De regeringspartijen moeten zich ervan vergewissen dat de door hun geïdentificeerde zorg dat jongeren de criminaliteit tot hun beroep zullen maken, geen oorzaak vindt in hun handelen die vaak in verband gebracht worden met regelarij, vriendjespolitiek en corruptie. Een ministerie dat daarvan niet bespaard is gebleven, is NH onder Palu. Uitgerekend deze politieke partij organiseerde een discussieavond, waarbij terecht het punt van de criminaliteit, de betrokkenheid van de jongeren en de rol van de samenleving werden besproken. Als zondebok voor de criminaliteit onder de jongeren wordt mede gekozen de media. Het is in elk geval goed dat een regeringspartij de moeite neemt om zo een moeilijk punt te bespreken, terwijl ze zelf in de drivers seat zit. De Palu heeft nu in de regering gelegenheid om actief een bijdrage te leveren om bovenstaand probleem aan te pakken. Elk verwijt naar de regering is nu dus ook een verwijt naar zichzelf. De Palu is van een normale partij in het begin uitgegroeid tot een belangrijke partij in de coalitie, direct volgend na de NDP. De partij moet ook leren wennen aan die positie, kennelijk als in beschouwing wordt genomen dat de partijvlag niet altijd keurig wordt opgeborgen, maar dat ter zijde. Belangrijk was de constatering tijdens de discussieavond dat Suriname vele vormen van criminaliteit kent. Belangrijk was ook de notie van de ‘vele hectaren stelende wittebroodcriminelen’. Deze vorm van criminaliteit zou de fundamenten van de samenleving aantasten, zou op de avond zijn gesteld. Gerust kan aan het rijtje ook worden toegevoegd de duizenden hectare concessies, die aan politieke vrienden en kennissen worden gegeven en aan anderen niet. Voor deze laatste is nu een Palu-minister verantwoordelijk. We merkten eerder in verband met de behandeling van de gouddeal op dat het interessant wordt om te zien wie in het gebied van interesse, waarin de exclusiviteitsrechten van Surgold worden opgeheven, wel in aanmerking komt om concessierechten te verkrijgen. Het idee dat het binnen korte tijd doorverkocht kan worden, kwam niet direct op, maar daarvoor waarschuwde een DNA-lid. Overnight zouden vrienden en loyalisten onrechtmatig rijk kunnen worden door misbruik van staatsmiddelen. De partij Palu maakt zich naar blijkt nu zorgen dat jongeren van criminaliteit hun beroep dreigen te maken. Indicatoren in die richting zouden zijn de jonge leeftijd van daders en het recidivegedrag. De partij vindt dat indammen van de criminaliteit een verantwoordelijkheid van de maatschappij is, dus ook van de Palu. Wat de partij eigenlijk meende te zeggen, is dat er gelijke kansen voor een ieder in het land moeten worden geschapen. De president benadrukte het concept van gelijke behandeling van alle burgers tijdens zijn allereerste speech toen hij pas gekozen was tot president. De president kan zich niet houden aan zijn kernnormen die hij in het begin benadrukte, omdat hij omringd wordt door personen die uit zijn op eigenbelang en hem van het rechte pad afhouden. Dat was in grote lijnen een bewering van een van de geestelijke begeleiders van de president. De vraag is nu of de Palu ook behoort tot de leveranciers van de personen die de president bemoeilijken om zijn uitgestippeld pad te bewandelen. Wat wel blijkt in de samenleving is de ongelijke behandeling, waarvoor jongeren zeer gevoelig zijn en waarvoor ze ook kwetsbaar zijn. Dan gaat het om scholing, adequate huisvesting, goede voeding, gezonde sport en spel en eventuele begeleiding bij afwijkingen in het onderwijs of sociaal-maatschappelijk. De jeugd moet skills aanleren om later een brood te kunnen verdienen. Die skills moeten in de schoolbanken in het formeel onderwijs of daarbuiten worden geleerd. De Staat moet zich constant ontfermen over elk kind tot en met 18 jaar. En dat moet kunnen in een klein land als Suriname, waar de doelgroep de 300.000 personen nauwelijks overschrijdt. De Palu moet als regeringspartij die verantwoordelijkheid durven nemen. Landelijk moeten jongeren de gelijke kans krijgen om onderwijs te volgen. Het project naschoolse opvang is positief ontvangen, omdat het voor een deel zorgt dat die gelijke behandeling wordt gerealiseerd: dat alle kinderen te eten hebben en dat men een paar uren aan schoolwerk kan besteden buiten de lesuren. De vaststelling dat het behoeden dat onze jongeren een crimineel bestaan kiezen tot een collectieve verantwoordelijkheid behoort, is alles behalve nieuw. Nu moeten wij onze exacte rol gaan identificeren, die accepteren en ons aanspreekbaar opstellen. Wat is de rol die de Palu voor zichzelf heeft geïdentificeerd en geaccepteerd in die collectieve verantwoordelijkheid? Wat is die rol in het kader van het ministerschap wat betreft natuurlijke hulbronnen? Het kan aan de orde zijn geweest, maar wij hebben dat wel gemist. Hoe zal de Palu concreet vanuit NH bijvoorbeeld maatregelen treffen, waardoor op duurzame wijze jongeren in de betreffende richting worden geschoold? Hoe zullen maatregelen worden getroffen, waarbij jongeren na scholing als jonge entrepreneur of in coöperatief verband een brood verdienen in de relevante sector? Hoe zal Palu dus de sector verantwoord en duurzaam openstellen voor alle jongeren en niet alleen die van de politieke partijen? We hebben dat stuk gemist. Wanneer men constateert dat een maatschappelijk probleem een collectieve aanpak behoeft, kan men het niet laten om vanuit zijn plaats ook de eigen rol voor te houden om ook anderen te prikkelen. Na de laatste verwikkelingen onder de Palu-minister met concessies die veel kritiek ontvingen, kan wel gesteld worden dat de wanhoop bij de jongeren vergroot is door de vermeende voortrekkerij. En het is exact die wanhoop die veel jongeren drijft om maar wat te doen. Palu zal oppassen om geen oorzaak te zijn van de wanhoop van jongeren, had op deze discussieavond moeten zijn beloofd. Palu zal ook de politieke vrienden bewegen om vriendjespolitiek en corruptie achterwege te laten en gelijke kansen te creëren, had ook op deze discussieavond moeten zijn beloofd. De schuld van de wanhoop en gebrek aan skills bij jongeren door verspilling als gevolg van corruptie wordt door de Palu gelegd bij de media. Die hele insteek van de partij heeft het al halve werk van de discussieavond helemaal teniet gedaan. Zich schuldig maken aan zaken en de schuld in andermans schoenen schuiven, is een karaktertrek waarmee partijen zich ook kunnen onderscheiden.
