingen niet op tijd kunnen beginnen, omdat er geen quorum is. Het is de DNA-voorzitter menens om vanaf nu strakker te letten op de aanvangstijden van DNA-vergaderingen, omdat ook vanuit de gemeenschap commentaar komt op het verschuiven van aanvangstijden en het verdagen van vergaderingen.
Ondanks deze aankondiging blijft ze zich mild opstellen en leden van haar college de hand boven het hoofd houden. Ze is nog steeds bereid een half uur te wachten op DNA-leden. Vrijdag 5 april waarschuwde ze de DNA-leden dat indien binnen een half uur na de afgesproken aanvangstijd geen quorum is, zij niet langer gaat wachten. Zij is voornemens bij gebrek aan quorum de namen van afwezige parlementariërs op te noemen: “Zodra we niet kunnen beginnen na een half uur, ga ik dat doen, misschien helpt dat”, aldus de DNA-voorzitter onlangs in het parlement. Waarom en waarop heeft de DNA-voorzitter zolang gewacht om maatregelen aan te kondigen tegen leden van haar college die hun verantwoordelijkheid niet serieus nemen en de kiezers een rad voor de ogen draaien? Heeft de voorzitter gewacht op kritiek vanuit de gemeenschap op het ontbreken van plichtsbesef bij sommige parlementariërs? Het is voor zot te verwoorden dat mede door commentaar vanuit de gemeenschap de DNA-voorzitter harde maatregelen aankondigt. Daar een deel van de gemeenschap nu wakker is, kan mevrouw Simons moeilijk doorslapen. Echter is ze niet helemaal ontwaakt van haar winterslaap, want ze geeft betreffende DNA-leden nog steeds een kans: ze mogen nu nog laat komen, maar slechts een half uur. Wat een maatregel! Wat wordt het beeld als anderen in de gemeenschap dit voorbeeld van de DNA-voorzitter overnemen? Moeten leerkrachten dan een half uur wachten met lesgeven als er onvoldoende leerlingen aanwezig zijn? Moet de rechter dan een half uur wachten op een verdachte, omdat deze niet op tijd is komen opdagen? Mogen banken en winkels dan een half uur later hun deuren opendoen, omdat er onvoldoende personeel op tijd aanwezig is? Mag dan het avondnieuws een half uur later aanvangen, omdat de nieuwslezer niet op tijd is komen opdagen? Mag de politiecommandant de politie dan een half uur later naar het parlement sturen om de voorzitter, haar leden en ander personeel te beschermen, omdat de politieambtenaren een half uur later aan het werk komen en omdat de DNA-voorzitter toch een half uur wil wachten?
Dan wordt het land reddeloos en het volk radeloos, omdat sommigen in het land redeloos zijn. Als elke werknemer in het land dagelijks een half uur later op het werk mag komen, dan zou het per dag ruim drie miljoen SRD verlies opleveren. Gelukkig kennen en nemen andere Surinamers hun verantwoordelijkheid.
Deze DNA-voorzitter heeft bij haar aantreden de DNA-leden veel trainingen laten volgen er is ontzettend veel geld voor uitgegeven met als eindresultaat: nog steeds onvoldoende discipline en plichtsbesef bij parlementariërs.
Gebrek aan discipline, integriteit en plichtsbesef bij veel van onze parlementariërs is niet nieuw. Voormalig DNA-voorzitter Paul Somohardjo kan dit beamen: nooit eerder was de DNA zo onproductief geweest als onder voorzitterschap van de heer Somohardjo: tijdens zijn leiding heeft de DNA het minst vergaderd en zijn er ook het minste aantal wetten afgehandeld. Mevrouw Simons wilde voorkomen dat deze trend zich voortzette, echter heeft ze gefaald. De dames en heren DNA-leden komen en gaan wanneer ze zin hebben; mevrouw Simons heeft geen greep op hen. Hoe kan het anders als je zulk (wangedrag) jarenlang hebt gedoogd en nu ineens orde op zaken wil stellen? Het is een feit dat mensen die vastgeroest zijn in een systeem, moeilijk te ontroesten zijn. Veel van onze parlementariërs zijn al tientallen jaren gewend laat op vergaderingen te komen of deze zelfs niet bij te wonen. Dat is nu eenmaal cultuur geworden in het Surinaamse parlement. Mevrouw Simons heeft deze cultuur gevoed/gedoogd door ruim twee jaar niet krachtig op te treden tegen laatkomers en afwezigen. De DNA-voorzitter zou naar mijn mening vanaf het begin geen concessies mogen doen: de vergaderingen op het afgesproken tijdstip laten beginnen, geen seconde later. Nu de voorzitter de controle over het stuur deels kwijt is, kan ze enigszins steun zoeken bij de gemeenschap door de namen van parlementariërs, die niet op tijd komen of verzuimen, openbaar te maken. Als zulke DNA-leden worden uitgekleed, dan hoopt mevrouw Simons dat ze hun gedrag zullen verbeteren uit angst dat zij anders bij de komende verkiezingen niet herkozen te worden. Dan is mevrouw Simons gerustgesteld, echter ik en met mij vele anderen niet: de motivatie om parlementsvergaderingen altijd en op tijd bij te wonen mag geen angst en dreigement zijn, maar vaderlandsliefde, plichtsbesef en verantwoordelijkheidsgevoel. Als mevrouw Simons de DNA-leden bij aanvang van hun ambt een training liet geven in plichtsbesef en gevoel voor hun vaderland ( bv ideologie en principes van Mahatma Gandhi en Nelson Mandela bijbrengen), de DNA-vergaderingen op tijd liet aanvangen en de namen van afwezigen en laatkomers openbaar had gemaakt, dan zou haar zucht nu hoogstwaarschijnlijk één zijn van tevredenheid en niet van machteloosheid.
Maar de sprinkhanen hebben nog niet het hele veld kaalgevreten; de DNA kan nog steeds gezuiverd en verschoond worden van smet. Allereerst zou de DNA-voorzitter zonder pardon de vergaderingen precies op tijd laten beginnen en niet een half uur wachten. Voorts zouden alle namen van afwezige en laat komende leden onmiddellijk openbaar gemaakt moeten worden. Er zou een “zetel afstaan” recht moeten komen: DNA-leden die zonder grondige redenen afwezig zijn ( zoals ziekte, uitlandig voor parlementair werk ) zouden hun zetel moeten afstaan bij overtreding van een maximum aantal keren verzuim/ te laat. Er is immers al een “terugroeprecht”. En als het haar ook lukt om een wet aan te nemen dat parlementariërs geen nevenberoepen mogen uitoefenen, dan heeft ze de DNA behoorlijk georganiseerd en ontsmet en kan ze de geschiedenis hoogstwaarschijnlijk ingaan als de “iron lady” van Suriname.
Zolang echter partijpolitiek en privébelangen de drijfveren zijn voor politici, net zolang zal de DNA zijn besmet met opportunisme, zelfzucht, chaos en verderf en zal het de betiteling “Hoogste College van Staat” niet verdienen.
Jack Mohanlal ([email protected])
