Houders van goudconcessies in het binnenland benadelen de Staat Suriname met miljoenen. Dat kwam gisteren weer aan de orde, toen NDP/MC-assembleelid Rabin Parmessar het woord voerde bij de debatten over de gouddeals. Parmessar, die de forse investering van Suriname voor participatie in de goudmijnoperaties van Iamgold en Surgold behandelde, gaf aan dat er behoorlijk wat geld te halen valt in de kleine goudmijnbouwsector. De verdiensten uit de kleine goudmijnbouw zouden ter compensatie kunnen dienen voor de grote investeringen in de gezamenlijke operaties met de multinationals. Parmessar gaf aan dat de kleinschalige goudmijnbouw in 2012 ruim 21.000 kilo goud geproduceerd had. De 21.000 kilo goud bracht in totaal US$ 1,1 miljard op. Het is frappant dat van dit astronomisch bedrag de ‘kleine’ goudmijnbouw slechts US$ 27 miljoen afdroeg aan de Staat in de vorm van royalty’s, statistiek- en consentrecht. Dit bedrag staat in schril contrast tot wat Iamgold afdroeg in 2012. Iamgold produceerde als bedrijf in de grootschalige goudmijnbouw vorig jaar in totaal 12.000 kilogram goud. De 12.000 kilo goud in 2012 leverde Rosebel US$ 600 miljoen op. Van dit bedrag droeg Rosbel US$ 127 miljoen af aan de Staat. ‘Alhoewel Rosebel 9.000 kilo minder aan goud in 2012 geproduceerd had dan de kleine goudconcessionarissen, heeft ze US$ 100 miljoen meer afgedragen aan de Belastingsdienst. Iets klopt niet’, zegt Parmessar. Hij droeg de regering op om via ordening in de goudsector de inkomsten navenant te verhogen uit de kleine goudmijnbouwbedrijven.
